Een smerig zaakje. Politieke koehandel! Zoveel is wel duidelijk. Het gesprek dat Wilders en premier Rutte met de man hadden, ging over de vraag op wie hij zou gaan stemmen voor de Eerste Kamer. Normaal stemt het Statenlid VVD. Nu overwoog hij anders te gaan stemmen, wat een meerderheid voor dit kabinet in gevaar bracht.
Treinkaartje
Zou hij zijn eigen treinkaartje hebben betaald, dat Statenlid uit Zeeland? Of zou de dienstauto van de premier de man naar het Torentje in…
De man had een goed gesprek in het Torentje. Als bij toverslag veranderde het Statenlid van mening. Toch maar VVD stemmen; of PVV. De premier beloofden hem in ruil voor zijn stem héélumaal niets. Zei hij tegen de oppositiepartijen in de Tweede Kamer.
Dat is natuurlijk niet waar.
Wat zijn de mogelijkheden:
-De premier heeft iets beloofd voor in de verre toekomst, als dit gedoe alweer vergeten is.
-De premier heeft gezegd: ‘we kunnen geen toezeggingen doen, maar zullen er naar kijken’, en die uitspraak bezegeld met een handdruk en een knipoog. Eén knipoog van de premier is meer waard dan tien getekende contracten.
-De premier heeft op een ander moment of aan een ander persoon iets beloofd. Zodat hij kon zeggen dat hij dit Statenlid niets heeft beloofd.
En er zijn vast nog wel andere opties. In de politiek wordt veel niet gezegd, maar wel gedaan. Dat weten de politici in de oppositie natuurlijk ook. Want die zijn uit hetzelfde hout gesneden. Ze zouden het, onder vergelijkbare omstandigheden, net zo doen.
Kwalijk is dat de oppositie een debat over deze kwestie heeft willen voeren. Het kost veel tijd, levert niets op en is beschadigend voor het aanzien van de politiek. De boosdoeners zijn niet de premiers Rutte en Wilders. Want die doen wat alle politici doen: onderhandelen en mensen winnen voor hun standpunt.
De woorden van PvdA-leider Cohen (‘Rutte tast het gezag van zijn ambt aan’,) en D66-voorman Pechtold ('de glans gaat meer en meer van Ruttes premierschap af ') druipen van frustratie. Hadden zij die deal met dat Statenlid maar kunnen sluiten!
Uit onmacht voeren ze nu een debat voor de bühne. Alleen om verontwaardiging bij de kiezer op te roepen. Niet omdat ze het inhoudelijk zo oneens zijn.
Wat een armzalige manier van oppositie voeren.
Paul Lensink
