Het begint allemaal met wijkagenda’s. Legt u eens uit?
‘We willen voor de hele stad wijkagenda’s opstellen, waarin staat welke onderwerpen binnen welke termijn in een wijk worden opgepakt. Die agenda maken we met woningcorporaties en politie, maar ook met bewoners. En niet alleen het opstellen van de agenda gebeurt voor en door bewoners, ook de uitvoering van wat daarin staat. Met alle partners gaan we afspraken maken wie wat doet.’
Alkmaar: ‘We doen het samen of we doen het niet’
Als burgers geen zin hebben om zich in te spannen voor hun buurt, waarom zou de gemeente dat dan wel doen? Onder het motto samen…
Wat gaan die bewoners dan doen? Plantsoenen schoffelen?
‘Op sommige plekken worden inderdaad al plantsoenen door bewoners zelf ingericht en onderhouden. Maar we denken bijvoorbeeld ook aan speelterreintjes. We kunnen de taken verdelen: bewoners zorgen ervoor dat het netjes blijft en doen klein onderhoud, de gemeente doet de rest. Je kunt burgers daarvoor dan ook budget geven. Wat we ook breder willen inzetten zijn buurtvaderprojecten. Vrijwilligers die, ondersteund door beroepskrachten, zorgen voor activiteiten voor de jeugd in een buurtcentrum.’
Vrijwilligers werven is toch altijd zo moeilijk? Zitten burgers erop te wachten om, naast de sportclub en de school ook nog vrijwilligerswerk voor de gemeente te doen?
‘Je kunt de vraag omdraaien. Als de buurt zelf niet warm loopt voor een buurtcentrum of speelvoorziening, waarom zou de gemeente er dan geld en energie in steken? Wij vinden dat je best mag vragen wat het de buurt waard is om een bepaalde voorziening te hebben. In sommige wijken zullen we meer in betrokkenheid moeten investeren dan in andere wijken. Maar uitgangspunt is: We doen het samen of we doen het niet.’
De burger is niet langer klant en koning?
‘Ik denk dat we in het verleden teveel verantwoordelijkheden bij de burgers hebben weggehaald. We hebben ze neergezet als klant; Heeft u een probleem, bel dan dit nummer en wij lossen het op. Dat heeft vervreemding van de gemeenschap met zich meegebracht. We willen de betrokkenheid terugbrengen.’
Hoe?
‘Met wijkgesprekken gaan we wijkagenda’s opstellen en we willen internet gebruiken om die aan nog meer burgers voor te leggen en reacties los te krijgen. We staan nog aan het begin en zullen moeten ontdekken wat we van burgers kunnen vragen.’
Reacties: 4
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Een goede ontwikkeling mijnheer Leerink!
Het is wel mijn ervaring dat er, zeker in het begin, veel teleurstelling zal zijn en dat het mede daarom nodig is dat de kleine successen worden gevierd. Andere relevante aspecten;
neem de tijd,
niet alleen aandacht voor de opstelling/reactie van de burger, maar ook voor die van maatschappelijke partners. En niet in de laatste plaats voor de houding van bestuurders (college/raad) en ambtenaren.
Vasthoudend (los) laten is m.i. een passende term. Nogmaals een goed initiatief met volop kansen.
Ik heb inmiddels ervaring opgedaan met dergelijke processen en vind het geen probleem om kennis/ervaring te delen.
Goed idee, MITS voor de volle 100% en wederkerig uitgevoerd.
Wij burgers doen het voortaan allemaal zelf zonder subsidie en zonder overlast van meedenkende ambtenaren en erger.
En de gemeente geeft ons ons belastinggeld terug waarvoor ze - ongevraagd - allemaal onmisbare dingen voor de burgers zou gaan doen, maar niet deed.
Deal ?
Daar kun je Leerink uit trekken.
De verkiezingen zijn zeker nog ver weg. Tegen die tijd komen er weer beloftes wat de lokale overheid van de inwoners gaat doen en kan betekenen.
Een gedurfd initiatief van deze wethouder. Ik heb er zelf ook op beperkte schaal ervaring mee opgedaan, ook als actief burger. Wil de aanpak slagen, dan heb je uiteindelijk een ander type ambtenaar nodig. Goed initiatief, al zal het nog een lange weg met vallen en opstaan worden. Belangrijk is om het leerproces goed te documenteren. Het grootste probleem is misschien wel dat je een cultuur moet creëren waar het toegestaan is om fouten te maken en om die fouten in een leer- en ontwikkelproces te gebruiken.