Kracht Interactief Theater bij sociale teams

In de zaal zitten 70 mensen, ze kijken ademloos naar het podium waar een man van middelbare leeftijd zijn handen voor zijn gezicht slaat en zachtjes begint te snikken. Hij zit op een gehavende bank waar een kleed overheen ligt om de slijtplekken te verbergen. In de vensterbank staat een rij met lege bierflesjes. Op een krukje bij de bank zit Peter, lid van het buurtteam.

Interactief theater: krachtige werkvorm

Of althans, dat verbeeldt hij. We zijn getuigen van een startdag van 6 nieuwe buurtteams in een grote gemeente in de provincie Utrecht. De opdrachtgever wilde als opening een inspirerende spreker, maar volgde het advies van RadarVertige en koos voor interactief theater. “Een heel goede keuze,” aldus Antoniek Vermeulen, projectleider van de buurtteams, en opdrachtgever. “Wat een kracht heeft deze werkvorm.”

Gezamenlijke aanpak zorgt voor veranderkracht

“Interactief theater laat een grote groep mensen op hetzelfde moment hetzelfde beleven. De aanwezigen gaan vervolgens in subgroepen en plenair nader in op die gezamenlijke ervaring. Deze werkvorm is heel geschikt als mensen wel globaal weten hoe ze in een bepaalde situatie moeten handelen, maar in werkelijkheid toch zoekende zijn. Het maakt containerbegrippen als Eigen Kracht en Zelfregie heel concreet en door er samen mee aan de slag te gaan ontstaat een enorm gevoel van betrokkenheid. Deze werkvorm maakt in korte tijd een enorme veranderkracht los binnen een organisatie.” Aan het woord is Bart Verhagen, directeur en senior trainer van RadarVertige. Hij ontwikkelde met 3 acteurs de scenes waarin de medewerkers van de buurtteams zich volledig herkenden.

Oude reflex hulpverlener

“De verandering van hulpverlener naar sturen op eigen kracht blijkt in de praktijk lastig. Veel medewerkers van buurtteams hebben jarenlange ervaring als hulpverlener. Dat leg je niet zo maar naast je neer. Mensen weten wel ongeveer wat ze zouden moeten doen bij het sturen op eigen kracht, maar als ze in een werksituatie komen, blijkt dat ze vaak in hun oude reflex schieten.”

Wat zou jij doen?

RadarVertige ontwikkelde 3 scenes die de toeschouwers deelgenoot maken van:

• de interne casusbespreking van het gezin (signalering),
• de entree bij het gezin,
• de positiebepaling in de aanpak van de multi-problem problematiek.

Na elke scene volgt een bespreking met de zaal, met als centrale vraag Hoe zou jij het doen, en waarom? Daarmee komen theoretische discussies tot leven, bijvoorbeeld over de beste manier om contact te maken. Zoek je wel of niet eerst info op in KRIS, accepteer je wel of niet dat de televisie aan blijft staan als je op bezoek komt, ga je de alcoholverslaving wel of niet verkennen, focus je op de schulden of op de gehele situatie.

Levensecht

“De kracht van deze werkvorm is dat de aanwezigen ermee ervaren hoe het in de praktijk gaat. De acteurs spelen levensecht wat de werkers dagelijks meemaken. Er ontstaat een gezamenlijk referentiekader waarmee je met elkaar kunt uitwisselen: hoe doen wij dat? Het was opvallend dat de acteurs de hele middag als hun personage werden aangesproken, ook tijdens de trainingen in subgroepen,” aldus Vermeulen.

Meer weten?

Meer weten over de kracht van interactief theater bij een leer- en ontwikkeltraject voor sociale teams?

Bel of mail:

Bart Verhagen - 020 643 3813 - b.verhagen@radarvertige.nl

Marjan van Mastrigt – 06 4659 8120 – m.vanmastrigt@radarvertige.nl