Als overheidsmedewerkers meer zicht hebben op de arbeidsmarkt, zouden ze makkelijker kiezen voor een nieuwe carrière buiten de overheid. Dat is een van de conclusies van een onderzoek naar arbeidsmobiliteit uitgevoerd door het instituut voor arbeidsvraagstukken (IVA).
Ambtenaren onderschatten kansen op arbeidsmarkt
Volgens een onderzoek van het IVA zouden overheidsmedewerkers bij meer zicht op de arbeidsmarkt makkelijker kiezen voor een carrière…
Vertalen naar marktsector
Arbeidsmobiliteit onder ambtenaren is momenteel een belangrijk thema omdat de komende tijd duizenden ambtenaren op zoek moeten naar een andere baan door de ingrijpende bezuinigingen. Maar ambtenaren weten bijvoorbeeld vaak niet hoe hun competenties vertaald kunnen worden naar functiecategorieën in de marktsector. Ook het management stimuleert mobiliteit niet, er is vaak een te afwachtende houding.
Geen onwil
Het onderzoek werd gedaan in opdracht van POSG, JS Consultancy en MZ service om te onderzoeken wat de belemmeringen en stimulerende factoren voor ambtelijke mobiliteit zijn. Volgens Frank Damen, directeur van POSG, is het bij de ambtenaren zeker geen kwestie van onwil: ‘Ze willen wel bewegen, als ze maar zicht hebben op de arbeidsmarkt. Het is belangrijk dat hun CV en competenties vertaald worden naar andere mogelijkheden buiten de overheid.’
Andere functienamen
Zelfs simpele zaken als de benaming van functies kan een belemmering vormen bij het zoeken naar een baan volgens Damen: ‘Functienamen zijn in het bedrijfsleven veel breder dan bij de overheid, die moeten in feite geanalyseerd en vertaald worden. Anders missen ambtenaren de kans om uiteindelijk bij de vacature terechtkomen die geschikt voor ze is.’
Boventalligheid
Arbeidsmobiliteit is volgens Damen iets waar geen enkele overheid momenteel onderuit komt: ‘Op korte termijn is er een enorme boventalligheid onder ambtenaren, er zal toch echt wat moeten gebeuren. Werkgevers zouden niet in paniek moeten raken, maar meer aan het mobiliteitsbeleid moeten doen.’
Boventalligheid
Arbeidsmobiliteit is volgens Damen iets waar geen enkele overheid momenteel onderuit komt: ‘Op korte termijn is er een enorme boventalligheid onder ambtenaren, er zal toch echt wat moeten gebeuren. Werkgevers zouden niet in paniek moeten raken, maar meer aan het mobiliteitsbeleid moeten doen.’
Reacties: 7
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
‘Functienamen zijn in het bedrijfsleven veel breder dan bij de overheid, die moeten in feite geanalyseerd en vertaald worden. Anders missen ambtenaren de kans om uiteindelijk bij de vacature terechtkomen die geschikt voor ze is.
Welke domme ambtenaar kijkt er alleen naar de naam van een functie en niet naar de inhoud.
Waarschijnlijk heeft men het overigens, over rijksambtenaar als men het hier over ambtenaren heeft.
Arbeidsmobiliteit zal dan toch gericht moeten worden op lange termijn, met name investeren in kennis behoud binnen organisaties door overdracht van 55-plussers naar naar jongeren.
Indien op korte termijn jongeren mogen vertrekken of moeilijk kunnen doorstromen naar uitdagende functies zullen de problemen op langere termijn groter zijn.
Hiernaast geldt de stereotypering niet alleen tussen overheid en bedrijfsleven, binnen de overheid zelf wordt vaak ook niet verder gekeken dan de functienaam.
Op korte termijn is er een enorme boventalligheid onder ambtenaren, er zal toch echt wat moeten gebeuren. ... Werkelijk? Laat ik nou denken dat er op niet al te lange termijn een enorme vraag naar ambtenaren komt, omdat de grijze-babyboom-golf met pensioen gaat...........
