Leraar geschiedenis
Hendrik Johan Lubbert Vonhoff, geboren op 22 juni 1931 in Amsterdam, was ijdel, eigenwijs en uitermate welsprekend. In zijn jonge jaren was hij leraar geschiedenis en dat is hij altijd een beetje gebleven. Hij boekstaafde de geschiedenis van het liberalisme in Nederland.
Ouderwets regent
De stem had een zeer herkenbaar timbre, de woordkeus was soms archaïsch. Een mooie loopbaan: Tien jaar leraar geschiedenis, Tweede-Kamerlid voor de VVD, staatssecretaris van het toenmalige ministerie van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk, burgemeester van Utrecht en vervolgens commissaris van de Koningin in Groningen. Velen vonden hem als burgemeester in Utrecht een ouderwetse regent. Vonhoff zag dat anders. Ooit werkte hij zelf hardhandig bezetters uit Vredenburg. Een pedagogische maatregel, zei hij ter toelichting.
Links
Vonhoff beschouwde zich als een linkse liberaal. "Liberalen zijn nooit socialist geweest, maar wel altijd links", zei hij graag. "Liberalisme en conservatisme zijn niet alleen historisch maar ook qua mentaliteit doodsvijanden van elkaar." Lang niet alle partijgenoten waren het daarmee eens.
Olympische Spelen
Vonhoff verhoogde als staatssecretaris het bibliotheekgeld tot 12 gulden per jaar. "De mensen moeten betalen, pas dan vinden ze het iets waard", zei hij. Hij bepleitte toen (1971-73) ook al de komst van de Olympische Spelen naar Amsterdam.Dat leverde hem later een post op in het comité dat de Spelen van 1992 naar Amsterdam moest halen. Dat mislukte jammerlijk. Net als zijn campagne om het lidmaatschap van het Internationaal Olympisch Comité te bemachtigen. Juan Antonio Samaranch gaf de voorkeur aan een andere zwaargewicht, Anton Geesink.
Sport
Niet lang daarna verdween Vonhoff, ooit ook voetbalscheidsrechter, uit de sportwereld. Zijn solistisch optreden had zijn positie nagenoeg onmogelijk gemaakt.
Geen minister
Tot een ministerschap kwam het ook nooit. Toen hij zes jaar in Groningen zat werd hij wel gevraagd op Defensie. Premier Ruud Lubbers weigerde hem echter de garantie een liberaal als opvolger naar het noorden te sturen. Vonhoff bleef daarom maar zitten waar hij zat.
Pensioen
Hij was na zijn pensioen in 1996 nog wel voorzitter van de Stichting Unesco, vice-voorzitter van de Advies- en Arbitragecommissie Rijksdienst en voorzitter van de Stichting Onderhandeling Thuiskopie Regeling, de Prins Willem de Eerste Herinneringsstichting, de Stichting Papier Recycling Nederland en van de Stichting Instituut GAK.
Vonhoff is altijd de leraar geschiedenis gebleven
Om Henk Vonhoff kon je niet heen. Letterlijk natuurlijk, want het lijf was massief. Figuurlijk was hij een van de Grote Liberalen. Ook een…
Geen minister
Tot een ministerschap kwam het ook nooit. Toen hij zes jaar in Groningen zat werd hij wel gevraagd op Defensie. Premier Ruud Lubbers weigerde hem echter de garantie een liberaal als opvolger naar het noorden te sturen. Vonhoff bleef daarom maar zitten waar hij zat.
Pensioen
Hij was na zijn pensioen in 1996 nog wel voorzitter van de Stichting Unesco, vice-voorzitter van de Advies- en Arbitragecommissie Rijksdienst en voorzitter van de Stichting Onderhandeling Thuiskopie Regeling, de Prins Willem de Eerste Herinneringsstichting, de Stichting Papier Recycling Nederland en van de Stichting Instituut GAK.
Hij was na zijn pensioen in 1996 nog wel voorzitter van de Stichting Unesco, vice-voorzitter van de Advies- en Arbitragecommissie Rijksdienst en voorzitter van de Stichting Onderhandeling Thuiskopie Regeling, de Prins Willem de Eerste Herinneringsstichting, de Stichting Papier Recycling Nederland en van de Stichting Instituut GAK.
Hij was na zijn pensioen in 1996 nog wel voorzitter van de Stichting Unesco, vice-voorzitter van de Advies- en Arbitragecommissie Rijksdienst en voorzitter van de Stichting Onderhandeling Thuiskopie Regeling, de Prins Willem de Eerste Herinneringsstichting, de Stichting Papier Recycling Nederland en van de Stichting Instituut GAK.
Reacties: 3
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
De Heer Vonhoff was inderdaad mijn leraar geschiedenis op de 'Tweede Drie' in Amsterdam voor 1960, en heeft als echte liberaal ervoor gezorgd dat ik sindsdien actief werd en ben in de PvdA. Telkens als wij elkaar tegenkwamen in de halve eeuw daarna kreeg ik lerend de wind van voren, en haalden wij gemeenschappelijke schoolherineringen op aan het Circus van Oornik, zoals die HBS toen, naar de toenmalige directeur, werd genoemd. Een heerlijke man.
Henk Vonhoff was ook belangrijk voor het humanisme in Nederland. Zo maakte hij als burgemeester van Utrecht deel uit van het overleg van humanistische burgemeesters omdat bleek dat humanisten vaak werden achtergesteld bij godsdienstigen die burgemeester wilden worden. Zijn vrouw Loes was lid van het Hoofdbestuur van het Humanistisch Verbond en was later ook als lid van de Eertse kamer een pleitbezorger voor gelijkberechtiging van buitenkerkelijken. Zij vormden een mooi stel, waaraan ik als voormalig wethouder van Groningen ook goede herinneringen bewaar.
De heer Vonhoff was óók de eerste commissaris van Groningen die ontdekte toen hij er eenmal zat dat er een wereld te winnen voor Groningen(NOORDEN). In ambtelijk Den Haag altijd behandeld als een afgelegen gebied. Zelfs zijn opvolgers hebben waardig het estafette stokje overgenomen. Want aan afspraken houden naar het noorden kan Den Haag niet. Elke minister wordt beinvloed door interne ambtelijke beleidslijnen. Zie casus Zuiderzeelijn.