Kan een wijkraad spreken namens direct belanghebbenden? De VNG heeft lessen van gemeenten over participatie op een rijtje gezet. Ze zijn te vinden in een bijzondere uitgave: de participatie blunderbundel. Les 2: erken je fout en los het steengoed op.
Blunderbundel over participatie voor gemeenten
Als een gemeente burgers wil betrekken via participatie kan het wel eens misgaan. In de blunderbundel participatie worden lessen getrokken.
Erkennen van fouten
De blunderbundel is er trouwens niet alleen voor gemeenten, maar ook voor provincies, waterschappen, ministeries én participanten. Vijf bundels dus die allemaal te vinden zijn op de VNG-website. De lessen moeten ons verder helpen en inspireren om het steeds beter te doen. Het erkennen van fouten is een van die lessen. Niet iets wat de politiek altijd even gemakkelijk af gaat, maar bestuurders moeten beseffen dat mensen eerlijkheid, openheid en echt luisteren meer waarderen dan snelheid in het proces.
Dure speeltuin
Een andere participatieles is: communiceer duidelijk over de kaders. Dat kan je een hele dure speeltuin schelen. Een enthousiaste kinderraad van een gemeente had namelijk een heel goed idee voor de inrichting van een speeltuin, alleen hadden ze geen idee wat het maximale budget was. Daarbij was er te weinig ‘eigenaarschap’ bij de betrokken ambtenaren, waardoor de kosten van het idee uit de klauwen liepen. Niemand durfde in te grijpen en uiteindelijk besloot de gemeenteraad dat het project moest worden uitgevoerd, ruim boven budget. Communiceer dus duidelijk over de kaders: over de kosten, de duur van het besluitvormingstraject en de invloed van de participanten.
Doe geen beloften die je niet wilt waarmaken
Twee verschillende straten
Een derde les: doe geen beloften die je niet wilt waarmaken. Zo voorkom je dat twee identieke straten na een participatietraject op een verschillende manier worden ingericht. In een gemeente wilde de bewoners van de ene straat aanpassingen die de verkeersveiligheid verbeterden. Dat wilde de gemeente ook. Maar de andere straat wilde juist de situatie behouden zoals die was. Dat zou niet bijdragen aan verkeersveiligheid. Een minimale herinrichting stond niet in de procesafspraken, dus voelde de gemeente zich verplicht beide (verschillende) participatieresultaten uit te voeren. Vertel bewoners dus dat de participatie-uitkomsten niet 100 procent bindend zijn en welke stappen er worden genomen als de uitkomst niet past binnen de wetgeving of binnen het beleid.
Busbaan voor de deur
En hoe zat het nou met die wijkraad? Welnu, bij de omlegging van een busbaan had de gemeente alleen via de wijkraad participatie georganiseerd. Bij een bijeenkomst over de inrichting van de nieuwe busbaan zat de zaal echter vol met direct belanghebbenden. Zij wilden geen busbaan voor de deur. De gemoederen liepen hoog op en de bijeenkomst moest worden opgeschort. Les: leg de kernvraag op tafel bij de direct belanghebbenden en ga niet alleen af op een wijkraad of andere belangenbehartiger.
Plaats als eerste een reactie
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.