In multiculturele wijken lopen burenruzies sneller hoog op. De mate waarin mensen vooroordelen hebben over andere culturele groepen is daarbij doorslaggevend, blijkt uit onderzoek in opdracht van onder andere de Arnhemse woningcorporaties. Onderzoeker Elze Ufkes, gisteren aan de Rijksuniversiteit Groningen gepromoveerd op het onderzoek, licht toe.
Burenruzies heftiger in multicultiwijken
Elze Ufkes, probleemwijken, vooroordelen, burenruzie
Wat wilde u weten?
‘Woningcorporaties willen in mensen investeren en willen weten wat ze in probleemwijken dan wel en juist niet moeten doen. Mijn onderzoek richtte zich specifiek op sociale overlast.’
En wat bleek?
‘Je verwacht in cultureel diverse wijken dat conflicten over culturele verschillen gaan, over stereotypen van een geit in de tuin of kookluchtjes. Maar uit enquêtes komt naar voren dat burenruzies ook hier vooral over geluidsoverlast gaan.’
Conflicten in multiculturele wijken lopen sneller hoog op, ontdekte u. Waarom?
‘Wie vooroordelen heeft, ervaart overlast als meer ergerlijk en irritant wanneer de overlastveroorzaker uit een andere culturele groep komt. Door het denken in stereotypen zijn mensen bovendien minder geneigd constructief te reageren. Verrassend was de ontdekking dat mensen met weinig vooroordelen zich vooral ergeren aan overlast van buurbewoners met dezelfde culturele achtergrond. Veel autochtone bewoners geven aan zich meer te ergeren als het gaat om overlast veroorzaakt door de Nederlanders in de buurt.’
Hoe verklaart u dat?
‘Dat is het zwarte schaapeffect. Als iemand van de eigen groep rotzooi trapt, straalt dat negatief af op jou. Ook de verwachtingen zijn vaak anders. Mensen hebben een hogere verwachting van mensen met dezelfde culturele achtergrond. Als er vervolgens toch iets negatiefs gebeurt, is dat een extra grote teleurstelling.’
Wat moeten gemeenten en woningcorporaties doen om burenruzies te voorkomen?
‘Buurtbemiddeling blijkt zinvol. Daarbij worden vrijwilligers opgeleid als bemiddelaar en ingezet bij conflicten waar bewoners zelf niet meer uitkomen.
Ze zorgen ervoor dat beide partijen met elkaar in gesprek gaan. Conflicten zijn een maand later vaak opgelost. Daarbij is de relatie tussen de buren vaak ook verbeterd, ook op de langere termijn.’
En buurtfeesten?
‘Er zijn aanwijzingen dat een buurtbarbecue of buurtfestival de onderlinge band en het buurtgevoel kunnen versterken. Maar vooral bij de mensen die zich toch al betrokken voelen bij de wijk. Vaak zijn gerichte projecten effectiever, bijvoorbeeld om contact tussen jongerengroepen te verbeteren.’
Wat moet je vooral niet doen?
‘Met een buurtfeest aankomen als er al hoogoplopende conflicten zijn. Het kan averechts werken om dan groepen bij elkaar te brengen. Voor je het weet escaleert de zaak.’
En buurtfeesten?
‘Er zijn aanwijzingen dat een buurtbarbecue of buurtfestival de onderlinge band en het buurtgevoel kunnen versterken. Maar vooral bij de mensen die zich toch al betrokken voelen bij de wijk. Vaak zijn gerichte projecten effectiever, bijvoorbeeld om contact tussen jongerengroepen te verbeteren.’
Wat moet je vooral niet doen?
‘Met een buurtfeest aankomen als er al hoogoplopende conflicten zijn. Het kan averechts werken om dan groepen bij elkaar te brengen. Voor je het weet escaleert de zaak.’
Wat moet je vooral niet doen?
‘Met een buurtfeest aankomen als er al hoogoplopende conflicten zijn. Het kan averechts werken om dan groepen bij elkaar te brengen. Voor je het weet escaleert de zaak.’
