Gemeenten ontwikkelen graag bedrijventerreinen. Niet alleen omdat dit geld oplevert dankzij grondverkopen, bouwleges en ozb-opbrengsten, maar ook omdat het werkgelegenheid trekt.
Eindelijk regie bedrijventerreinen
Eindelijk lijkt er meer regie te komen bij de aanleg van nieuwe bedrijventerreinen. Dit valt in alle opzichten alleen maar toe te juichen.
Het gevolg is dat in Nederland een overcapaciteit aan plannen is ontstaan. Gezien de steeds schaarser wordende ruimte, is dat onacceptabel. Het kan niet zo zijn dat elke gemeente haar eigen bedrijventerrein wil exploiteren, en dat het aanbod vele malen groter is dan de vraag.
De ministers Cramer en Van der Hoeven zijn het nu met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) en het Inter Provinciaal Overleg (IPO) eens geworden over een aantal maatregelen.
De in een conceptconvenant vastgelegde afspraken voorzien in verplichte regionale samenwerking van gemeenten onder provinciale regie. Tegelijkertijd is reeds nu afgesproken hoeveel hectare nieuw bedrijventerrein tot 2020 per provincie mag worden aangelegd.
Het lijken rigide afspraken, maar het verleden heeft geleerd dat vrijblijvendheid niet werkt. Bovendien bestaat de mogelijkheid om, in uitzonderingsgevallen en onder strikte voorwaarden, van het convenant af te wijken.
Van vooral de VNG is het moedig dat zij zich vooralsnog achter de gemaakte afspraken heeft geschaard. Het is te hopen dat de individuele gemeenten dit ook zullen doen – liefst unaniem. Dan kan het convenant in oktober daadwerkelijk worden ondertekend.
Gemeenten die zich hieraan niet willen binden, verliezen het algemeen maatschappelijk belang uit het oog. En dat is wel het laatste wat een overheid zich kan veroorloven.
Boudewijn Warbroek
