Bedrijven: gooi arbeidsgehandicapten niet over de schutting
Bedrijven in het noorden van het land willen mensen met een arbeidshandicap best een kans geven. Maar ze passen ervoor dat deze werknemers- met-een- afstand-tot-de-arbeidsmarkt zonder begeleiding bij hen naar binnen worden geschoven.
Het bedrijfsleven in het noorden van ons land wil best mensen aannemen die een achterstand op de arbeidsmarkt hebben. Maar liever niet gedwongen en vooral niet als deze mensen zomaar bij hen over de schutting worden gegooid.
Dat blijkt uit onderzoek onder 633 bedrijven in Drenthe, Groningen en Friesland naar hun opstelling tegenover zogenoemde arbeidsgehandicapten. ‘Deze bedrijven wijzen mensen die wat verder van de arbeidsmarkt afstaan niet op voorhand de deur’, stelt directeur Jaap Adamse van het re-integratiebureau Quality Coaching in Groningen dat het onderzoek uitvoerde.
Maatwerk van belang
Maar de ondernemers zien weinig in een quotum, zoals de Haagse politiek dat wil opleggen. ‘Liever doen ze het op vrijwillige basis, waarbij vooral maatwerk van belang is. Kijk eerst of iemand wel bij het bedrijf past en of hij het werk aankan. Van een werknemer in een rolstoel kun je dat redelijk voorspellen, maar bij een gedragstoornis is dat al veel moeilijker’, aldus Adamse. Je kunt iemand die schizofreen is niet zomaar bij het bedrijfsleven naar binnen schuiven, wil hij maar zeggen.
Elke bemiddelaar zijn eigen pool
En dat gevoel leeft wel enigzins onder de ondernemers. Geld is niet het belangrijkste obstakel. De klacht is dat de arbeidsbemiddelaars te weinig samenwerken en te weinig transparant zijn. De gemeente biedt mensen van de sociale werkplaats aan, het UWV heeft weer een andere pool en een bemiddelingsbureau komt weer met andere mensen. ‘Het bedrijfsleven wil gewoon de juiste man of vrouw op de juiste plek hebben, zonder daar zelf over te hoeven nadenken’.
Niet iedereen hoeft alles te kunnen
Als er eenmaal een werknemer is aangenomen, dan hoeft hij of zij weliswaar niet alles te kunnen wat de collega’s wel doen. ‘Als het maar duidelijk is welke taken hij wel en welke hij niet aankan. En als er maar begeleiding is zodat de werkgever bij eventuele problemen niet het gevoel heeft er alleen voor te staan. De bemiddelaar moet duidelijk aangeven welke coaching er mogelijk is. 'Neem het idee weg dat de mensen als probleem over de schutting worden gegooid', aldus Adamse.
Reacties: 5
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Reguliere werkgevers willen wel, moeten soms ook vanuit commerciële overwegingen, maar de overdracht door WSW organisaties en uitvoerders van bijstandsregelingen kan beter. Het beeld ontstaat dat dergelijke organisaties nu vooral de mogelijkheden die commerciele organisaties hun bieden gebruiken om de eigen doelstellingen te realiseren en dat van echte win-win situaties geen sprake is. En dat is jammer, want het kan gemakkelijk veel beter.
Hoewel mijn arbeidsperspectief door bovenstaande en door mijn leeftijd (49) vrij uitzichtloos lijken, ga ik uit van de kracht van mijn kwaliteiten en talenten. Voor een werkgever is het veel belangrijker te weten wat ik wel kan.
Persoonlijk geloof ik niet in de quotum regeling. Hier ligt de nadruk teveel op dwang, i.p.v. gezamenlijk belang. Deze vorm van 'positieve discriminatie' zal ook op de werkvloer koeltjes worden ontvangen. Hierbij schiet het middel, het doel voorbij en wordt de kans op verzuim bij de doelgroep alleen maar vergroot.
Het afbreken van specifiek toegeruste instellingen voor het leveren van maatwerk, trekt nu al diepe sporen. Hierdoor worden arbeidsgehandicapten meer gedupeerd dan geholpen. Het huidige overheidsbeleid is naar mijn mening dan ook meer een korte termijn visie. Er wordt hooguit getracht de balans van mensen aan de onderkant van de arbeidsmarkt, cijfermatig gunstig te doen lijken. De werkelijkheid is echter een Nederland onwaardige situatie, waarbij mensen niet alleen over een schutting gekieperd worden, maar meer nog in het afvoerputje belanden. Van een meetbaar getal, naar 'onzichtbare' doelgroep. Ik verzet mij hier fel tegen.
Niet vanwege een onmiskenbaar eigenbelang, maar vooral vanuit een (lange termijn) maatschappelijk belang!