Het aantal daklozen is nog steeds te groot, en daarom is er meer inspanning nodig om de daklozenproblematiek op te lossen. Dat schrijven Nationale ombudsman Reinier van Zutphen en Kinderombudsman Margrite Kalverboer maandag in een brief aan demissionair staatssecretaris Maarten van Ooijen (Volksgezondheid).
Ombudsmannen roepen op tot beter daklozenbeleid
De vier grootste gemeenten van het land willen extra financiële steun van het rijk om meer opvangplekken voor daklozen op te zetten.
Grotere schaal
De ombudsmannen geven aan dat met het Nationaal Actieplan Dakloosheid een begin is gemaakt aan het oplossen van de dak- en thuisloosheid. Maar de aanpak moet volgens hen op een veel grotere schaal worden ingezet en het tempo moet omhoog.
Nieuwe telmethode
Ook benadrukken ze dat door een nieuwe telmethode is gebleken dat veel meer vrouwen en kinderen dak- of thuisloos zijn dan gedacht. ‘Deze vrouwen en kinderen slapen bijvoorbeeld bij vrienden op de bank of verblijven in tijdelijke (slechte) huisvesting zoals kraakpanden, caravans of auto's. Maar ze zijn feitelijk dakloos’, legt Kalverboer uit.
Belang van kinderen
Volgens haar komt het ook voor dat kinderen en ouders van elkaar worden gescheiden. ‘Nog steeds is er te weinig aandacht voor wat dakloosheid doet met welzijn en waardigheid van mensen en wat dit betekent voor de ontwikkeling van kinderen. Hun belang wordt niet of te weinig meegewogen in de besluitvorming’, aldus de Kinderombudsman.
Grootste gemeenten
De vier grootste gemeenten van het land, Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht (G4) willen extra financiële steun van het Rijk om meer opvangplekken voor daklozen op te zetten. 'Het aantal mensen dat dakloos is, is fors aan het toenemen', zo stelt de G4. 'De afgelopen maanden is de opvangcapaciteit met 650 plekken verdeeld over de vier steden noodgedwongen vergroot om de meest kwetsbare mensen een veilige slaapplek te bieden.'
De steden doen een oproep aan Tweede Kamerleden om bij de behandeling van de begroting van het ministerie van VWS meer geld vrij te maken voor de tijdelijke opvang en financiering niet juist terug te schroeven. Ook moet er meer aandacht komen voor het woningtekort en de doorstroming op de woonmarkt.
Code rood
'Het is echt code rood nu, waarbij het woonprobleem een zorgprobleem wordt', stelt de Amsterdamse wethouder Rutger Groot Wassink (Sociale Zaken en Opvang). 'We ervaren een toenemende vraag van mensen die het zelf niet meer redden. Uit nieuwe tellingen in het zuiden van het land weten we dat het om duizenden mensen meer moet gaan die thuisloos zijn of tijdelijk onderdak vinden.'
Om in 2030 geen dakloosheid meer te hebben is volgens de G4, naast voldoende betaalbare woningen, een structureel bedrag nodig van 100 miljoen euro per jaar, waarmee gemeenten meerjarig zekerheid krijgen om meer mensen een dak boven het hoofd te bieden.
Reacties: 2
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
In een stad als Den Haag is ca. 80% van de daklozen voormalig arbeidsmigrant. Dus we moeten proberen om een oorzaak-gevolg relatie te leggen tussen het type arbeidsmigratie (veelal “geronselde” sociaal zwakke personen in o.a. Bulgarije en Roemenië) en dakloosheid. Het principe dat uitzendbureaus in dat soort landen kunnen ronselen vanwege ons flexibele arbeidsrecht, dat is de echte oorzaak. Daarnaast is de oorzaak dat er NIET op verblijfstitel wordt gehandhaafd. Veel van dit soort mensen zitten buiten de vrije zoektermijn. Verder kan de juridische vaststelling of een andere EU onderdaan recht heeft op verblijf, een lastige zijn. Met landen als Roemenië en Bulgarije in de EU is het vrij verkeer van werknemers ook sterk aan herziening toe.
De grote steden zijn ook “centrumgemeenten”. Dat wil zeggen dat zij ook de daklozen van omliggende kleine gemeenten moeten opvangen. Als we dat nu eens internationaal doen? Nederland als centrale daklozenopvang van Europa? Dankzij de flexibele arbeidsmarkt was Nederland de afgelopen jaren een magneet voor potentiële daklozen uit andere EU landen. Het is heel efficiënt als één land in Europa alle daklozen opvang doet voor de rest van Europa. Optimale allocatie.