Het lekte op het ministerie. En dan niet figuurlijk, door ambtenaren die aan de pers verhalen vertelden die ze stil hadden moeten houden.
Loodgieter
Column van Jan Verhagen over het betalen volgens offerte.
Nee, het lekte letterlijk. Het regende hard en toen druppelde er water naar binnen. Gelukkig drúppelde het alleen maar en stróómde het niet naar binnen. Het was dus geen klus die met grote spoed aangepakt moest worden.
Het ministerie kon een paar loodgieters een offerte vragen. Die kwamen eerst kijken wat het probleem was. Brachten toen een offerte uit. En de loodgieter met de beste offerte mocht de klus gaan doen. De volgende dag al ging die loodgieter hard aan het werk. Het was een echte vakman. De opdrachtgever kwam af en toe eens kijken, maar had er niet echt veel verstand van. Dat hoeft gelukkig ook niet — daarvoor huur je juist die loodgieter in.
Gelukkig kon onze loodgieter het lek snel vinden. En aan het einde van de dag was het lek al gerepareerd. Dat was een meevaller voor de loodgieter, want in zijn offerte stond dat hij twee dagen dacht nodig te hebben. Maar hij had zijn klus keurig gedaan. En kreeg uiteraard uitbetaald volgens de offerte. Eind goed, al goed.
‘Betaald volgens de offerte’
Datzelfde ministerie wilde een beleidsexperiment. En vroeg een aantal gemeenten of ze daarvoor een voorstel wilden doen, en wat de kosten daarvan waren. Dat deden die gemeenten. Het ministerie koos enkele gemeenten uit. Die gingen aan de slag met het experiment. Het ministerie vroeg af en toe wel hoe het ging, maar had niet echt verstand van de uitvoering van het experiment. Dat hoeft ook niet, die kennis hadden de gemeenten. En na afloop van het experiment vroegen de gemeenten om uitbetaling van hun kosten.
Het ministerie had daarvoor een speciaal formulier gemaakt. De gemeenten moesten dat gebruiken. Ze mochten niet meer dan hun werkelijke kosten declareren, volgens een genormeerd uurtarief per salarisschaal met maximaal 23 procent opslag voor overhead.
En nooit hoger dan in het gemeentelijke voorstel stond. De btw-kosten moesten de gemeenten bij een ander ministerie declareren. Daarna moest de gemeentelijke accountant de declaratie nog beoordelen. En uiteindelijk, maanden later, kregen de gemeenten hun geld.
Waarom gaat de uitbetaling bij een loodgieter veel gemakkelijker dan bij een gemeente?
Plaats als eerste een reactie
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.