Sociaal werk in de put

Veel sociaal werkers zijn ontevreden. Movisie onderzocht in ‘De grote raadpleging van het sociaal werk 2020’ hoe dat komt en wat de invloed daarvan is op hun beroepsuitoefening is. Wat blijkt? Opvallend veel werknemers willen binnen vijf jaar de sector verlaten. En nog meer sociaal werkers spelen met die gedachte.

Dreigende leegloop

Bijna één op de vijf respondenten zegt zeker niet meer als sociaal werker te willen werken en over vijf jaar een ander beroep te hebben vanwege bijvoorbeeld te hoge werkdruk, gebrek aan intellectuele uitdaging of demotivatie door alle problemen van cliënten. 40 procent twijfelt. ‘Het nodigt nadrukkelijk uit om in te zetten op oplossingsrichtingen die dit tij kunnen keren, zoals zorgen dat sociaal werkers meer tijd kunnen besteden aan de inhoudelijke kern van het werk. De verbondenheid van sociaal werkers met de mensen waarmee en waarvoor ze werken is groot. Maar liefst 70 procent van de sociaal werkers voelt zich heel erg verbonden met de doelgroep’, aldus onderzoeker Sonja Liefhebber.

Last van geldtekort

Een meerderheid van 62 procent van de sociaal werkers geeft aan dat er financiële tekorten zijn in de gemeente waar ze werken. De financiële tekorten hebben een negatieve invloed op de uitoefening van het werk. Veel professionals noemen dat bij bezuinigingen het werk met minder professionals moet worden uitgevoerd. Dat leidt tot overbelasting, met verzuim als gevolg. Tegelijkertijd heeft dat ook invloed op de kwaliteit van de hulp- en dienstverlening: sociaal werkers kunnen bijvoorbeeld onvoldoende aandacht besteden aan het vinden van een passende oplossing voor een inwoner.

Onzekerheid aanbesteding

Bijna zes op de tien organisaties waarbij de sociaal werkers in dienst zijn heeft te maken met aanbestedingen. Het aanbesteden brengt volgens het Movisie-onderzoek spanningen met zich mee voor welzijns organisaties, professionals, inwoners en samenwerkingspartners. De aanbestedingen leiden tot veel onzekerheid in het werk. Onzekerheid of de opdracht voor de organisatie opnieuw wordt gegund. Maar ook tot onzekerheid over het behouden van je baan, waardoor de continuïteit van de ondersteuning en hulpverlening aan cliënten en inwoners in gevaar komt. Sociaal werkers geven ook aan dat zij veel tijd moeten investeren om een aanbesteding opnieuw te krijgen. Dat gaat ten koste van het inhoudelijke werk met inwoners en cliënten.

Werk- en regeldruk

Meer dan 60 procent van de sociaal werkers heeft te maken met een hoge of zelfs zeer hoge werkdruk. Veel genoemde energieslurpers binnen de eigen organisatie zijn het ervaren van regeldruk, het ervaren van beperkingen om het werk goed te kunnen doen, bureaucratie, continue veranderingen, interim-management, verloop van collega’s, beperkte betrokkenheid of onrealistische verwachtingen.