Gemeenten hebben volgens de onderzoekers nog onvoldoende zicht op schuldenproblematiek bij bijstandsklanten. Zij worden ook niet als aparte doelgroep gezien. Door met een signaleringsvragenlijst te werken, kunnen bijstandsconsulenten volgens de onderzoekers meer gestructureerd doorvragen. Een ander probleem is dat afdelingen werk en inkomen en afdelingen armoede en schuldhulpverlening nog te vaak langs elkaar heen werken. Werk en inkomen zou onderdeel van de schuldhulpverleningsketen moeten zijn.
Ook zouden beide afdelingen niet meer los van elkaar moeten werken. Soms komt het volgens de onderzoekers zelfs voor dat werk en inkomen en armoede en schuldhulpverlening tegenstrijdige eisen stellen aan burgers die klant zijn van beide afdelingen. Ook de gegevensuitwisseling schiet tekort, en dan vooral als de schuldhulpverlening door een externe partij wordt verzorgd. Daarbij wordt vaak gewezen op privacywetgeving. De kennis over schulden en schuldhulpverlening schiet ook nog tekort bij veel diensten werk en inkomen. Ook de nazorg voor deze doelgroep laat te wensen over. Beide problemen kunnen volgens de onderzoekers grotendeels worden aangepakt door gebruik te maken van werkwijzers.
Schuldbeleid gemeenten te versnipperd
De situatie van bijstandsgerechtigden met schulden is tussen 2010 en 2015 nauwelijks veranderd, concludeert Panteia naar aanleiding van…
Reacties: 3
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Zou u een link naar het onderzoek kunnen plaatsen?
@Marije. Het lijkt om dit onderzoek te gaan: https://www.panteia.nl/index.cfm/_api/render/fil …
Het rapport geeft de problematiek uitstekend weer. Vaak zijn deze zelfde mensen met schulden en uitkering ook onder beschermingsbewind gesteld en krijgen, om de bewindvoerder te betalen, ook bijzondere bijstand. Dan is samenwerking nóg belangrijker, wat helaas niet altijd tot stand komt.