Een werkdag bestaat uit talloze kleine momenten. Een overleg dat net iets anders begint dan gepland. Een mail die eerder of later wordt verstuurd. Iemand die wel of niet wordt aangehaakt. Het zijn details die nauwelijks opvallen, maar die samen opvallend veel bepalen. Juist in dat alledaagse schuilt vaak meer invloed dan in de momenten die officieel als belangrijk worden bestempeld.
De invloed van het alledaagse
Het zijn niet de grote besluiten, maar de kleine keuzes die samen veel groter blijken dan ze lijken.
Gaandeweg ben ik me er steeds bewuster van geworden hoe groot de invloed is van kleine keuzes. Niet de grote besluiten, maar hoe een overleg wordt gestart, hoe een mail wordt afgesloten, of iemand vroeg wordt aangehaakt of pas aan het eind. Het zijn kleine momenten die samen veel groter blijken dan ze lijken.
Wat daarbij steeds meer opvalt, is hoe belangrijk het aanvoelen van timing is. Niet alleen wat je doet, maar vooral wanneer je het doet. Wanneer je iemand meeneemt in een proces. Wanneer je een vraag stelt. Wanneer je reageert en wanneer juist even niet. Die afweging zie je niet terug in plannen of schema’s, maar je merkt haar wel in hoe soepel of stroef iets loopt.
Ook in overleggen is dat zichtbaar. Soms brengt een snelle reactie precies de vaart die nodig is. Soms maakt één goed getimede vraag meer los dan een hele ronde directe antwoorden. En soms zegt het besluit om even niets te zeggen meer dan een kamer vol woorden. Het zijn geen grote momenten, maar ze bepalen wel de toon. En vaak ook de richting.
Het dagelijkse gedrag bepaalt uiteindelijk meer dan één groot besluit
Het lastige van gewoonten is dat ze ongemerkt inslijten. Ze voelen al snel als ‘gewoon hoe het gaat’. Tot ze beginnen te knellen. In volle agenda’s. In eindeloze afstemming. In uitvoering die steeds later wordt aangehaakt. Dan blijkt pas hoeveel invloed al die kleine keuzes onderweg hebben gehad.
Wat daarin opvalt, is dat professionele ontwikkeling zich zelden laat zien in één groot moment. Ze zit veel vaker in gedrag dat je elke dag herhaalt. In of je steeds meteen reageert of eerst even ordent. In hoe je een overleg start. In of je iemand vroeg betrekt of pas aan het eind. Dat soort keuzes lijken klein, maar ze bepalen op de lange termijn hoe het werk loopt.
We praten veel over verandering als iets groots en zichtbaars. Maar in de praktijk ontstaat die verandering vaak juist door alles wat steeds opnieuw gebeurt. Door terugkerende handelingen die samen een patroon vormen.
Niet alles verandert door een nieuw plan.
Veel verandert door wat we elke dag opnieuw doen.
En juist dat dagelijkse gedrag bepaalt uiteindelijk meer dan één groot besluit.
Plaats als eerste een reactie
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.