Teleurstelling en boosheid na uitblijven contracten jeugdhulp
Jeugd- en zorginstellingen in Nederland reageren teleurgesteld en ongerust op het bericht dat meer dan de helft van de gemeenten er niet in geslaagd is de contracten voor de inkoop van jeugdhulp voor het verstrijken van de deadline – 1 november – af te sluiten.
In november
De VNG melde vanochtend dat bijna de helft van de gemeenten voor 1 november de contracten getekend heeft. Dat betekent dat meer dan de helft hier niet in geslaagd is. In augustus zouden jeugdzorginstellingen duidelijkheid hebben over het beschikbare budget voor 2015. Een grote meerderheid van de gemeenten slaagde hier niet in. En nu is ook de deadline van 1 november massaal niet gehaald. De VNG spreekt in het bericht de verwachting uit dat het alle gemeenten wél lukt om in november de benodigde handtekeningen te zetten.
Schaamteloos
Jeugdzorg Nederland spreekt van een ‘belangrijke deadline die massaal niet gehaald is.’ Directeur van het Landelijk platform GGZ, Marjan ter Avest noemt het schaamteloos dat de contracten niet rond zijn. ‘#VNG: in november zijn alle contracten jeugd rond. Eigenlijk zeggen ze: ach, we verschuiven deadline gewoon naar 1 december. Schaamteloos’, twittert ze. Directeur GGZ Nederland Paul van Rooij zegt dat door het uitblijven van contracten er vertraging in de implementatie komt en dat er minder mogelijkheden zullen zijn voor verandering en bezuinigingen.
Onacceptabel
Woordvoerder Stijn Verbruggen van Jeugdzorg Nederland heeft er weinig vertrouwen in dat deze volgende deadline wel gehaald wordt. ‘Eerder beloftes met deadlines zijn steeds niet nagekomen. En inmiddels nadert 1 januari echt met rasse schreden. Het opnieuw verschuiven van de deadline is onacceptabel, gezien de grote risico’s die dit met zich meebrengt voor de continuïteit en beschikbaarheid van zorg in 2015.’
Kinderen en ouders
Hij wijst erop dat het uitblijven van duidelijkheid vervelend is voor aanbieders, maar dat zij toch zullen blijven meewerken. Ze hebben de contraten met gemeenten immers nodig om ook volgend jaar zorg te kunnen leveren en dus voort te kunnen bestaan. Maar de onzekerheid voor kinderen en ouders is onacceptabel, vindt Jeugdzorg Nederland. Verbruggen roept staatssecretaris Martin van Rijn (PvdA, VWS) daarom op nu de regie te nemen en met concrete oplossingen te komen. ‘Bijvoorbeeld een financiële garantie voor aanbieders die nu nog geen contract hebben’, aldus Verbruggen.
Geen Kamerbrief
De Kamerleden Vera Bergkamp (D66) en Mona Keijzer (CDA) vragen zich ondertussen openlijk af waarom Van Rijn de Kamer nog niet geïnformeerd heeft over de stand van zaken rondom de inkoop. ‘Kamer heeft nog steeds geen brief ontvangen’, twittert Bergkamp. ‘In afwachting brief stas @mjrijn’, voegt Keijzer toe. Van Rijn meldde woensdag dat hij uiterlijk maandag 3 november de Kamer zou informeren over de voortgang van de inkoop.
Dat de contracten niet op tijd rond komen heeft alles ook te maken met het gebrek aan informatie vanuit de jeugdzorg en het gebrek aan transparantie. Dat wisten ouders en kinderen en media al lang, jeugdzorg geeft geen informatie prijs en manipuleert alles en iedereen. Ook Robin Linschoten die in opdracht van het rijk hier onderzoek naar deed ivm de financiering van jeugdzorg concludeerde dit en zei verbijsterd te zijn en concludeerde dat de politiek dus geen zaken met jeugdzorginstellingen zou moeten doen. Maar de lobby is zo sterk, mede door al die aanpalende machten, dat men er weer mee weg kwam. Net als men met alle misstanden en rapporten daarover weg komt. Het rijk werd er zo gek van dat de jeugdzorg na een uitgebreid onderzoek van een parlementaire onderzoekscommissie is gedecentraliseerd. Eerst had men nog ene poging ondernomen waarin André Rouvoet het moest oplossen, maar dat werd zo'n genante vertoning (Rouvoet liet zich door de sector van alles op de mouw spelden, en werd woest om kritische vragen en geluiden) dat tijdens zijn bewind de kamer zelf onderzoek instelde en dat dit eruit kwam.
En nu lopen gemeenten er dan tegenaan. Die waren driedubbel en dwars gewaarschuwd, door de boeken van René Clarijs (bedrijfskundige, bestuurskundige, gespecialiseerd in jeugdbeleid in Nederland, hoofdredacteur van het blad 'Jeugdbeleid' dat de jeugdzorg het failliet van veel gemeenten zou kunnen worden, op internet is nog wel een stuk van hem hierover te vinden in het blad 'Jeugdbeleid'. Maar ook zijn gemeenten en de VNG driedubbel en dwars gewaarschuwd door Arnold Heertje, de topeconoom. Maar ze luisterden niet. Nu lopen ze er momenteel dan massaal tegenaan en zal de wal het schip hopelijk keren. Maar dat is allesbehalve de schuld van Van Rijn. Vera Bergkamp en Mona Keijzer hebben bergen boter op hu hoofd, zij geven nooit thuis als burgers zich bij hen beklagen over de extreme misstanden en mensenrechtenschendingen in de jeugdzorg en verdedigen dan de bestuurders (zoals bv Erik Gerritsen) tegenover de wanhopige burgers die zich tot hen wenden. Van Rijn en zijn topambtenaar hebben gedaan wat deze kamerleden nalieten: luisteren naar geluiden over misstanden en mensen uitnodigen.
Inmiddels heeft Van Rijn een groeiende schare fans, juist onder mensen die zo geleden hebben onder de jeugdzorg . Wel zouden die graag hebben dat Van Rijn de oproep aan hem van Arnold Heertje leest en serieus neemt, die gaat over kinderen en ouders die vluchten voor de Nederlandse jeugdzorg niet te vervolgen met politiegeweld. Zie http://humaniseringvandejeugdzorg.nl/komt-van-ri … Ook zou het fijn zijn als het niet meer alleen bij luisteren naar verhalen over de misstanden blijft, maar Van Rijn en Leov Weever overgaan tot daadwerkelijke actie en hulp aan mensen die zich geen raad meer weten bv omdat hun kinderen onterecht zijn afgepakt en ze die zelfs die niet meer mogen bezoeken of alleen eens per twee maanden een uurtje en onder toezicht van een voogd, waarbij ze hun kinderen helemaal niet meer mogen zien als ze ook maar iets zouden zeggen tegen de kinderen dat jeugdzorg niet aanstaat.
Het leed van de kinderen is nog veel verschrikkelijker maar kritische journalisten mogen er niet bij, kamerleden moeten embedded op bezoek, ouders mogen niet over hun ervaringen vertellen zogenaamd allemaal ivm de privacy van de kinderen en van werknemers. In werkelijkheid om de zeer ernstige misstanden in de jeugdzorg onder de pet te houden.