De organisatie van de Metropoolregio Amsterdam (MRA) moet eenvoudiger. Alleen op die manier kunnen de grote ambities van de regio in woningbuw, vervoer en energie worden waargemaakt. Dat voorstel doet een transitiecommissie onder leiding van de Amsterdamse burgemeester en MRA-voorzitter Femke Halsema.
Amsterdamse Metropoolregio moet eenvoudiger
De organisatie van de Metropoolregio Amsterdam (MRA) moet eenvoudiger. Alleen op die manier kunnen de grote ambities van de regio in…
Doelgericht
De MRA, een samenwerking tussen 32 gemeenten in Noord-Holland en Flevoland en de 2 provincies, krijgt vanaf eind dit jaar een bestuur dat de MRA naar buiten toe moet vertegenwoordigen en gaat lobbyen voor de regio in Den Haag en Brussel. Andere reorganisaties moet ervoor zorgen dat de MRA doelgerichter overlegt en gemeenteraden en Provinciale Staten meer betrekt bij de regionale programma’s en plannen.
Slagkracht
Volgens veel gemeenten in de regio mist de MRA de nodige slagkracht. De organisatie is relatief klein, zeker als die wordt vergeleken met de Metropoolregio Den Haag Rotterdam (MRDH). Daarnaast bestaan er verschillende regionale entiteiten die voor een deel overlappende programma’s hebben en hun eigen achterban. Van de Vervoerregio maken een deel van de MRA-gemeenten weer geen deel uit. Die worden daarin vertegenwoordigd door de provincie Noord-Holland. Daarnaast bestaat er de Amsterdam Economic Board, waar ook bedrijven en ondernemers in vertegenwoordigd zijn.
Onderzoek
Uit een onafhankelijk onderzoek dat bijna twee jaar geleden werd uitgevoerd, blijkt al dat de MRA vooral als een informele organisatie wordt gezien. Dat vinden gemeenten prettig voor het uitwisselen van kennis en ervaringen en het creëren van vertrouwen onderling. Maar de keerzijde is dat er maar weinig wordt gestuurd op echte visie en koers. De regiegroep, waarin vooral burgemeesters en commissarissen zitting hebben, voert te weinig regie en wordt meer als een Poolse Landdag gezien. De bestuurlijke platforms, waar verschillende deelonderwerpen als Mobiliteit, Ruimte en Economie worden besproken, functioneren wisselend en daartussendoor lopen nog aparte portefeuille-overleggen over onderwerpen. De agendacommissie zou meer verbinding tussen die bestuurlijke platforms moeten brengen, maar slaagt daar onvoldoende in. Daarnaast is de MRA ook nog eens geografisch in zeven deelregio’s opgeknipt.
Ruimte
Vooral op het gebied van ruimte levert die losse en gefragmenteerde aanpak problemen op. De regio vindt het, volgens het rapport, moeilijk om sluitende afspraken te maken over onderwerpen als de hoeveelheid te bouwen woningen. Maar juist die ruimtelijke opgave is misschien wel de belangrijkste bestaansreden van de MRA en vraagt juist om een goede afstemming tussen provincies en gemeenten. Dat erkent de MRA nu zelf ook: de steeds verdere verbondenheid tussen de stad Amsterdam en de deelregio’s eromheen is inmiddels een echte metropool ontstaan, en die heeft een samenwerking nodig met kortere lijnen tussen de metropoolregio, de bestuurders en de gemeenteraden en Provinciale Staten die de besluiten moeten goedkeuren. ‘Dat vereist vereenvoudiging van het overleg binnen de MRA tot een overzichtelijk aantal organen met een duidelijke positie en opdracht. De bestuurlijke drukte dient verminderd te worden, overleggen moeten heldere besluitvorming dienen en deze dienen bijtijds te kunnen worden voorgelegd aan, en gecontroleerd door Raden en Staten,’ zegt de transitiecommissie in het voorstel.
Binding
Om die binding met de volksvertegenwoordiging te versterken wil de MRA de Raadtafel, waarin vertegenwoordigers zitten uit iedere gemeenteraad en Staten, vaker bij elkaar laten komen en eerder in het proces bij plannen en onderwerpen worden betrokken. Daarnaast worden de agendacommissie en de regiegroep omgezet naar een (klein) dagelijks bestuur respectievelijk een algemene vergadering waaraan alle gemeenten, provincies en de Vervoerregio aan deelnemen.
Reacties: 1
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Het toont maar weer eens opnieuw aan wat iedereen al lang weet en denkt. De gemeentelijke autonomie op basis van het huis van Thorbecke moet op de schop.
Taken en niet bewoners dienen te fuseren. Die bestuurlijke taken vergen een nieuw, democratisch, gekozen bestuur. Begin met het inrichten van een nieuw democratisch bestuursniveau. Dat vergt minimaal 2 jaar voor dat dat er staat. De vertraging bij de realisatie van de Vinex wijken laat dat zien.
Begin er mee om de gemeentelijke taken die al op afstand zijn gezet daarin onder te brengen en breid geleidelijk aan het aantal taken uit. Laat de nieuwe democratische vertegenwoordigers door de huidige raadsleden kiezen en zet dat na 5 jaar om in vrije verkiezingen.
De tijd dringt.