Als dit op korte termijn binnen nu en 1 á 2 jaar is dan klopt het. Er wordt veel gekeken naar bezuinigen middels het verminderen van de totale loonkosten. Dat houdt in dat men gedwongen afscheid neemt van waardevolle medewerkers. Echter na die periode zal het aanbod van mensen die zich beschikbaar stellen voor het werken bij de overheid kleiner worden dan de vraag naar dit soort mensen. In een aantal vakgebieden speelt dit nu al.
Dat er veel ambtenaren weinig zicht hebben die arbeidsmarkt... Ik denk dat dat klopt. Heeft vaak te maken met 'als je niet kijkt, kun je het ook niet zien'.
De gemiddelde duur van een aanstelling bij één werkgever is relatief lang t.o.v. andere sectoren. De veiligheid van de rechtspositie is daarbij een belangrijk onderdeel om je -zeker in deze tijd- niet te verroeren. Daardoor lopen mensen ook binnen de eigen overheidssector interessante functies en werkomgevingen mis. Maar verliest men ook steeds meer de flexibiliteit om bij een nieuwe werkgever de omgeving snel eigen te maken en effectief te zijn.
Binnen de overheid zijn kansen te over om een inspirerend vervolg te geven op de functies die men nu heeft. Dat is een nieuw verschijnsel op de arbeidsmarkt, dat men nog nooit heeft meegemaakt. Daardoor wordt de zekerheid dat een contract/aanstelling biedt minder van belang, maar wordt je eigen levenslange werkgarantie (lees: salarisgarantie) versterkt. De verschaffer van werk zal steeds afhankelijker worden van de aanbieder van werk- en denkkracht. Steeds meer ambtenaren krijgen daar zicht op. Het aantal ambtenaren dat dit verschijnsel al doorvertaald hebben in hun 'arbeidsmarkt'houding is nog zeer gering. Of ze nu vanuit de rol als werkgever of werknemer naar de arbeidsmarkt kijken.....
Ik heb in het bedrijfsleven gewerkt, heb ervaring als freelancer en als ambtenaar en kan mij niet in het beeld vinden wat deze onderzoeker schetst. Ik mis hierin totaal dat het bedrijfsleven primair gericht is op zo veel mogelijk winst maken en de overheid op het leveren van een redelijk product tegen een aanvaardbare prijs binnen een decmocratisch systeem. Er zijn nogal wat ambtenaren zijn die hebben gekozen voor een baan om de samenleving te dienen en niet voor een omgeving waar een ratrace heerst van de korte termijn winsten. Het gaat dan niet om het niet hebben van zicht maar om het maken van te respecteren keuzes. Het onderzoek gaat echter uit van dat er maar een goede keuze is namelijk die voor het bedrijfsleven en dat vind ik een fout uitgangspunt.
Ambtenaren die ander werk zoeken zijn welkom om eens mee te lopen met een medewerker van Bureau Jeugdzorg Amsterdam. Een vrijblijvend informatief gesprek over de mogelijkheden kan ook! (in het kader van mobiliteit/orientatie).
www.bjaa.nl
Je kunt deze doelgroep dus ook op deze manier benaderen!
Lapzwansen heb je overal; het verschil zit hem in de laksheid in optreden tegen contraproductieve mensen bij de overheid.
In het bedrijfsleven heb ik ook mensen megemaakt met een non-service houding, of waarbij precies om 16:00 alles uit de handen viel.
De politiek blijft maar dom raaskallen dat er minder ambtenaren moeten overblijven, maar willen niet erkennen dat door de kleinere overheid steeds meer problemen ontstaan die niet meer beheerst worden en dan is het weer de schuld van de overheid (?). Ik werk zelf meer dan 40 uur vanwege de hoge werkdruk en het schrappen van budgetten. Politici noemen hun overheid een bedrijf maar een overheidsinstantie is per definitie geen bedrijf omdat er andere belangen gelden. Schop de managers uit het bedrijfsleven met de te dure salarissen bij de overheid eruit en maak er weer een organisatie van die staat voor zijn doelstellingen. Neem de verantwoording terug die we nu bij de markt neerleggen want het wordt alleen maar een grotere janboel. We deden het vroeger goedkoper met de oude contracten en we hadden meer grip op de situatie; door procesmanagement en het nalaten van producttoetsen wordt het een zootje..... Een reactie van een ambtenaar die harder werkt dan menig personeel in het bedrijfsleven (en die zijn niet zeldzaam)