‘Een beetje integer kan niet’, zei PvdA-politica Ien Dales ooit. Volgens minister Plasterk kun je echter best een beetje integer zijn, ‘maar het probleem is dat je niet alleen integer moet zijn, je moet ook integer handelen.’
Roomser dan de paus
In het recente verleden zijn er nogal wat bestuurders geweest die zich schuldig hebben gemaakt aan integriteitsschendingen. Handelden zij…
En daar zit ‘m nu net de kneep. In het recente verleden zijn er nogal wat bestuurders geweest die zich schuldig hebben gemaakt aan integriteitsschendingen. Handelden zij niet integer of waren zij niet integer? En waar zit het verschil? Bestuurders die vriendjes bevoordelen, gunsten accepteren of gemeenschapsgelden wegsluizen, daar maken we korte metten mee, en terecht.
Daarnaast heb je nog degenen die niet echt crimineel, maar eerder een beetje dom handelen. Mensen als Verheijen, Verdaas en Faber. Dat de buurman op creatieve wijze belastingen weet te ontwijken vinden we nog wel acceptabel, maar ten opzichte van bestuurders zijn we minder coulant.
Wederom terecht, want er gelden voor publieke ambtsdragers andere normen en waarden en een hogere morele standaard dan voor burgers.
De vraag is wel hoe hoog we deze morele lat mogen leggen. Een oud-wethouder vertrouwde me toe dat hij zijn – hoogzwangere – dochter had verteld dat er op het terrein waar zij een huis wilde kopen, een verslaafdenopvang zou komen. Die informatie was op dat moment nog geheim. ‘Ik was wel wethouder, maar ook vader en aanstaand opa van een kleinkind dat veilig rond het huis moet kunnen spelen’.
Lokale politici komen veelal voort uit de lokale samenleving. Dan moeten we ook niet verbaasd zijn dat persoonlijke belangen en algemene belangen soms kruisen. Integriteitschendingen moeten te allen tijde hard worden aangepakt. Wel moeten we voorzichtig zijn met wat we onder dat begrip verstaan. Bestuurders hoeven misschien geen moderne heiligen te zijn, maar wel roomser dan de paus.
Reacties: 5
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
@ Eric
Wat deze oud-wethouder deed (ik neem aan dat hij toen nog wethouder was), was fout hoe zeer ik hem ook begrijp in zijn rol van vader en aanstaande opa. Maar zelfs als hij zijn dochter en haar partner op het hart had gedrukt dit niet verder te vertellen, was de kans aanwezig dat zij dit ook niet onder zich konden houden. Ze zouden het bijvoorbeeld al delen met hun schoonouders die verbaasd zouden zijn waarom ze dat huis ineens niet meer wilden kopen.
De wethouder had een andere strategie moeten bedenken, bijvoorbeeld toch iets te veel kritiek hebben op het huis of een nog mooier/beter huis zien.
Inderdaad, roomser dan de paus kan ook zijn dat je nog een betere boodschap hebt voor je dochter, althans een om haar aan het denken te zetten en zo tijd te winnen.
Als bestuurder had hij er ook op aan kunnen dringen niet te lang te wachten met het openbaar maken van dit voornemen, want colleges hebben ook de neiging een slechte boodschap nog maar even onder zich te houden.
Merkwaardige opvatting dat er voor publieke ambtsdragers andere normen en waarden zouden gelden dan voor grwone burgers. Mij dunkt dat voor iedereen dezelfde standaard van toepassing zou moeten zijn. Een volksvertegenwoordigers moet zich juist gedragen als de rest van het volk.
En andere mensen die op dat terrein een huis willen laten bouwen, die kunnen de boom in? Want hun kinderen hoeven geen bescherming en "die verslaafdenopvang moet toch ergens komen"?
Ik vind het helemaal niet integer om zo je eigen familie te willen beschermen. Bovendien speelt er natuurlijk ook een economisch aspect, het huis wordt immers snel minder waard, dus je beroepen op je "grootvadergevoel" is een beetje hypocriet.
Dat is nou net niet de bedoeling, dat mensen op een bepaalde bestuursplek voor hun eigen belangen gaan.
Hoe zou diezelfde wethouder het vinden als zijn dochter een transplantatie moet ondergaan, hoger op de lijst staat dan een andere patiënt maar de arts passeert haar om het orgaan beschikbaar te stellen aan een eigen familielid? Begrijpelijk? Of schandalig?
Ien Dales had gelijk, er is geen "beetje integer". Het wordt nl. altijd steeds meer "niet integer". Er is geen grijs gebied, dat is wit dat vuil geworden is.
@Ellen: Helemaal eens.
Degene die zijn mond vol heeft van integriteit bedondert zelf de boel het meest.