Kosten voor de baten
‘Gemeenten krijgen krappere budgetten door de bezuinigingen: het rijk wil twintig miljoen bezuinigen op schuldhulpverlening’, zegt De Kock. ‘Maar gemeenten moeten zich realiseren dat in deze de kosten voor de baten uitgaan. De maatschappelijke kosten van mensen met schuldproblemen zijn enorm. Denk aan ziekteverzuim, medische kosten, de kosten van ontruimingen, afsluitingen van gas en licht, het sociaal isolement waarin mensen terecht komen. Uiteindelijk betaalt de overheid dat allemaal.’
Wet gemeentelijke schuldhulpverlening
Wat niet helpt, vindt De Kock, is dat het wetsvoorstel Gemeentelijke Schuldhulpverlening het niet heeft gehaald. Dat had in juli dit jaar moeten gebeuren. Die wet, van toenmalig staatssecretaris Klijnsma, had gemeenten verantwoordelijk gemaakt voor hun schuldhulpverlening. Zij zouden niemand van schuldhulpverlening mogen uitsluiten. Wachtlijsten zouden niet langer dan vier weken mogen zijn; bij een crisis drie dagen.
Working poor
‘Nu staat die hulpverlening niet in een wet, dus het is voor elke gemeente een keuze,’ aldus De Kock. Sommige gemeenten laten alleen mensen toe met een inkomen onder het sociaal minimum. Daarmee vergeten zij een hele groep ‘working poor’. Dat zijn mensen die weer zijn toegetreden tot de arbeidsmarkt maar in een armoedeval terechtkomen doordat zij geen aanspraak kunnen maken op allerlei toeslagen en voorzieningen. Midden- en hogere inkomens kampen met andere problemen: hun armoede wordt vaak veroorzaakt door een scheiding of ontslag. Die overgangsperiode komen zij vaak niet zonder kleerscheuren door.
Gemeentelijk loket
‘Als je die mensen niet meteen helpt, glijden ze af en wordt de groep in de problemen alleen maar groter’, waarschuwt De Kock. Zij pleit voor een gemeentelijk loket voor mensen die aankloppen om hulp. Onlangs bracht NVVK bovendien samen met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG), de MO-groep en Divosa het boekje ‘Schuldhulpverlening – Strategische keuzes voor gemeenten’ uit.
Gemeenten vergeten 'working poor'
Gemeenten moeten op lange termijn denken als het om schuldhulpverlening gaat. Dat zegt Joke de Kock, voorzitter van de vereniging voor…
Gemeentelijk loket
‘Als je die mensen niet meteen helpt, glijden ze af en wordt de groep in de problemen alleen maar groter’, waarschuwt De Kock. Zij pleit voor een gemeentelijk loket voor mensen die aankloppen om hulp. Onlangs bracht NVVK bovendien samen met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG), de MO-groep en Divosa het boekje ‘Schuldhulpverlening – Strategische keuzes voor gemeenten’ uit.
‘Als je die mensen niet meteen helpt, glijden ze af en wordt de groep in de problemen alleen maar groter’, waarschuwt De Kock. Zij pleit voor een gemeentelijk loket voor mensen die aankloppen om hulp. Onlangs bracht NVVK bovendien samen met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG), de MO-groep en Divosa het boekje ‘Schuldhulpverlening – Strategische keuzes voor gemeenten’ uit.
Reacties: 7
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Sympathiek dat ook aan mensen met een inkomen boven het sociaal minimum wordt gedacht. Vooral degenen die daar vlak boven zitten vallen vaak net overal buiten. Aan de andere kant, als gemeenten iedereen moeten helpen, waar blijft dan de zelfredzaamhedi van mensen?