‘Met een buurtfeest aankomen als er al hoogoplopende conflicten zijn. Het kan averechts werken om dan groepen bij elkaar te brengen. Voor je het weet escaleert de zaak.’
Reacties: 4
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Wat dacht je van beter isoleren van huizen tegen geluidsoverlast? Met "bordkartonnen" muren in oude flatgebouwen onrstaat natuurlijk al gauw irritatie.
Geluidsoverlast komt ook voort uit de cultuur. Zo hebben Nederlandse discotheken te maken met wetgeving die het volume vaststellen (± 110 decibel), hebben ze isolerende verplichtingen en is de overlast tijdgebonden. In veel Zuid Amerikaanse landen echter staan openlucht discotheken midden in dicht bevolkte wijken. Het volume komt daar echt ver boven de 140 decibel uit en dat gaat ongeveer 20 uur per dag constant door.
Als je dan naar Nederland komt en dit hier ook wilt doen dan kan dat problemen geven.
In de Oosterse gemeenschap worden discussies vaak uitgeschreeuwd. Als de man thuis is dus en vaak wat later op de avond. De Oosterse vrouw doet dat schreeuwen mede ter bescherming van zichzelf (ter voorkoming van mishandeling).
En Oostblokkers zuipen graag tot laat in de nacht en ook dat gaat gepaard met overlastgevend extra geluid.
Nu kan je als autochtoon deze mensen netjes gaan aanspreken maar als je frequent geconfronteerd bent met de negatieve en bedreigende reacties uit de praktijk dan rest je niets dan meteen ook een grote bek opzetten.
Ook autochtone jongeren zorgen voor overlast, zeker met die modernere eentonige muzieksoorten maar er is daar meestal wel begrip voor als je er wat van zegt.
En in alle bevolkingsgroepen komen extremen voor die zich te buiten gaan aan asociaal gedrag maar dat is maar een kleine groep.
Ik erger me ook eerder aan een autochtone Nederlander dan aan een allochtoon omdat ik van die Nederlander verwacht dat die gezien de achtergrond ook beter zou moeten weten.
He beste Bas, gelukkig heb je weinig last van vooroordelen, met die burenruzies bij jou zal het dus vast wel loslopen...
Buiten onderzoek hoe in de praktijk het recht op wooncomfort nog bestaat in sociale huurwoningen voor de corporaties, zijn nog meer onderzoeken van groot belang.
(nette) woningvoorraad t.o.v. aantal reguliere woningzoekers.
door die krapte, worden mensen gedwongen in slechte buurten en huizen dat maar te nemen. Die aldus, door de corporaties zo mooi gevuld gehouden worden.
enorme extra inkomsten door jaarlijkse inning inschrijfgeld. Het is als misbruik t.a.v. de wachttijd met de 0900 nummers.
Heb je 4000 actieve woningzoekenden dat maal 20, dan beur je heel wat geld jaren en jaren lang, zonder noemenswaardige tegenprestatie.
De sociale woningvoorraad is zo krap inmiddels door factoren als scheidingen, maar ook aanhoudende instroom immigranten, dat het aanbod in steden in geen verhouding staat tot aantal reguliere woningzoekenden. 10 procent of wellicht meer van die voorraad, gaat al naar sociale
partners. Wie met heel veel moeite een urgentie krijgt gaat voor.
Dat houdt in dat als je als alleenstaande een eindelijk zelfs maar een heel klein eengezinswoninkje wilt, zelfs in de steden in Flevoland, dat je daar pas na minimaal 10 jaar voor in aanmerking komt en ondertussen in flats moet wonen, met niet zelden veel asociale problemen om je heen.
Ga maar eens kijken naar sociaal huuraanbod op sites van corporaties in steden met krapte in het sociaal huuraanbod.
Zie je enkele woninkjes staan, met daarachter (urgentie).
Als dit allemaal onderzocht wordt, zou het een ontluisterend rapport opleveren!