Dertig jaar gratis wonen is 'slordigheid'

Gratis wonen
Het ging om zes panden in een toenmalige tuinbouwstreek, nu de woonwijk Prinsenland. Eind jaren zestig onteigende de gemeente Rotterdam die grond. Huiseigenaren die hun lapje grond aan de gemeente verkochten, mochten er ‘om niet’ (gratis) blijven wonen. De gedachte was dat de waarde van het onroerend goed in de loop der jaren dusdanig zou stijgen, dat de gemeente wel uit de kosten zou komen. En dat gebeurde ook.

'Vriendjespolitiek'
Maar Mosch vindt het vreemd dat sommige mensen aan de Kralingseweg maandelijks 4000 euro huur neertellen voor een huis waarin hun buren gratis wonen. De Leefbaar Rotterdam-fractie stelde een aantal vragen aan het college, waarbij zij suggereerde dat er sprake zou zijn van ‘vriendjespolitiek’: in de huizen zouden bevriende ambtenaren wonen.

Slordigheid
Die suggestie ‘werpen wij verre van ons’, aldus OBR-woordvoerster Mireille van den Boom. ‘In al die huizen zitten de oorspronkelijke bewoners nog.’ Volgens haar is het gewoon een kwestie van slordigheid geweest, maar dat ‘In de jaren ’80 en ’90 zette de gemeente wel vaker mensen in voor antikraak, dat was niet heel erg. Maar dat doen we al lang niet meer.’ De rest van de vragen beantwoordt het college na het zomerreces. Het OBR was naar eigen zeggen al bezig de kwestie uit te zoeken, maar Mosch was hun voor.

Overzicht
In 2007 bracht Rotterdam al haar vastgoed onder in het Ontwikkelingsbedrijf Rotterdam. De bedoeling was om juist meer overzicht te krijgen in dit soort kwesties.