De opkomst van stadslandbouw is vooral goed om met name jongeren weer te laten zien waar voedsel vandaan komt. Maar stedelingen kunnen hierdoor absoluut niet in hun eigen voedsel gaan voorzien, wat wel eens wordt beweerd. Dat zegt stadsecoloog Vincent Kuypers van het Wageningse onderzoeksinstituut Alterra.
Stadslandbouw leuk, maar niet meer dan dat
Bestuurders moeten de oogst van stadslandbouw niet overdrijven. Wijken worden door de moestuinen niet zelfvoorzienend in zelfgekweekte…
Toename
Nadat stadsbewoners het ‘stadsboeren’ al ontdekten, richten nu in toenemende mate de bestuurders hun pijlen op het organiseren van stadslandbouw. Kleine groenplaatsen, braakliggende terreinen en daken van grote panden worden voorzien van allerhande groente-, fruit- en kruidenplanten waar stedelingen uit moeten gaan eten, is het devies. Vooral in Rotterdam, Amsterdam, Den Haag en Utrecht zijn politici volop bezig met het stimuleren van dergelijke initiatieven.
Mooie praatjes
Stadsecoloog Kuypers waarschuwt voor te mooie praatjes over de voordelen van het nieuwe fenomeen. Het gevaar zit vooral in de grond, maar ook in de lucht. ,,In de stad zitten vaak veel meer zware metalen in de grond die gretig worden opgenomen door bladgroenten zoals spinazie en sla. Die metalen worden allemaal opgeslagen in het eetbare deel. Secundair is ook de grotere hoeveelheid stikstof in de stad een nadeel, al gaan de groenten er wel flink van groeien.’’
Verontreinigd
Geïsoleerd voedsel verbouwen, zoals in de kassenbouw, is altijd veel beter, stelt Kuypers. ,,Dan kun je het vrijwel steriel opkweken.’’ Feit blijft dat de grond in stedelijk gebied over het algemeen meer is verontreinigd dan grond in de buitengebieden. ,,Maar'', stelt Kuypers, ,, vooral veel jongeren denken dat voedsel uit de supermarkt komt. Ze weten absoluut niet meer hoe die werkelijk tot stand komt. Dan is elk middel geoorloofd om de waarheid over voedselverbouw weer dichter bij de mens te brengen.’’
Overdrijven
Dat politici dan soms overdrijven om het nieuwe fenomeen aan de man te brengen, hoort bij politiek bedrijven, vindt hij. ,,Om een verhaal goed te kunnen vertellen, moet je zaken soms wat uitvergroten om het simpel te houden.'' Als voorlichtingskaravaan over voedselverbouw vindt hij de aandacht voor stadslandbouw daarom een goed idee. ,,Kinderen moeten zelf aan de slag in een moestuintje. Dan gaan ze ook veel makkelijker groente en fruit eten.´´
Reacties: 10
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Als het gaat om efficient en'duurzaam voedsel verbouwen, moet je dit 'ns bekijken: http://tedxtalks.ted.com/video/TEDxBrainport-201 …
Als je als overheid wilt bijsturen op wat er in het sociale domein gebeurt in een wijk, dan is stadslandbouw een goed instrument: bewoners ontmoeten elkaar weer, ze zijn buiten bezig, zijn zuinig op de buitenruimte, etc. Een moestuin bij een school geeft de kinderen unieke ervaring voor het leven mee, bevordert ook het werken in teams. Stadslandbouw? Vooral doen!
Merkwaardig, hoe wageningen steeds de pplank misslaat. Het gaat helemaal niet om de productie. Op de meer dan 40 lokaties van de Eetbare Stad in Groningen straalt je het enthousiasme van de bewoners tegemoet. Sociale cohesie, inspiratie en zorg voor de leefomgeving, dat zijn de items!
De reacties van Veldstra en van der Wiel bewijzen het gelijk van Alterra. Deze stadsecologen snappen kennelijk niet waar het bij voedselvoorziening in de kern omgaat. Namelijk zorgen dat er DAGELIJKS voedsel beschikbaar is voor het voeden van 7 miljard monden (en in de nabije toekomst mogelijk zelfs 9 miljard). Daar levert stadslandbouw in Nederland een verwaarloosbare bijdrage aan. Minder dan een druppel op een gloeiende plaat.
Sociale cohesie bevorderen, ervaring opdoen, jongeren contact laten maken met de natuur: Allemaal prima doelstellingen. Maar je kunt er niet van eten.
@Leendert , link werkt niet?
Behoefte en schaalgrote zijn twee elementen die binnen een leefomgeving constant op gespannen voet leven.