Heel erg leuk om zaken af doen met de zelfredzaamheid van mensen. Wellicht kan je zelfredzaamheid stimuleren, maar een groep mensen zal dat nooit in voldoende mate zijn om in deze tijd ook werkelijk zelfredzaam te zijn. Buiten dat deze mensen geholpen moeten worden uit puur menselijkeheid en solidariteit, is het ook voor de gemeenten van belang in deze mensen te investeren. Doet men dat niet dan keert de wal het schip en dienen verloedering en verpaupering zich aan. Een effect dat ver in de volgende generatie zal/kan doorwerken. Ook hier gaan de baten voor de lasten uit. Pennywise and poundfoulish. Ik herriner mij een zelfde discussie in het begin van het jaar. Maar toen sprak men over "Nuggers". Niet Uitkeringsgerechtigden.
De zelfredzaamheid wordt er echt niet beter op met al die bezuinigingen, dus volgen er (WEER) meer problemen. Dat is het gevolg van een al 30 jaar stand gehouden bezuinigingsbeleid aan de onderkant v/d maatschappij. Het lijkt wel of men meer problemen maakt om bestaande problemen niet op hoeven te lossen. Daarom moet je dus steeds meer betalen voor steeds meer bezuinigingen en steeds meer (eigen) armoe. Eerst maar eens bezuinigen op die bezuinigingen aan de sociale kant, dan komt de menselijkheid weer terug!
@ Broadcaster: je kunt je ook de vraag stellen hoeveel jij straks bereid bent om meer te betalen voor de almaar toenemende problemen. Want hoe langer dit doorgaat, hoe meer je er elke keer voor moet betalen. Zo gaat dat al meer dan 30 jaar, omdat het net lijkt of men het bepaalde mensen niet gunt: de groep niet rondkomende mensen, waarbij hen geen blaam treft omdat men BUITEN hun schuld werkloos (brodeloos) is geworden of slachtofer van het in stand gehouden bezuinigingsbeleid...direct of indirect. Als je als Overheid een probleem maakt en/of in stand houdt moet je ook bereid zijn om voor de gevolgen ervan te betalen. Dat is wat nu gebeurd, waardoor de aanslag op de Staatskas steeds maar groter wordt...en u dus ook steeds meer moet betalen voor minder vooruitgang. Stoppen met bezuinigingen zou is de oplossing, maar daar wil men niet aan. Dan moet men namelijk het geld bij een andere groep mensen halen, die de meerderheid hebben en dat niet willen. Die zouden bijvoorbeeld GEEN hypotheekrenteaftrek of andere belastingvoordelen moeten hebben voor hun VILLA'S...enzovoorts. Die anti-lobby is groter dan de groep met minder zelfredzaamheid...die steeds meer afgenomen wordt. Waar zijn we dan in hemelsnaam mee bezig? De rijken helpen en de armen steeds verder afknijpen ???
Toch maar Niemandsland van Marcel van Dam lezen.
Dit zijn mensen die werken voor net iets meer dan een uitkering. Zij maken tenminste de keuze om te gaan werken. Ik ken mensen in mijn omgeving die een andere keuze maken en dan profiteren van de subsidies en tegmoetkomingen.
Op papier en met onze mond klagen we erover dat we te weinig gekwalificeerde mensen hebben om onze economie op pijl te houden. In daden doen we er veel te weinig aan! In principe hebben we de inzet van alle kwaliteiten van alle mensen nodig. Teveel nog letten we vooral op hetgeen mensen NIET kunnen en diskwalificeren daarmee al heel veel kwaliteiten die ingezet kunnen worden als we dat niet meer doen. In beleidsnota's komt heel veel voor aan voornemens om dat niet meer te doen. De praktijk wijst ondertussen anders uit. Tegelijkertijd houden we niet voldoende de tendens in de gaten dat we afstomen op een lage-lonen-land. De aandacht gaat vooral uit naar beperking van de loonkosten. Laten eerst en voor altijd eens gaan zorgen dat alle mensen weer fluitend naar hun werk kunnen gaan. En daar is inderdaad meer voor nodig dan alleen geld.Maar je moet wel van je inkomen kunnen rondkomen. Alleen rekening houden met de targets van de managers lost de problemen in ieder geval niet op. Wanneer kunnen we weer van mens tot mens reageren? Dit lijkt me de belangrijkste opgave voor de komende jaren.