Per 1 januari 2021 moet er eenheid zijn in het woud aan bovenwettelijke verlofregelingen. De Vereniging van Nederlandse Gemeenten wil het opnemen in de voor dan af te sluiten cao. Maar sommige gemeenten voelen er niet meer zoveel voor.
Gelijktrekken verlof weer ter discussie
Gemeenten hebben nu lokaal de mogelijkheid om extra bovenwettelijk verlof toe te kennen voor bijvoorbeeld lokale feestdagen of…
Deel gemeenten wil vasthouden aan eigen regelingen
Gemeenten hebben nu lokaal de mogelijkheid om extra bovenwettelijk verlof toe te kennen voor bijvoorbeeld lokale feestdagen of leeftijdsverlof. Daardoor is er bij gemeenten in de loop der jaren een verscheidenheid aan bovenwettelijke verlofuren ontstaan. Harmonisatie van al dat bovenwettelijk verlof zou volgens de VNG tegemoetkomen aan de behoefte van medewerkers om verlofuren flexibel en naar eigen keuze in te zetten.
Ook zou de arbeidsmobiliteit van medewerkers erdoor worden verhoogd. De huidige verschillen zorgen volgens de VNG ‘voor een niet evenwichtige verdeling van verlofaanspraken tussen medewerkers en tussen gemeenten in de sector’. Harmonisatie van de regelingen moet bijdragen aan de ambtelijke fusies en samenwerkingen tussen gemeenten.
De gelijktrekking bouwt voort op de afspraak die de cao-partijen in de vigerende cao gemeenten (2017-2019) hadden gemaakt: harmoniseren van het bovenwettelijk verlof als er tussen partijen overeenstemming is over de sectorale norm en het overgangsrecht. Een brede werkgroep, met daarin vertegenwoordigers van FNV, CMHF, VNG, CAOP en een aantal gemeenten, ging eind vorig jaar aan de slag met die opdracht. Het advies waarmee die werkgroep in de zomer kwam, is in grote lijnen overgenomen door de VNG.
Daar rolde een zogeheten sectorale norm van 34 uur uit. Die moet gaan gelden voor alle gemeenten. De norm is de som van het gemiddelde aantal verlofuren per verlofsoort. In de sectornorm worden de volgende verlofsoorten opgenomen: verlof voor lokale/regionale feestdagen, schaalverlof, leeftijds- en of diensttijdverlof en niet geoormerkt bovenwettelijk en vrij-opneembaar verlof.
Buiten het mandje
Niet opgenomen in het te vormen verlofmandje zijn onder meer jongerenleeftijdsdagen, werktijdverkorting voor oudere medewerkers, verlof voortvloeiend uit een generatiepact, enige vorm van compensatieverlof, verlof voor zwangerschap, bevalling, adoptie en pleegzorg. Uitgangspunt bij het niet opnemen van die verlofsoort in de norm is dat het aan de gemeenten wordt gelaten om al dan niet afspraken te maken over behoud of juist afschaffing van afzonderlijke regelingen.
De VNG wil dat de sectorale norm gaat gelden voor alle medewerkers. Voor de zittende medewerkers wordt een tijdelijke overgangsregeling van vijf jaar voorgesteld: gemeenten die nu meer bovenwettelijk verlof kennen dan de voorgestelde norm bouwen het verlof in die jaren geleidelijk af, terwijl gemeenten met minder bovenwettelijk verlof het geleidelijk opbouwen.
De VNG stelt in de concept arbeidsvoorwaardennota voor om de sectorale norm van 34 uur inclusief het voorstel voor het overgangsrecht van vijf jaar per 1 januari 2020 op te nemen in de cao gemeenten. De nieuwe verlofregeling zelf wordt dan, zo is het voorstel, opgenomen in de cao gemeenten op 1 januari 2021. Met deze uitgangspunten wil de VNG in november de cao-onderhandelingen in.
Maar de VNG houdt rekening met enige weerstand. Sommige gemeenten – gesproken wordt over ‘een kleine minderheid’ – blijken opeens geen voorstander meer te zijn van de gelijktrekking. Dat is volgens de VNG ‘opvallend’, omdat de koepelorganisatie op nadrukkelijk verzoek van gemeenten juist aan de slag was gegaan om het bovenwettelijk verlof te harmoniseren. Volgens de vereniging is het tijd om de knoop door te hakken: een sectorale verlofnorm of behoud van lokale bovenwettelijke verlofregelingen. ‘Een ding is zeker, een sectorale norm past bij vooruitstrevendheid van de afgelopen cao’s om arbeidsvoorwaarden op maat aan te bieden en dit vanuit de gedachte van centralisatie vorm te geven.’
Reacties: 7
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Jammer dat uit dit artikel niet duidelijk wordt wat de gevolgen zijn. Het blijft BB. Het zou gemeenten sieren als ze (per afzonderlijke gemeente) de medewerkers vragen hij zij hier in staan en daarbij de gevolgen in kaart brengen. Mij bekruipt, de VNG kennende, het gevoel dat van het meerendeel uren afgepakt gaan worden. Correct me If I am wrong.
Mij bekruipen overeenkomstige gevoelens. "tegemoetkomen aan de behoefte van medewerkers" Als ik dit soort beweringen lees, krijg ik hier en daar gevoelens van achterdocht. Gaan snel een eigen leven leiden.
Ook het woord "generatiepact" is gevallen....De gemeenten zouden daarmee eens "iets moois kunnen gelijktrekken".
CAO staat weer op de rol bij de VNG. De gebruikelijke tactiek komt weer van stal. Te weten; oei oei wat is er weinig ruimte over vanwege (1) de pensioenbijdrage die wij als VNG moeten ophoesten en (2) op welke regeling gaan we deze ronde onze winst behalen ten koste van de niet tot stakingen bereid gebleken gemeenteambtenaren.
Bonden hou de discussie zuiver. Eerst de procenten binnen halen die wij achterlopen daarna pas om tafel over de verdere uitholling van onze nog resterende al lang niet meer marktconforme arbeidsvoorwaarden.
Het VNG-personeelsbeleid bestaat alleen maar uit plukken wat we plukken kunnen en de lonen zo laag mogelijk houden.
Zo vreemd is het niet dat er weerstand is. De meeste gemeentes is niks gevraagd. Alle flexibiliteit wordt weggesneden. Dat zagen we ook bij de toeslagen die in een TOR zijn omgezet. Slechte zaak die inperking voor mogelijkheden tot maatwerk.
Als er wat te plukken valt is de VNG opeens heel erg progressief, als er wat te verbeteren valt in de arbeidsvoorwaarden slaat het conservatisme snoeihard toe. Dat is al vele jaren zo. Consistentie is een moeilijk begrip bij de VNG.
Dacht dat we binnen afzienbare tijd "gewone" werknemers worden. Waar bemoeit de VNG zich mee