Op dit moment leven meer dan 50% van de globale populatie in een stedelijke omgeving.
Om deze 50% te voeden d.m.v. stadslandbouw is een utopie.
even een rekensom
Neem nu een stad als Mexico City, 24 miljoen mensen
4 sneden brood per dag (gemiddeld) = 96 Milj sneden
/ 20 sneden per brood is 4,8 miljoen broden per dag
1 hectare = 9000 kg graan per jaar is 7000 broden
per dag moet er dus 685 hectare verwerkt worden
per jaar is ruim 250.286 hectare alleen voor dagelijkse brood productie van Mexico City
voor uw idee Flevoland is 150.000 hectare
Om een stad als Mexico City in hun dagelijkse behoefte te voor zien van alleen Brood (incl. infra)is er bijna 2 maal een hele provincie Flevoland nodig.
(voor de goede orde, we hebben het hier alleen over brood dus niet over alle andere voedsel behoeften)
Dat er een uitdaging ligt is zeker, en dat deze uitdaging steeds groter wordt is ook zeer zeker.
Maar laten we nu eens kijken naar een globale schaal en dan kunnen we zien dat onze micro economische samenleving genaamd Nederland, zeker niet maatgevend is voor de globale uitdagingen.
laten we kijken naar oplossingen waar behoefte en schaalgrote bij elkaar komen. Natuurlijk is het goed om inwoners bewust te maken van voedelproductie. maar zoals gezegd op mondiaal niveau is het een utopie om te denken dat stadslandbouw een oplossing is voor de voedsel zekerheid die in de toekomst nodig is om de wereld en haar inwoners te voeden
Dit is zo oud als de weg naar Rome. Wij hadden vroeger al tuinkers die we opkweekten in de klas. En om de leerlingen van nu te leren waar voedsel vandaan komt is een stadslandbouw niet nodig, dat het buren samenbrengt en de mensen naar buiten haalt, prima.
Maar als je leerlingen echt wilt laten weten waar eten vandaan komt moet je de hele keten pakken en ook melk/vlees. Dus op naar de boer,kas,fabriek,supermarkt. Je zult verbaasd staan hoeveel boeren kinderklassen welkom willen heten op hun bedrijf, en hoe weinig gebruik hiervan wordt gemaakt.
Als ouder kun je ook eens langsgaan op weidedagen, boer zoekt stedeling, kom in de kasdagen etc..... leuk en educatief.
Dus ga niet veel geld hieraan besteden onder de noemer educatie kinderen en al helemaal niet als voedselvoorziening!
Mijn dochter van 2 weet al waar het voedsel vandaan komt. Gewoon een kwestie van opvoeden. Stadslandbouw, een goed alternatief voor voedselbanken.
De onderzoekers van Alterra geven wel een goede waarschuwing en kanttekening, maar laten we daarmee de hernieuwde belangstelling van de stedeling voor voedsel en landbouw niet de grond in boren. Ik geloof niet in voedsel dat alleen in steriele kassen en veraf gelegen polders wordt geproduceerd. Inderdaad zijn contact met voedsel en de grond, sociale cohesie belangrijke doelstellingen, maar ook draagt het bij aan verse producten die zich moeilijk laten transporteren, zoals peultjes en aardbeien. Heel veel groepen zijn hiermee actief en delen kennis, bijv. in Netwerk Platteland, zie
http://www.netwerkplatteland.nl/stedennetwerk-st …
Stadslandbouw kan op een letterlijke wijze worden ingevuld. Het concept Groen Fabriek wat door een consortium ontwikkeld wordt voorziet in de productie van tuinbouwprodukten in bestaande (kantoor)gebouwen, die vanwege de crisis leeg staan in/aan de rand van steden. De tuinbouwprodukten worden op een duurzame wijze van energie voorzien.De tuinbouwprodukten worden via een winkel in de plint van het pand aan de burger verkocht. Wilt u meer weten over dit concept dan kunt u contact met mij opnemen. Wij hebben een haalbare businesscase. Nu nog een gebouw waarin wij van start kunnen. Heeft uw gemeente een groot vrijstaand gebouw in of aan de rand van uw stad laat het mij weten.
Nee, natuurlijk voedt je met stadslandbouw niet dagelijks je stad. Maar dat mensen weer interesse voor vers voedsel en waar dat vandaag komt. Geweldig. En als stadslandbouwers tips van professionele landbouwers willen hebben, neem dan vooral contact met mij op. Mirjam Visser, sr. communicatieadviseur LTO Noord (088 888 66 66).