Het is niet de bedoeling dat gemeenten een aanvraag voor een hulphond bij voorbaat afwijzen. Dat schrijft demissionair minister Helder in een brief aan de Kamer. Kortgeleden besloot de Centrale Raad van Beroep (CRvB) dat gemeenten aanvragen juist wel mogen weigeren, omdat de vergoeding al via de Zorgverzekeringswet (Zvw) zou zijn geregeld.
‘Gemeenten mogen aanvraag hulphond niet per definitie afwijzen’
Minister Helder benadrukt dat gemeenten gedegen onderzoek moeten doen naar iemands individuele situatie.
Zorgverzekeringswet
De brief van de minister is een reactie op een verzoek van de vaste commissie voor Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Die vroeg het kabinet uitleg te geven over de vergoeding van een hulphond. In de brief legt Helder uit dat de Zvw regelt dat bepaalde typen hulphonden wel vergoedt, en anderen niet. Dit omdat sommigen niet bewezen werken. Therapie-, epilepsie- en PTSS-honden behoren niet tot het verzekerde basispakket.
Centrale Raad van Beroep
Eind februari jongstleden deed de CRvB uitspraak in een zaak waarbij het verzoek van een inwoner van de gemeente Hoorn voor een hulphond was afgewezen. Via de WMO kunnen gemeenten namelijk ook hulphonden voor inwoners vergoeden, maar wanneer wel- en niet is maatwerk. De CRvB oordeelde echter dat de gemeente maatwerkvoorziening niet hoefde te verstrekken. De reden zijnde dat de Zvw al regelt welke hulphonden wel- en niet vergoed worden.
Makkelijker voor gemeenten
‘Dit brengt de verstrekking van de hulphond door de gemeente ineens in een totaal ander daglicht’, zei Wim Peter, juridisch adviseur Wmo bij kennis- en adviesbureau Stimulansz over die uitspraak. Voor gemeenten is het door de uitspraak van de CRvB een stuk gemakkelijker geworden om een aanvraag voor een hulphond af te wijzen. Ze kunnen zich namelijk altijd beroepen op het feit dat de Zvw al het vergoeden van hulphonden regelt.
Nog steeds gedegen onderzoek
Minister Helder wil echter niet dat gemeenten de verzoeken voor hulphonden ook op die manier gaan beoordelen, zo blijkt uit een brief aan de Kamer. En ze zegt ook dat dit helemaal niet mag. Daarmee is de brief enigszins strijdig met de uitspraak van de CrvB. Volgens Helder moeten gemeenten namelijk nog steeds gedegen onderzoek doen, om te achterhalen of een hulphond niet echt de enige passende oplossing is. En alleen wanneer de gemeente van mening is dat de hulphond geen passende oplossing biedt, mogen zij aanvraag afwijzen.
Behoorlijk bestuur
‘Anderzijds, als uit het Wmo-onderzoek blijkt dat de hulphond de enige passende oplossing is, dan zal de gemeente deze in de regel toekennen. Kortom, het is niet zo dat gemeenten een aanvraag om een assistentiehond per definitie mogen afwijzen.’ Daarbij verwijst Helder onder andere naar de Grondwet. ‘Gemeenten dienen besluiten altijd te nemen met inachtneming van de algemene beginselen van behoorlijk bestuur, zoals vastgelegd in de Algemene wet bestuursrecht, waaronder het gelijkheidsbeginsel, het doen van zorgvuldig onderzoek en het motiveringsbeginsel.’
