‘De dag die je wist dat zou komen is eindelijk hier. Ben je er klaar voor? Kun je dat ooit echt zijn?’ De meest verguisde regels uit het meest verguisde lied van 2013. Maar wat zijn ze waar bij de decentralisaties.
Daar sta je dan
We zijn nu een dik jaar verwijderd van de geplande invoeringsdatum. En overal klinken waarschuwende geluiden. Van patiëntenorganisaties en…
We zijn nu een dik jaar verwijderd van de geplande invoeringsdatum. En overal klinken waarschuwende geluiden. Van patiëntenorganisaties en vakbonden. Van Divosa en de VNG. De laatste vuurpijlen zijn afgestoken door rekenkamers. In de vier grootste steden in Brabant waarschuwen ze dat de gemeenteraden nog niet eens zijn begonnen met nadenken over de jeugdzorg. En Arno Visser, van de nationale Rekenkamer, vertelde in Buitenhof dat hij vreest dat er weinig of geen controle zal zijn op de besteding van de enorme zak met geld die gemeenten krijgen.
Dat zou natuurlijk jammer zijn van het geld. Het is te weinig, maar te veel om te verprutsen. Maar nog erger zou het zijn voor de doelen waarvoor het geld beschikbaar wordt gesteld: de best denkbare zorg en meer kansen voor mensen om mee te doen. Wie de waarschuwingen precies leest, ontdekt dat ze meestal zijn geschreven als self denying prophecy, de meest gebruikte stijlvorm van ouders op zwakke momenten. ‘Als je zo doorgaat, zak je voor je examen’. De hoop is dan meestal dat het kind in kwestie tot inkeer komt. Dat de regering extra geld beschikbaar stelt, de gemeenteraad gaat nadenken en alles nog net op tijd goed komt. Ben je er klaar voor? Ja, maar het scheelde weinig.
De bezoekers van het Divosa-Cedris najaarscongres hebben zulke aansporingen niet nodig. Wij weten dat er veel afhangt van onze professionaliteit. Onze transparantie stelt rekenkamers gerust. Ons vakmanschap helpt mensen verder. Geld of geen geld, tijd of geen tijd, werkbare wetten of bureaucratisch gedoe: wij zijn vastbesloten dat het aan ons niet zal liggen. Want onze klanten hebben geen alternatief. Ook voor ons is het de vraag of we er ooit echt klaar voor kunnen zijn. Maar één ding staat vast: we staan ervoor. Dus we gaan ervoor.
René Paas
Meer columns van René Paas leest u hier.
