Verzoek om tweede streekomroep Twente strandt

Het kabinet voelt er niks voor om bij de Stichting Nederlandse Lokale Publieke Omroepen (NLPO) te vragen om een tweede streekomroep voor Twente. Dat laat demissionair minister Sophie Hermans weten in antwoorden op Kamervragen van NSC. Twentse gemeenten en lokale omroepen willen het liefst na de stelselwijziging twee aparte streekomroepen, omdat anders het verzorgingsgebied te groot zou worden. Volgens Hermans is door de NLPO goed nagedacht over de huidige streekindeling en blijft deze zoals die is.

Verzoek uit de regio

De gemeenten Borne, Haaksbergen, Hellendoorn en Hof van Twente opperden in juli het idee van een afzonderlijke streekomroep voor Zuidwest-Twente, in plaats van één voor de gehele regio. De lokale omroepen van de gemeenten Borne, Haaksbergen, Hellendoorn, Hof van Twente en Rijssen-Holten dienden daarvoor ook eerder een verzoek in bij de NLPO, maar vingen bot. Isa Kahraman (NSC) stelde hierover Kamervragen. Daarin bepleitte hij onder andere dat Twente als regio te groot en te divers is voor maar één streekomroep.

Goed onderzocht

Volgens Hermans klopt die stelling niet. ‘In de sector heeft sinds 2012 een proces plaatsgevonden om tot een indeling in lokale verzorgingsgebieden te komen. Dit gebeurde onder regie van de Stichting Nederlandse Lokale Publieke Omroepen (NLPO) en met betrokkenheid van gemeenten en lokale publieke omroepen. Hierin is steeds het uitgangspunt geweest dat het verzorgingsgebied aan moest sluiten bij de zogeheten natuurlijke habitat van de burger.’ Daarbij gaat het bijvoorbeeld over waar iemand woont, leeft, werkt, sport en boodschappen doet. ‘Uit het proces volgde dat Twente op deze gronden één verzorgingsgebied is.’

Voorwaarden

Het kabinet ligt daarnaast toe dat er in het proces een mogelijkheid is geweest voor gemeenten en lokale omroepen om gewenste veranderingen in de gebiedsindeling door te geven. Ondanks het verzoek uit de Twentse omroepen heeft de NLPO besloten de indeling te behouden. Volgens Hermans voldoet Twente als regio aan de gestelde eisen, zoals dat de gemeenten nabij elkaar liggen en dat het aantal inwoners aanmerkelijk kleiner is dan de provincie waarin het gebied ligt. Daarnaast is het uitgangspunt dat het verzorgingsgebied ‘zoveel mogelijk’ een herkenbare identiteit heeft.

Gesprek in de regio, maar beslissing gemaakt

Kahraman vroeg de minister ook of zij bereid is om in overleg te treden met de NLPO om de wensen van de omroepen en gemeenten alsnog te faciliteren, ‘aangezien er sprake is van breed democratisch draagvlak in de regio’. Hermans ziet daarvan af omdat door de NLPO al geconcludeerd is dat zij de gewenste opsplitsing niet gaat honoreren. Wel noemt zij dat er tussen de NLPO en de betrokken partijen in de regio gesprekken plaatsvinden. Daar gaat zij zich niet in mengen.