Herdenking Fortuyn in teken van Apeldoorn

Alweer 7 jaar dood en nog zonder brede erkenning van hen die hem veroordeelden.
De macht houdt niet van stoorzenders en al helemaal niet als het volk volgt.
Gevolg, de beschamende vertoning van karaktermoord, tot aan de brede omslag die kwam, door zijn zegetocht in Rotterdam,
Met kon vanaf toen niet meer om hem heen. Media sloeg ineens ook om.
Maar wat een prijs heeft hij er bewust voor betaald!
Het zou personen en politieke partijen, waarvan uit Pim Fortuyn zo kwalijk is benaderd, sieren, om nu eindelijk eens een krachtig Mea Culpa te laten horen!
Zonder erkenning geen verwerking.
In 1999 voorzag hij trouwens ook een recessie.
Het wordt hoogtijd dat kwaaddenkende politici van destijds en hun partij, de moed hebben te bewegen naar erkenning, wie Fortuyn ECHT was en wat hij voor een groot deel van de bevolking betekent heeft. Een breekijzer namelijk, naar versnelde politieke hervormingen, t.b.v. het land en In het algemeen gesproken, echt wel redelijk denkende burgers, van hoog tot laag, al willen politici e.a., met die ergerlijke dedain, dat graag tegenspreken!
Fortuyn, een vermeende enge populist, die toch brede steun kreeg, ondanks zijn woorden tijdens de acceptatierede als lijsttrekker van LN: "je kunt je hand ophouden (met een gezond lichaam), maar je levert wel je ziel in". Hoezo populist (in negatieve zin)??
Fortuyn was de meest zuivere belichaming van een populist in de positieve betekenis van dat begrip! Een intelectueel, socioloog en wat al niet meer aan titels, die woorden verstaanbaar en herkenbaar maakte voor een breed publiek, die oorzaak en gevolgen duidde. De politiek weer boeiend maakte voor brede lagen in de bevolking, incl. mijzelf.
De geschiedenis had een andere wending kunnen hebben, als men hem echt beter verstaan had. Hij had een goed georganiseerde partijstructuur daarbij natuurlijk wel nodig. Dat is een heidens karwei. Zie maar een batterij kwalitatief goede mensen, hun zekere en mooie banen opgeven!
Het is dan ook de heilige plicht van de oude grote partijen de handen ineen te slaan en het roer gezamenlijk om te gooien in het spoor van Fortuyn, wat mij betreft.
Fortuyn, voorvechter, om de aanbodgerichte publieke sector, met een loodzware bureaucratische last, weer ten dienste van de burgers te laten funktioneren.
Fortuyn, die taboes vanuit het "'linkse" denken, rondom de gevolgen van massale immigratie en integratie, binnen 30 jaar en vervolg ervan, wilde doorbreken.
Fortuyn, die al ver voor 1990, die onverantwoordelijke bovenlagen, het belang van het land en burgers zag ondermijnen, uit puur eigen belang. Daarvan bewust zijnde of niet. Hij zag dat men geen realistisch zicht meer had op oorzaak en gevolgen van ongecontroleerde macht en ongezonde netwerken.
2,5 procent van de kiesgerechtigden is lid van een politieke partij en slechts 15 procent daarvan is actief voor de partij, lees ik vandaag in een krant. Dat is geen volksvertegenwoordiging meer te noemen.
Het volk heeft zich teruggetrokken in eigen huiselijk veilige nest, in een ontzuilde samenleving (met inmiddels nieuwe zuil) en in de geforceerde "vrijheid blijheid revolutie" door een smaldeel van het volk geinitieerd en vervolgens uit de rails liep. De welvaart bood afleiding voor de onwenselijke maatschappelijke ontwikkelingen, die het bestuur in dit land niet in de hand meer had en die tegelijkertijd met de rug naar de kiezers gingen staan, behalve die ene periode, eenmaal in de vier jaar Om eventjes hun mandaat op te halen bij wie nog ging stemmen.
Kiezers die het moesten doen met het magere en in kwaliteit achteruithollende aanbod, gelijkopgaande met die van het onderwijs.
Niet vanuit eigen gewin begon Fortuyn met zijn missie. Hij zou als kamerlid in inkomen naar beneden tuimelen. Hij zag het als een intens gevoelde opdracht om de in zijn woorden "verweesde samenleving" weer richting te geven met een nieuwe politiek, gericht op verantwoordelijkheid van ieder en focus op algemeen belang. Daarmee het goede van beproefde waarheden uit ons verleden revitaliseren. Niet terug naar de tijd van Bromsnor, oh kleine vermeende grote geesten!! Het kind met het badwater weggegooid hebbende in die jaren en nog steeds ziende blind zijnde.
In mijn optiek is Fortuynisme politiek met
P.I.M. profiel, ten dienste van het algemeen belang! In deze nieuwe tijd van economische en maatschappelijke werkelijkheid de enige weg! Pragmatisch- Integer-Menselijke maat.
Een borstbeeld erbij is door Fortuyn rijkelijk verdiend in die tweede kamer en bepaald niet overdreven voor deze visionair en moedige politicus.
Als nu kleinheid van geest en gebrek aan moed dit politieke eenmalige fenomeen zijn plaats in de geschiedenis misgunt, zal in de toekomst, daar ben ik van overtuigd, historici hem WEL recht doen. Dan zal een volgende generatie onbevooroordeelde politici voor die welverdiende rehabilitatie zorgen. Ik hoop op deze dag, 7 jaar na zijn dood, dat ik dat nog mee ga maken!