Er moeten basiszorgteams komen die in de wijken de juiste zorg verlenen, zodat onnodige doorverwijzing naar de - dure - tweedelijnszorg kan worden voorkomen. Gemeenten moeten hierin het voortouw nemen, adviseert de Raad voor de Volksgezondheid & Zorg (RVZ).
Gemeenten moeten aan de bak met basiszorgteams
Wjikgerichte basiszorgteams kunnen patiënten integrale zorg en hulp bieden. Gemeenten moeten hietoe het initiatief nemen, stelt de Raad…
Regie aan de poort
De basiszorgteams moeten bestaan uit in ieder geval huisartsen, verpleegkundigen en het maatschappelijk werk, stelt de RVZ in zijn vrijdag uitgebrachte advies ‘Regie aan de poort'. De basiszorg als verbindende schakel tussen persoon, zorg en samenleving.’ Deze teams moeten ervoor zorgen dat de werkelijke vraag achter de zorgvraag duidelijk wordt, zodat naar een structurele oplossing van de problemen kan worden gezocht en een einde komt aan de versnippering in zorgverlening.
Sociale problemen
Bij patiënten die bij de huisarts komen vanwege bijvoorbeeld chronische buikpijn, is vaak meer aan de hand. Mogelijk is sprake van eenzaamheid, opvoedproblemen, werkloosheid of een drankprobleem. Als ook naar deze sociale problemen wordt gekeken, kan de patiënt gerichter worden geholpen. ‘Op deze manier kan worden voorkomen dat mensen in een zorgtraject verdwijnen waar ze eigenlijk helemaal niet thuishoren en waardoor ze bovendien bij de huisarts uit beeld verdwijnen. Ook kan zo een einde worden gemaakt aan het rondpompen van patiënten’, stelt projectleider Willem Jan Meerding van de RVZ.
Wijkscans
Voordat wijkgerichte basiszorgteams worden geformeerd, moet eerst in kaart worden gebracht waar de grootste gezondheidsrisico’s zitten en welke dat zijn. Hiertoe moeten gegevens van huisartsen, GGD, sociale dienst, zorgverzekeraars op wijk- of postcodeniveau slim worden gecombineerd, stelt de RVZ. Ook voor deze wijkscans moet de gemeente het initiatief nemen, vindt de Raad. Als duidelijk wordt waar de grootste gezondheidsrisico’s zitten, kan vervolgens pro-actief gezondheidsbeleid worden gevoerd. De ene keer zal vooral de huisarts aan zet zijn, de andere keer de maatschappelijk werker of de sociale dienst van de gemeente.
Delen patiëntgegevens
Voor deze aanpak is een aantal belemmeringen, beseft Meerding. Zo zal het delen van privacygevoelige (patiënt)gegevens bij vooral huisartsen op bezwaren stuiten, schat hij in. Omdat de gegevens worden geanonimiseerd en vervolgens niet herleidbaar in de wijkscan worden verwerkt, moet dat bezwaar overkomelijk zijn, denkt Meerding.
Belemmerende bekostigingssystematiek
Ook de financiering zal een fikse dobber worden. De huidige bekostigingssystematiek belemmert een dergelijke integrale aanpak op wijkniveau. Geldstromen van zorgverzekeraars en gemeenten moeten worden gebundeld, adviseert de RVZ. De basiszorgteams krijgen vanuit die gebundelde financieringspot een budget, waarmee de teams de benodigde zorg en ondersteuning in hun verzorgingsgebieden kunnen bieden.
Experimenteren in proeftuinen
De RVZ stelt voor een aantal proeftuinen in te richten waarin het concept van wijkgerichte basiszorgteams kan worden uitgeprobeerd. ‘We kunnen dan zien of deze aanpak een meerwaarde heeft.’ Bij gebleken succes kan het concept over heel Nederland worden uitgerold.
Reacties: 2
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
bij gebleken succes kan het concept over heel Nederland worden uitgerold.
lol, elke burger een zorgambtenaar.
Oh, ja en laat de diploma democratie ook artikel 1 van de Grondwet in praktijk brengen. Overal in Nederland hebben burgers dezelfde rechten qua voorzieningen.
In gelijke situatie in elke Gemeente dezelfde behandeling die uit belastinggeld betaald wordt. Het is toch raar voor zo'n klein land dat de verschillen zo groot zijn. Het is een waanidee dat met de decentralisering de Gemeente de aangewezen partij is, omdat die dichter bij de burger zou staan. Er is teveel verschil in niveau in verschillende opzichten. Zonder die decentralisering is er wel gelijke benadering in NL.
Een zorgcoördinator die veel onafhankelijker is kan daar voor zorgen, omdat dit landelijk wordt georganiseerd. Het sociaal incasso bureau kan zonneklaar eveneens. Die zien wat basislevensbehoeften kosten en waar bijstelling in inkomen nodig is. Voor wie niet mee wil werken stevige consequenties. Geen woonruimte op eigen naam met eigen meubilair. Soort motels in wijken met ordentelijk voedselpakket. Verplaatsing kan ook gebeuren. Voedselbanken zijn een brevet van onvermogen van politiek, bestuur, belangenorganisaties en maatschappelijke organisaties. Ook allemaal diploma's die opgeteld het goed zouden kunnen regelen, maar gezamenlijk voedselbanken niet hebben voorkomen en de veel te krappe ruimte tusen bodeminkomen en basis lasten. Ra ra hoe kan dat?Zet die vrijwilligers in om nodige spullen te verzamelen en te verstrekken die nodig zijn buiten voedsel. Van PC tot TV etc. Zowel zorgcoördinator als Sociaal Incasso Bureau kunnen aangeven wat nodig is bij mensen met schulden en dwarsliggers in het algemeen. Wie te goeder trouw is met laag inkomen kan daar ook een beroep op doen. Dus ook op dat collectieve totaal pakket wat woonlasten betreft. In feite moet de omvang van mensen met schulden drastisch verminderen als je het systeem verandert.
De kapitaalverspilling, misbruik van voorzieningen hou je zo tegen en dat motiveert onderlinge solidariteit. Bovenal is het schrijnend dat de incasso industrie hier zo giga van profiteert. Een kleine rekening wordt een grote rekening in no time.
Dan gooit die industrie de kaal gekloven botjes over de schutting naar de samenleving op het op te lossen. Hoorde u ooit in de week van de armoede hierover?? Politiek? Bestuur? Maatschappelijke organisaties? Kerken? De media?. Die laatste is in het algemeen gesproken op de fast food modus over deze onderwerpen. De gemakkelijke weg kiezend, om tijd en papier te vullen en goedkoper te werken.