Burgemeester Ron König blikt terug op een bewogen jaar. De winst van Go Ahead Eagles in de finale om de KNVB-beker zette Deventer op stelten. Maar er speelde ook een rechtszaak tegen soevereinen die de burgemeester wilden ‘omleggen’.
‘Ze vonden dat ze met mij moesten beginnen’
Soevereinen wilden Deventers burgemeester Ron König omleggen. Op zijn beurt wil hij graag met hen in gesprek.
Zelfbestuur
Daags na de kansloze 0-4 nederlaag van Go Ahead Eagles tegen VfB Stuttgart in de Deventer Adelaarshorst velt de rechtbank Rotterdam zijn vonnis over de zogeheten Deventer Denktank. In een grote rechtszaak tegen tien verdachten die het gezag van de overheid niet erkennen en wilden vervangen door een systeem van zelfbestuur, met sheriffs, volksraden en milities, eiste het Openbaar Ministerie (OM) flinke gevangenisstraffen van één tot zeven jaar.
Omgelegd
De drie leden van de Deventer Denktank verdienden de hoogste celstraf. Ze hadden volgens het OM met elkaar in chatgesprekken besproken dat de burgemeester van Deventer ‘omgelegd’ moest worden, en ‘daarna elke agent’. De rechtbank in Rotterdam veroordeelt de drie radicale soevereinen wel, maar tot veel lagere straffen: 24 maanden, 18 maanden en 16 maanden. Voor verboden wapenbezit. De rechtbank vindt niet bewezen dat het drietal deel had uitgemaakt van een terroristische of criminele organisatie.
Op de vlakte
De burgemeester van Deventer hield zich voor en tijdens de strafzaak tegen de soevereinen op de vlakte. Ron König: ‘Toen het allemaal publiek werd, heb ik een persverklaring afgegeven. De laatste regel luidde dat de burgemeester hierover geen interviews zou geven. En dat hebben we heel bewust gedaan. Ik had ‘s avonds in alle praatprogramma’s mijn verhaal kunnen doen, maar ik heb alle verzoeken naast me neergelegd. Als ik daar had gezeten, dan was alle aandacht naar mij gegaan. Wat ik ervan vond, hoe ik het beleefde.’
Dat ze mij wilden omleggen, had niets te maken met wat ik wel of niet had gedaan
Wegzakken
Het moest niet over hem gaan, vond König, maar over de soevereinen. ‘En nog liever wilde ik dat het nieuws snel zou wegzakken. Dat heeft ook met de aanleiding te maken. Ik ben niet persoonlijk bedreigd. Het is niet zo dat de politie mij belde en zei: let op, je staat op de lijst van de soevereinen. Het kwam pas naar boven toen die lui op heterdaad werden betrapt bij een wapenoverdracht. Dat ze mij wilden omleggen, had niets te maken met wat ik wel of niet had gedaan. Ze vonden dat ze ergens bovenaan moesten beginnen – met de burgemeester van Deventer.’
Weinig gemerkt
Een nuance die bij de burgemeester thuis slecht werd begrepen. König: ‘Mijn vrouw en dochters zeiden: “Het is wel leuk dat jij zegt dat het niet over jou persoonlijk gaat, maar de burgemeester van Deventer over wie ze het hebben, dat is maar één iemand: jij!” Ze hebben er in het alledaagse leven weinig van gemerkt. Als je door de politie wordt gewaaschuwd, gaat het heel anders. Dan krijg je permanent mensen om je heen en kun je zomaar het dringende advies krijgen om onder te duiken. Ik heb nooit zo’n telefoontje van de politie gehad. Toen in het nieuws naar buiten kwam dat de burgemeester van Deventer omgelegd moest worden, zaten ze al vast.’
Nieuwsgierig
Een van de drie ‘leden’ van de Deventer Denktank heeft gezegd graag met König te praten. De burgemeester: ‘Dat is prima, heb ik gezegd, maar pas als de rechtszaak definitief is afgerond. Eerst de rechters, en dan de burgervader. Ik ben namelijk oprecht nieuwsgierig naar de drijfveren van radicale soevereinen, een heel klein groepje binnen een groep van zo’n honderdduizend Nederlanders die autonoom willen leven. Daar is niets op tegen, zolang ze zich aan de wet houden. Ik heb ook wel wat met mensen die heel kritisch zijn ten opzichte van het overheidsgezag. In dit fantastische stadhuis heeft een kunstenares vingerafdrukken verwerkt. Opgestoken duimen, waarschuwende wijsvingertjes én opgestoken middelvingers. Ik vind het fantastisch dat deze gemeente zegt: iedereen verdient hier een plek.’
Oprechte interesse
König heeft ook wat met querulanten, stelt hij. ‘In de kern hebben ze vaak een punt, maar wie neemt ze serieus? Als je met ze in gesprek gaat en luistert, en dat heb ik vaak genoeg gedaan, dan breekt vaak het ijs. Mensen voelen oprechte interesse. En dan gebeurt er iets tussen mensen – niet tussen een functionaris en een inwoner. Je doet er als bestuurder ook verstandig aan om je eigen bezoek op te halen bij de balie. Even de benen strekken, er gebeurt altijd wat en je verrast je gasten.’
Lees het hele interview met Ron König deze week in BB23 (inlog).
Plaats als eerste een reactie
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.