Een groot deel van de mensen met een bijstandsuitkering wordt door gemeenten niet aan de arbeidsplicht gehouden. Bovendien hebben de meeste gemeenten nauwelijks beleid voor het verlenen van ontheffingen. Dat schrijft de Inspectie SZW in het rapport Ontheffing van de arbeidsverplichtingen in de WBB op basis van representatief onderzoek onder 73 gemeenten.
Gemeenten 'te ruimhartig' met ontheffingen in Wwb
Bijna een kwart van de Wwb'ers is vrijgesteld van sollicitatieplicht. Een nog groter deel wordt 'met rust' gelaten, schrijft de Inspectie…
Groepen 'met rust' gelaten
Het aantal mensen dat door de gemeente vrijgesteld wordt om te solliciteren is de afgelopen jaren gedaald. In 2008 was nog 35 procent van de Wwb'ers vrijgesteld terwijl vorig jaar dit percentage 22 bedroeg. Maar daarnaast blijkt uit onderzoek van het CBS dat zo'n 40 procent van de Wwb'ers niet actief op zoek is naar werk zonder een formele ontheffing. Gemeenten laten deze groep echter 'met rust'. Hierdoor is er feitelijk sprake van een informele ontheffing.
Medische redenen
Gemeenten mogen op individuele gronden besluiten dat iemand tijdelijk niet hoeft te solliciteren. Vaak gaat het om mensen die om medische redenen tijdelijk niet beschikbaar zijn voor de arbeidsmarkt. Gemeenten gaan over het algemeen goed met deze groep om, aldus de Inspectie. Ook alleenstaande ouders met kinderen onder de vijf jaar krijgen regelmatig zo'n vrijstelling.
Te veel vrijheid klantmanagers
Maar over het algemeen zijn gemeente te ruimhartig met het verstrekken van ontheffingen, aldus de Inspectie SZW. Bovendien hebben gemeenten nauwelijks beleid gemaakt over wie wel en wie niet voor een ontheffing in aanmerking komt. Klantmanagers hebben hierdoor grote beslissingsvrijheid. Deze vrijheid zorgt ervoor dat klantmanagers maatwerk kunnen toepassen, maar tegelijkertijd kan het zorgen voor rechtsongelijkheid.
Boven 57,5 jaar
Het ontheffen van mensen van de arbeidsplicht gebeurt soms zelfs in strijd met de wet, aldus de Inspectie. Bijvoorbeeld als het gaat om ouderen vanaf 57½ jaar die te makkelijk geen werk hoeven te zoeken. Deze groep krijgt in verband met de huidige situatie op de arbeidsmarkt bij diverse gemeenten automatisch een ontheffing. Het onderzoek was uitsluitend gericht op de bijstand. Daarom is niet bekend of het bij UWV beter is geregeld.
Reacties: 5
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Volgens mij worden de mensen met rust gelaten omdat er te weinig tijd en te weinig geld is om deze mensen te begeleiden. Als je de verlagingen van het reintegratiebudget ziet is het logisch dat de meest kansrijke clienten 'geholpen' worden. De belasting aan de kant van de casemanagers is i.v.m. nieuwe toestroom dermate groot dat er voor de groep waar het artikel over gaat simpelweg geen tijd meer over is.
Jammer dat het onderzoek niet dieper gaat, maar simpel stelt dat het bij de gemeente niet goed geregeld zou zijn.
Ik zou vooral in een tijd waarin ik weet niet hoeveel jonge mensen aan de kant staan de categorie 57+ (waar geen werkgever meer op zit te wachten) achter de vodden zitten. Lang leve de inspectie SWZ (sic.)
De benoeming "met rust laten" klinkt positief, maar als je het "aan je lot worden overgelaten" noemt klinkt het negatief. Het "aan je lot worden overgelaten" in de WWB heeft voor veel gemeentes een voordeel. Zoals Remon ook zegt: men hoeft dan geen tijd, geld en aandacht aan deze individuen te besteden. Maar: men (=gemeentes) strijken wel het geld van het W-deel van deze individuen op. En dat is het voordeel voor de gemeentes om mensen "aan hun lot over te laten" en/of "met rust te laten". Het levert gemeentes dus simpelweg geld op om geen aandacht aan bepaalde mensen te besteden. En de aandacht die gemeentes wel aan bepaalde WWB-ers besteedt, pakt vaak contra-productief uit.
Jammer dat deze inspectie zichzelf meent te moeten waarmaken met een dergelijk bericht! Nuance aanbrengen is wel prettig voor de gemeenten die wel hun stinkende best doen om iedereen te laten meedoen!
Ik heb zojuist een klacht ingediend bij Bureau Ombudsman. Ik maakte kans op een baan, moest een opleidingstraject van drie weken volgen. Vroeg keurig of dat mocht. Ambtenaar heeft brief niet in behandeling genomen omdat hij geen telefoonnummer kon vinden. Ik loop nu die baan mis. Dankzij de gemeente.
Ander voorbeeld: ik wil stage lopen, heb het geregeld, zodat ik voor een ander soort functie in aanmerking kom. Daar is wel veel werk in. Gemeente blijkt mijn brieven over dit onderwerp consequent kwijt te raken. Gelukkig heb ik altijd een bewijs van ontvangst, ik lever ze persoonlijk aan de balie in.
De gemeente zou eens gewoon aandacht moeten geven aan mensen die zowel kunnen als willen. Moet je zien wat dat scheelt! In plaast van herrie schoppen, allerlei eigen 'trajecten' optuigen die geen vervolg krijgen of halverwege zonder opgave van redenen worden gestopt.