Meer arbeidsmigratie is geen oplossing voor alle demografische en economische uitdagingen ten gevolge van vergrijzing, maar kan wel een nuttige bijdrage leveren door deze te verzachten. Dat concludeert de Adviesraad Migratie in haar rapport 'Arbeidsmigratie: oplossing voor economie en demografie?'
Arbeidsmigratie kan 'grijze druk' verlichten
De Adviesraad Migratie concludeert dat selectieve arbeidsmigratie op korte termijn arbeidsmarktkrapte kan tegengaan.
Grijze druk
De 'grijze druk', gedefinieerd als de verhouding tussen gepensioneerden en werkenden, zal aanzienlijk stijgen tot 2040. Dit heeft gevolgen voor de betaalbaarheid van de verzorgingsstaat. Om de ‘grijze druk’ op het huidige niveau te houden, zouden er tot 2040 in totaal drie miljoen extra arbeidsmigranten nodig zijn. Er zijn ook andere keuzes mogelijk om de stijging van de grijze druk te matigen, zoals iedereen meer uren laten werken en het verhogen van de AOW-leeftijd. De komst van 50.000 extra arbeidsmigranten per jaar heeft hetzelfde effect op de stijging van de grijze druk als de geplande verhoging van de AOW-leeftijd naar 69 jaar rond 2050, aldus de Adviesraad Migratie.
Selectief
Door de komst van extra arbeidsmigranten kan de potentiële beroepsbevolking in de periode tot 2040 blijven groeien, waardoor personeelstekorten in bepaalde sectoren kunnen worden verminderd. Maar personeelstekorten worden ook veroorzaakt door slechte arbeidsvoorwaarden of -omstandigheden. Arbeidsmigratie kan de prikkel om het werk te verbeteren verminderen. Selectieve arbeidsmigratie, gericht op specifieke kennis en vaardigheden, kan wel een oplossing bieden voor personeelstekorten voor bepaalde functies in essentiële sectoren.
Welvaartsgroei beperkt
Hoewel arbeidsmigranten de economische groei verhogen, is de bijdrage aan de gemiddelde welvaart per hoofd van de bevolking beperkt vanwege de toename van de bevolking. Alleen als de arbeidsmigranten productiever zijn dan de gemiddelde Nederlander, groeit het bruto binnenlands product (bbp) per hoofd van de bevolking. Hun bijdrage aan de welvaart is het grootst als zij kennis en vaardigheden hebben waaraan in Nederland een tekort is.
In het voorjaar van 2024 zal de Adviesraad Migratie een adviesrapport uitbrengen waarin arbeidsmigratie vanuit een breder welvaartsperspectief zal worden belicht en waarin meer concrete handvatten voor toekomstig arbeidsmigratiebeleid zullen worden geboden.
Reacties: 3
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Let u op: er staat SELECTIEVE arbeidsmigratie. Wat ze in Australië doen, zeg maar. Niet half Afrika en het hele Midden Oosten binnen laten omdat ze zeggen dat ze homo zijn.
Leest u het rapport maar goed: de huidige arbeidsmigratie is alles behalve selectief en met name gericht op lage lonen arbeid. Essentieel is of mensen hier permanent blijven. Als dat gebeurt, dan worden de gevolgen van de vergrijzing VERSTERKT. En dat gebeurt vanwege het EU recht. Na vijf jaar wit werken in een andere lidstaat ontstaat van rechtswege een verblijfstitel voor onbepaalde tijd. Al die honderduizenden mensen die nu in kassen, distributiecentra etc. werken, zoeken een toekomst. Als het arbeidsproces hen later weer uitwerpt, dan zijn de kosten voor de belastingbetaler. Onvolledige AOW, geen of een beperkt opgebouwd pensioen. Dit wordt een gigantische dreun voor de armoede in Nederland. Na het WAO debacle, na vleessector die op wegwerp werknemers draait, al decennia, na de witte illegalen, dit is het volgende rampen dossier. Publieke lasten, private lusten. Hoe kon dit zo ontsporen.
Oplossingen voor de nog steeds bestaande grote behoefte aan werknemers kunnen zijn (in willekeurige volgorde):
stimuleringsmaatregelen voor meer innovatie bij instellingen en bedrijven.
de verplichting om flexibile contracten na een halfjaar om te zetten in vaste contracten.
de werktijden voor iedereen vast te stellen op minimaal 38-40 uur per week.
de toeslagen zoveel als mogelijk is te koppelen aan het aantal gewerkte uren. Partime werken zoveel mogelijk ontmoedigen.
een flexibile eindtijd voor werknemers en werkgevers om gebruik te maken van pensioen boven 67 jaar.
zo spoedig mogelijk een einde te maken aan CAO's met betrekking tot de vrijwillige invulling van regelingen voor vroegtijdige uittreding eerder dan 67 jaar. Daar tegenover een algemene regeling voor vervroegde uittreding te creëren voor zware beroepen en/of vroegtijdige uitvallers op medische gronden.
Pas als deze maatregelen onvoldoende effect sorteren om de factor arbeid beter in te vullen zou kunnen worden gedacht aan het verhogen van de pensioengerechtigde leeftijd boven de 67 jaar.