Bonafide
Dat schrijft staatssecretaris Jetta Klijnsma van Sociale Zaken in een brief aan de Tweede Kamer. Schuldhulpverlener is een vrij beroep. Doel van de normstelling was om een onderscheid te kunnen maken tussen bonafide, kundige schuldhulpverleners en degenen met weinig verstand van zaken. Maar er is zoveel discussie over de inhoud van de norm dat maar weinig schuldhulpverleners van plan zijn zich ook echt te laten certificeren.
Amper diploma’s schuldhulpverleners
Er zijn nog maar weinig schuldhulpverleners die officieel aan de norm voor goede schuldhulpverlening voldoen. Een jaar geleden werden…
Kosten te hoog
Veel instellingen en gemeenten vinden de kosten van certificering te hoog. Daarbij is er kritiek op de afspraak over hoe lang iemand maximaal in een schuldhulpverleningsproces mag zitten. Dat was voor iedereen drie jaar, daarna werden overige schulden kwijtgescholden, maar in de norm is opgenomen dat die termijn kan worden verlengd voor mensen die veel kunnen aflossen. Onder andere de vier grote steden kunnen zich daar absoluut niet in vinden en willen dus ook niet aan de norm voldoen.
Voorstel
In haar brief aan de Kamer (die al jaren aandringt op certificering) laat Klijnsma weten dat ze vooralsnog geen reden ziet om in te grijpen. De betrokken partijen, onder meer de VNG en schuldeisers, werken momenteel aan een voorstel om de normen te herzien in de hoop daarmee meer partijen te bewegen zich te laten certificeren. Begin volgend jaar moet dat voorstel bij de certificeringscommissie worden ingediend. De staatssecretaris zegt dat ze dat wil afwachten.
Plaats als eerste een reactie
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.