Over rituele en contraproductieve wachtlijstdiscussies in de jeugdzorg
De afgelopen weken laaide de discussies over de wachtlijsten in de jeugdzorg weer eens op. Dit keer ging het vooral over de wachtlijsten bij de instellingen voor Jeugd en Opvoedhulp zoals de jeugzorgaanbieders zich tegenwoordig noemen. Wachtlijsten die schadelijk zijn voor de kinderen die aan de verantwoordelijkheid van de Bureaus Jeugdzorg zijn toevertrouwd. Wachtlijsten waar de Bureaus Jeugdzorg dus ook veel last van hebben en ten onrechte vaak de schuld van krijgen. Het is dan ook van groot belang dat die wachtlijsten worden opgelost. Maar de discussies daarover tussen Minister Rouvoet, de Provincies/stadsregio's en de instellingen voor Jeugd en Opvoedhulp hebben een hoog ritueel karakter en een contraproductief effect. Het politieke gevecht voor de bühne gaat al jaren ten koste van de structurele oplossing van het probleem. De meest kwetsbare kinderen staan in de kou en de Bureaus Jeugdzorg moeten maar zien hoe ze de situatie beheersbaar houden voor kinderen die te lang moeten wachten op een plek. Een vrijwel ondoenlijke opgave. Hieronder verklaar ik mij nader.
Over rituele en contraproductieve wachtlijstdiscussies in de jeugdzorg
