De hervorming van de langdurige zorg (Awbz) en de plannen rondom de Wmo 2015 zijn ingrijpend, maar onvoldoende om de zorgkosten ook in de toekomst in de hand te houden. Ze zijn niet meer dan een ‘eerste aanzet om de uitgaven op een houdbaar pad te krijgen’.
RvS: drastischer hervomingen nodig in zorg en sociale zekerheid
In de zorg en sociale zekerheid moet ingrijpender dan nu gebeurt hervormingen worden doorgevoerd. Dat stelt de Raad van State in zijn…
Afvlakking
Dat stelt de Raad van State in zijn advies over de Miljoenennota 2014. Uit de Miljoenennota blijkt dat de publieke zorguitgaven komend jaar weer sterker stijgen. Bij realisatie van de voornemens en gemaakte afspraken vanaf 2015 tot 2017 is bovendien slechts sprake van afvlakking van de groei. ‘Zelfs wanneer het, mede als gevolg van gemaakte afspraken met het veld, in de jaren daarna zou lukken de groei van de publieke uitgaven in de zorg te beperken, bestaat nog steeds het gevaar dat dit onvoldoende is om te voorkomen dat deze uitgaven sterker groeien dan de economie’, waarschuwt de Raad van State.
Ingrijpender herijking
Volgens de RvS is een ingrijpender aanpak nodig is, ‘gericht op het beperken van de publieke bijdrage aan de financiering van de zorg’. In de cure (zorg) zal de publieke bijdrage in het kader van de Zorgverzekeringswet moeten worden begrensd; in de care (ondersteuning) gaat het om een ingrijpender herijking van de publieke en private verantwoordelijkheden, stelt de RvS.
Volume of niveau
Bij de sociale zekerheid moet in de ogen van RvS een principiële keuze worden gemaakt tussen het handhaven van breed toegankelijke voorzieningen voor iedereen, maar met een steeds verder afnemend niveau en kwaliteit, of toespitsing van voorzieningen op basisniveau voor beperktere groepen. ‘Als alleen wordt ingezet op maatregelen die aangrijpen bij de prijs leidt dit op termijn tot verschraling van voorzieningen en mogelijk onaanvaardbare niveaus voor diegenen die alleen daarop zijn aangewezen.’
Lastendruk omlaag
Als minder mensen een beroep kunnen doen op voorzieningen, moet wel de collectieve lastendruk substantieel omlaag, zodat burgers die straks niet meer voor allerlei voorzieningen in aanmerking komen, ‘in staat gesteld worden zelf in hun behoeften dienaangaande te voorzien’.
Te traag
Al met al vreest de RvS dat de maatregelen die het kabinet op veel terreinen in gang heeft gezet ‘te beperkt zijn en te traag worden doorgevoerd’ gezien de ‘omvang van de problemen en de urgentie van de situatie’. ‘Hierdoor bestaat het risico dat telkens opnieuw aanvullende maatregelen moeten worden doorgevoerd, waaronder lastenverzwaringen met negatieve bij-effecten.’ Verdere aanpassingen van collectieve uitgaven is de enige begaanbare weg naar perspectief en daarmee naar herstel van vertrouwen.
Reacties: 4
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Eerst via nieuwe wetgeving allerlei lucratieve voorzieningen voor categorieën burgers treffen, die vervolgens in financieel opzicht volledig uit de hand lopen (de private sector kan de publieke sector in zijn huidige omvang niet meer bekostigen). Wat is dit voor onbenullig Rijksbeleid?
Ik denk dat alle uitkeringen waaronder de WAO, WIA en de Wajong samengevoegd moeten worden tot één basisuitkering op het niveau van de Bijstand. Daarbij komt er een arbeidsongeschiktheidstoeslag voor volledig en duurzame arbeidsongeschikten. Deze toeslag vult de netto-uitkering aan tot het niveau van het netto Wettelijk Minimumloon, als compensatie voor de hoge zorgkosten waar volledig en duurzame arbeidsongeschikten veelal mee te maken hebben. Voor de uitkering geldt de tegenprestatieplicht naar vermogen welke in de vorm kan zijn van vrijwiligerswerk, Arbeidsmatige Dagbesteding of werkzaamheden bij de gemeente. Daarbij geldt uiteraard wel maatwerk. Het samenvoegen van al deze uitkeringen moet de sociale zekerheid eenvoudiger en doelmatiger maken met als doel kostenbeheersing en overzichtelijkheid.
De WW-duur wordt afhankelijk van de stand van de economie. Bij hoogconjunctuur een korte WW-duur als prikkel om snel weer een baan te vinden, bij economische laagconjunctuur een langere WW-duur als inkomensbescherming in geval van werkloosheid.
In de gezondheidszorg klotst het geld over de randen! Mijn zwager is aannemer in de bouw. Op dit moment heeft hij als opdracht het aanleggen van alle elektrische faciliteiten in het ziekenhuis.
De maatschap van chirurgen die in het ziekenhuis gaat werken heeft geweigerd om op de 2de verdieping te gaan opereren.
Geen probleem, de operatie kamers worden gewoon gebouwd, na de oplevering gesloopt en de nieuwe opdracht om op een andere verdieping de operatiekamers te bouwen is er al.
De opdracht is meer dan 20 miljoen !
Er is meer dan voldoende geld in de zorg en het wordt mee gesmeten daar hebben wij burgers gewoon geen idee van! Er wordt ons een schuldgevoel aangepraat, dat is wat er gebeurt!
ik had nooit gedacht dat Raad van State op zulke leugens te betrappen. wij gebruiken net zoveel of zelfs minder gebruik van de zorg als omringende landen maar betalen 5 keer zoveel! de overheid, zorgverzekeraars en alles wat er omheen hangt jat miljarden uit de AWBZ en de zorgverzekeringen. daarom is de zorg zo duur! en niet omdat er zoveel zorg verleend wordt!