‘Ik wil onze jonge achterban een stem geven’

Als middelbare scholier stond Eva Oosters (25) op het malieveld om te demonstreren tegen het sociaal leenstelstel. ‘Ik merkte hoe leuk en spannend de wereld van politiek is, maar ook hoe weinig effect het heeft als je alleen maar vanaf de buitenkant staat te roepen.’ Als wethouder in Utrecht heeft ze nu de kans om zelf het beleid te bepalen.

Energie

Oosters noemt de eerste dagen na haar installatie bijzonder en best wel intens. ‘Er is geen inwerktraject, je moet gelijk aan de gang. De eerste maandag had ik gelijk ‘s ochtends een gesprek met een staatssecretaris en in de middag waren alle inhoudelijke vergaderingen over de portefeuilles.’ Ze is tevreden met hoe het tot nu toe gaat. ‘Sommige dingen gaan mij makkelijker af dan andere. Ik voel mij comfortabel in de raad. Het geeft mij ook veel energie dat ik veel portefeuilles heb met evenementen, waardoor ik veel in de stad ben en met mensen spreek. Maar het is dan wel zaak om af en toe te zeggen dat ik een avond vrij wil. Dat is moeilijk, want het is allemaal erg leuk en belangrijk en het is vervelend om mensen teleur te stellen door er niet te zijn.’

Ik stop mijn ziel en zaligheid in het wethouderschap

Stem geven

Oosters wil niet één onderwerp noemen dat haar het meest aan het hart gaat. ‘Ik heb vijf portefeuilles die mij allemaal even lief zijn. Ik vind het wel belangrijk om te laten zien dat wij als partij (Student & Starter) het verschil kunnen maken in de stad. Zo wil ik onze jonge achterban een stem geven in de politiek en het bestuur. Ik hoop dat ik een voorbeeld kan zijn, waarmee ik wil laten zien dat je die stem niet moet vergeten.’

Gemeenteraad

De jonge wethouder noemt het wethouderschap onvergelijkbaar met haar eerdere raadslidmaatschap. ‘Ik kon toen goed de lijn van de partij uitdragen, zeker als oppositiepartij. Maar ik deed het raadslidmaatschap naast mijn studie. Ik heb nu veel meer tijd, waardoor ik als wethouder meer het verschil kan maken. Als wethouder schrijf je het beleid uit. Dat leg je vervolgens bij de gemeenteraad, die het kan aanpassen. Dat je die eerste aanzet van het beleid doet heeft grote betekenis. Ik ben dus als wethouder niet alleen aan het uitvoeren, maar ik bepaal ook waar de stad naartoe gaat. Ik schrik ook niet van voorstellen die raadsleden doen. Ik kijk graag hoe ik kan bereiken wat een gemeenteraadslid wil. Dat doe ik bijvoorbeeld door te vragen om een motie net iets anders in te steken, zodat ik er wel mee uit de voeten kan.’

Ziel en zaligheid

Oosters is niet bezig met de vraag wat ze na deze collegeperiode wil doen. ‘Ik neem misschien wel een sabbatical. Dat voornemen heb ik al sinds mijn tweede studiejaar, maar het is er nog nooit van gekomen. Maar ik weet nog niet wat ik dan precies wil doen. Ik stop mijn ziel en zaligheid in het wethouderschap, en dat is nu het enige wat mijn prioriteit heeft.’