Deze zomer zijn de vele zonnige dagen natuurlijk een bron van vreugde geweest. Maar ook een bron voor blauwalg! Althans, dat begreep ik uit diverse lokale en landelijke berichtjes hierover die afgelopen tijd her en der oppopten. Op enig moment was de helft van ons natuurlijke (zoete) zwemwater er zelfs mee besmet.
Word geen blauwalg!
Als ambtenaren te lang blijven broeien op eenzelfde plek, kan het ook ongezond worden; giftig en ziekmakend zoals de blauwalg.
Ik kom straks heus ter zake waarom ik hierover schrijf, maar wist u dat het feitelijk om kleine organismen (bacteriën) gaat die wij, zonder microscoop niet kunnen zien, en die wel knap vervelend kunnen worden? Als er veel van is, dan zien we het trouwens wél. In de gedaante van blauw/groenachtig schuim op het water dat nogal vies ruikt. Een indringende, muffe geur die ons vertelt dat het water van slechte kwaliteit is; zelfs giftig. Daarin zwemmen levert je vervelende klachten op: van huidirritaties tot maag- en darmklachten.
Hoe vaker ik over blauwalg las hoe meer ik aan de publieke sector moest denken. Aan de Binnenlands Bestuur artikelen – expres door mij bewaard – die handelden over 1 op de 6 ambtenaren die een jaar geleden nog zeiden een (werk)deurtje verder te willen kijken. Deze stoere boodschap is inmiddels ingehaald door een recent artikel waaruit blijkt dat de daadwerkelijke ‘verkas-neigingen’ van ambtenaren toch weer een stuk minder zijn dan ze al waren. Vergeleken met medewerkers in andere sectoren lijken de bewegingen in het ambtelijke ‘banen-bad’ op stilstaand water. En dat is nu precies nét een van die omgevingsfactoren waardoor blauwalg ontstaat.
Stimuleer dat ambtenaren om de zoveel jaar een mooie switch kunnen maken
Maar er is nog een belangrijk element voor nodig: warme temperaturen. Nu volg ik overheidsland op de voet, kom ik er regelmatig over de vloer en spreek ik nog menig ex-collega, stammend uit mijn eigen ambtenaren-periode, en daarom durf ik de stelling wel aan dat de interne temperatuur van ambtelijke organisaties behoorlijk warm en stijgend is! Hoge werkdruk, dito ziekteverzuim, Frankensteinachtige ict-systemen, permanente staat van reorganisatie. En dan hebben we het nog niet over het groeiende ongemak dat de laatste jaren is ontstaan rondom ‘het zijn van ambtenaar’. Want ‘toeslagenaffaire’, want ‘grensoverschrijdend gedrag’, want ‘partijen als PVV en BBB’, want ‘Gaza’, want ‘opwarming aarde’.
Met enige bewondering hoor ik de verhalen van ambtenaren die zich zó loyaal verklaren aan de publieke zaak, dat ze van binnenuit willen blijven strijden voor die zaak. Als land mogen we daar blij mee zijn. Maar… als die ambtenaren te lang blijven broeien op eenzelfde plek, kan het ook ongezond worden; giftig en ziekmakend zoals de blauwalg. Zou dát misschien de verklaring zijn voor de veel hogere verzuimcijfers die de sector rapporteert…
De remedie tegen blauwalg is doorstroming en vers water. Met een beetje fantasie zie ik wel voor me hoe dit in overheidsland kan werken. Een actiever, aantrekkelijker systeem van uitwisseling en doorstroming tussen alle denkbare overheidsorganisaties; van ministeries tot gemeenten, van uitvoeringsorganisaties tot onderwijs. Stimuleer dat ambtenaren om de zoveel jaar een mooie switch kunnen maken. Goed voor hen, goed voor ons allen.
Ik kijk nu al uit naar een volgend Binnenlands Bestuur artikel. Over deze verfrissende ambtelijke doorstroming!
Plaats als eerste een reactie
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.