Juridische hobbels
Nu het opwekken van duurzame energie niet langer door de techniek van de zonnepanelen wordt beperkt, is het tijd een aantal juridische hobbels weg te werken. Zo mogen woningen slechts profiteren van zonnepanelen op het gezamenlijke dak als er een fysieke kabel wordt getrokken van de panelen naar alle individuele meters . Dit om precies te meten wie hoeveel zonnestroom gebruikt.
Amsterdam zoekt mazen energiewet op
De stroom van zonnepanelen eerlijk verdelen over alle woningen die hetzelfde dak delen: het is niet expliciet verboden, maar er staat ook…
Omslachtig kabeltje
Het klinkt niet als een ernstige hindernis, maar het tegendeel is waar, zo stelt woordvoerder David Pruijt van de gemeente Amsterdam. ‘Dat is zo duur en omslachtig dat veel verenigingen van eigenaren afzien van plaatsing’, aldus Pruijt. En als je weet dat 90 procent van de woningen in onze stad het dak deelt met een of meerdere buren, dan zie je dat daar veel te winnen is.'
Virtuele verdeling
Reden voor verantwoordelijk wethouder Maarten van Poelgeest om de mazen van de energie wet op te zoeken. ‘We gaan een pilot draaien waarbij de opbrengst van de panelen rechtreeks aan het stroomnet wordt geleverd. Vervolgens wordt dezelfde hoeveelheid evenredig verdeeld over alle woningen die onder het dak zitten waar de panelen op staan’, legt Pruijt uit.
Winst
Voor de bewoners is dit aantrekkelijk, omdat zij geen belasting of btw hoeven te betalen over de door hen opgewekte stroom. De prijs die ze hierdoor terugkrijgen voor hun stroom is daardoor even hoog als wat ze betalen als ze zelf stroom afnemen. Daar zit volgens Pruijt voor de eigenaren de winst.
Grote animo
‘Niet voor niets hebben we al een flink aantal verenigingen van eigenaren die mee willen doen aan de proef. We gaan er daar enkele uitkiezen, op wiens daken we een jaar gaan proefdraaien.’ Maar of dit mag is nog onduidelijk: in de Elektriciteitswet staat nergens dat het mag, maar er staat ook geen verbod op dit soort ‘virtuele’ verrekening. Pruijt: ‘We hebben goede hoop dat het rijk geen bezwaar zal maken, temeer daar de Tweede Kamer al eerder heeft aangedrongen op deze mogelijkheid’.
Schade te overzien
En als het juridisch niet blijkt te mogen? ‘Dan moeten de afnemers alsnog belasting betalen over de stroom die er is teruggeleverd. Het verdienmodel komt dan in de knel, maar we gaan ervan uit dat het niet zover komt’.
Reacties: 6
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
niet alleen Amsterdam zoekt de mazen op. Bij de Windvogel (duurzame energie coöperatie) loopt nu het project Zelflevering, waarbij leden de stroom van hun eigen windturbines afnemen, zonder energie belasting te betalen. Er is een 3 ledig doel: 1e een reële stroom prijs voor de producent van duurzame energie; 2e de afnemer(lid) betaald een reële prijs (hij investeert immers in duurzame energie opwekking); 3e de overheid behoeft geen subsidie meer te geven op duurzame energie opwekking.
De genoemde vereniging van eigenaren, de VVE, biedt mogelijk de oplossing voor deze juridische kwestie. De VVE is een rechtpersoon die het leveringscontract voor zonnestroom kan aangaan met het energiebedrijf. Het energiebedrijf betaalt de VVE voor de geleverde stroom en de leden van de VVE (= eigenaren van de woningen) verdelen de opbrengst in onderling overleg, waarbij ik de splitsingsacte als uitgangspunt voor deze verdeling zou nemen. De zonnepanelen gaan immers een onlosmakelijk deel vormen van de gezamelijke opstallen.
Ik snap er helemaal niks van maar het lijkt mij erop neer te komen dat de wetgever vooral wil voorkomen dat alternatieve stroom een hoge vlucht neemt.
Net als Ellen: onbegrijpelijk verhaal.
"Er staat nergens dat het wel mag" huh? - moet dat dan in een vrij land? Als iets niet verboden is, dan mag het toch?
"De prijs die ze hierdoor terugkrijgen voor hun stroom ligt hoger dan wat ze betalen als ze zelf stroom afnemen" huh? Dit klinkt naar de Sovjettijd: een boer levert voor 100 roebel aardappels aan de coöperatie en koopt dezelfde aardappels terug voor 80 roebel. De twintig roebel verschil steekt hij in zijn zak. Voor deze transactie is het niet nodig dat de aardappels verplaatst worden, ze hoeven zelfs niet te bestaan.
Het zal wel een BTW-kwestie zijn, waarbij de fiscus doet alsof de bewoners een bedrijf zijn dat aan zichzelf levert.
Met dit voorbeeld is men nog niet aan de rand van de wet. Het is immers een project onder hetzelfde dak als waar de bewoners en gebruikers van de stroom zitten. Interessanter wordt het als het collectieve cooperatieve project op het dak van bijvoorbeeld het winkelcentrum of de school, of een boerenschuur ligt in combinatie met het gebruiken van de stroom. een stapje verder nog is het voorbeeld van Jan Jennissen over de windvogel, waar je een stukje van de windopbrengst toerekent aan een particuliere investeerder/consument. De tweede kamer was daar ook al bijna -in meerderheid- voorstander van en zal hopelijk spoedig overtuigd worden van het nut en noodzaak van een dergelijke aanpak.
Er staat hierboven vermeld: "het is niet expliciet verboden, maar er staat ook nergens dat het wél mag".
Wat heeft dit te maken met mazen in de energiewet? Wanneer het van maatschappelijk belang zou zijn had de wetgever het m.i. verboden. Gelukkig is het ook zo dat als iets niet geregeld is het is toegestaan.