De raadsleden van Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht ervaren een te hoge werkdruk en daar moeten snel oplossingen voor komen. Dat schrijven de dagelijkse besturen van de raden woensdag in een brief aan de minister van Binnenlandse Zaken.
Minister moet hoge werkdruk raadsleden oplossen
Volgens de vier grote steden staat de lokale democratie onder druk omdat het uitoefenen van taken steeds meer tijd van raadsleden vraagt.
Lokale democratie onder druk
Volgens de vier grote steden staat de lokale democratie onder druk omdat het uitoefenen van taken steeds meer tijd van raadsleden vraagt. Dat leeft overigens niet alleen in de grote steden, zo benadrukken ze, maar daar speelt ook de grote schaal van problemen mee, en daarnaast zijn er grootstedelijke problemen als armoede, criminaliteit, vandalisme en toerisme.
Overbelasting
'In Amsterdam is de verhouding 1 raadslid op 20.500 inwoners, terwijl dit bijvoorbeeld in Zaanstad 1 op 4100 is en in Enkhuizen 1 op 1200. Wij willen graag meer in gesprek met onze inwoners, ook om het vertrouwen te houden of terug te winnen. Maar het ontbreekt ons aan tijd', zo staat in de brief. 'Het komt steeds vaker voor dat raadsleden stoppen met hun raadswerk omdat zij het niet langer kunnen combineren met een gezin en betaald werk. Ook vallen raadsleden (tijdelijk) uit vanwege stress en overbelasting.'
Hogere vergoeding
De grote steden stellen voor dat de minister met een hogere vergoeding komt voor het raadswerk, gebaseerd op de hoeveelheid inwoners in de gemeente. 'Dan zouden raadsleden minder betaald werk ernaast hoeven te doen.'
Meer raadsleden
Ook zouden er in gemeenten met veel inwoners meer raadsleden moeten komen, zodat de verhouding minder scheef is. Verder vragen de steden om externe commissievoorzitters die extra taken, zoals het voorzitten van commissies of deelnemen aan werkgroepen, over kunnen nemen. Ook vragen ze om betere en meer flexibele voorwaarden voor ziekteverlof.
Reacties: 3
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Feitelijk is het een bezopen "democratisch" systeem om grotendeels leken met een bezieling voor politiek - maar vaak zonder enige kennis van zaken - in hun vrije tijd een gemeente of provincie te laten "besturen". Na een gemeentelijke fusie wordt dit nog nijpender; bij sommige debatten kent men niet eens de locatie waarover het gaat en laat men zich "volledig informeren" door ambtenaren die feitelijk met hun raadsvoorstellen van soms honderden pagina´s de dienst uitmaken. Politieke debatten lijken in vele gemeentes wel op een soort babbelziekte als we de raadsvergaderingen beluisteren, terwijl de hamerstukken worden besloten door commissieleden die niet eens gekozen zijn, wat een curieus bestuurssysteem. Als kamerlid word je tenminste nog betaald voor een volledige baan om je huiswerk te doen.
De raadsleden in de grote steden krijgen al een daarop afgestemde vergoeding voor hun werk. Omgerekend meer inwoners per raadslid betekent per definitie niet dat de omvang en complexiteit van hun werk zodanig toeneemt dat de vergoeding zoiets als 5 x de vergoeding van een raadslid in Zaanstad zou moeten zijn. Raadsleden kunnen zich beter minder met details bemoeien en meer focussen op de hoofdlijnen van het beleid. Dat scheelt al heel veel werk.
De werkdruk is is het gevolg van de wijze waarop wij ons land organiseren. Ad hoc, korte termijn, geen visie. We moeten steeds veranderen, de jeugdzorg bijvoorbeeld, maar een verbetering is het nooit. Dan de enorme kwantitatieve groei van Nederland: Meer distributiecentra, meer huizen, meer mensen, meer winkels en maar een heel klein beetje meer kwaliteit. Soms. Het moet veel kalmer, beheerster. Ruimte voor kwantitatieve groei is er niet meer, zeker niet als Nederland binnen het huidige regelgevend kader van de EU wil blijven. Stikstof, waterkwaliteit, natuurherstel. Meer inwoners, wegen economie etc. past daar niet bij, Nederland moet tot rust en bezinning komen. Dan slinkt ook de werkdruk van Raadsleden, worden zij niet langer opgejaagd en kunnen zij beter nadenken.