Het heilige huisje van Grondwetart. 23 is rijp voor de sloop

Weinig Nederlanders staan dagelijks stil bij wat art. 23 van de Grondwet inhoudt. Maar dan valt een opkomend schijnheilige politicus door de mand. Volgens deze past een homoseksueel niet op een reformatorische school. De ouders moeten hem dan maar naar een andere school sturen. Niet artikel 1 waar iedereen gelijk is maar artikel 23 van de Grondwet maakt onze samenleving tot George Orwells Animal Farm.

Het artikel uit 1917 is een politiek compromis uit de tijd van de stille afspraak waarbij de kerk mensen dom en de werkgever ze arm houdt. In de geschiedenisboekjes bekend als de Schoolstrijd met katholieken en protestanten aan de ene kant en liberalen en socialisten aan de andere kant. In ruil krijgen de liberalen en socialisten algemeen kiesrecht. Sindsdien wordt het onderwijs vanuit een geloofsovertuiging net als openbaar onderwijs door ons allen betaald. Zo bepaalt Grondwetsartikel 23 sindsdien hoe gedacht wordt of feitelijk niet gedacht wordt.

De gevolgen zijn 108 jaar later desastreus. Met name de fanatiek christelijke scholen kunnen er wat van. Zo getuigde de lhbti-dominee Alexander Noordijk onlangs in de media hoe zijn kerkelijke goegemeente ooit een homogenezingstherapie op hem losliet. Middeleeuwse martelpraktijken zoals duivelsuitdrijvingen, intensieve gebedssessies, elektroshocks tot medische ingrepen komen vandaag de dag nog steeds voor. Dat door deze ‘therapieën’ zwaar beschadigde slachtoffers rondlopen staat buiten kijf.

Nog steeds zijn er veel scholen waar een religie de scepter zwaait. Vooral eng zijn de streng protestante scholen waar fanatiek tegen abortus, euthanasie, seks voor het huwelijk en homoseksualiteit wordt gepreekt. En wat te denken van de Pinkstergemeente waar de Bijbeltekst letterlijk wordt genomen. Of bij de Jehova's getuigen waar de wereld wordt verdeeld in een eindstrijd tussen aanhangers van het ware christendom en de krachten van het boze. Veel van deze christensektes voeren stiekem weg ook nog een eigen morele rechtspraak.

In hun voetsporen volgen nu de islamitische scholen. Volgens het Pew Research Center wordt met miljardensteun uit Saudi-Arabië en andere Golfstaten wereldwijd de fundamentalistische interpretatie van de Koran ingezet. De overeenkomsten met fundamentalistische christelijke scholen zijn overduidelijk. Ook hier wordt het boek letterlijk genomen. Vrouwen zijn tweederangs burgers, minderjarige meisjes worden tot trouwen gedwongen, op buitenechtelijke seks of homoseksualiteit staat de doodstraf en op invoeren van de sharia rust geen taboe.

Zo wordt op school maatschappelijke ellende gestart. Zowel bij christen- als moslimfundamentalisme met hun enge grondslag is het niet makkelijk om eruit te stappen. Vrijheid van onderwijs is feitelijk vrijheid tot uitsluiting. Een homo naar een andere school sturen betekent uit de strakke fundamentalistische christelijke gemeenschap gekickt worden en een van genderrol vrijgemaakte moslim heeft, zoals schrijfster Lale Gül, bewaking nodig.

Anno nu is de samenleving super divers en seculier. Kennis bijbrengen over boeddhisme, hindoeïsme, humanisme, islam, jodendom, katholicisme en protestantisme is niks op tegen. Zolang het maar niet gebracht wordt als indoctrinatie vanuit een subjectief onbewezen sprookje zoals ik eerder in mijn column uiteengezet heb. Laat leerlingen met verschillende achtergronden, interesses en kennisniveaus niet langer de pineut zijn maar laat ze in vrijheid zelf leren nadenken. Daarvoor is het zaak het heilige huisje van Grondwetsartikel 23 liever vandaag dan morgen te slopen.