Probeer niet telkens het wiel opnieuw uit te vinden, koester de dingen die werken, en besteed vooral aandacht aan de uitvoering en niet aan het stelsel. Dat drukte Aart van der Gaag, commissaris van het 100.000-banenplan van de werkgeversorganisaties zijn publiek op het hart bij de zevende Cedris-lezing.
‘Meer aandacht voor uitvoering nodig bij banenafspraak’
Probeer niet telkens het wiel opnieuw uit te vinden, koester de dingen die werken, en besteed vooral aandacht aan de uitvoering en niet aan…
Kopgroep intrinsiek gemotiveerde werkgevers
Volgens Van der Gaag is het bij het toeleiden naar werk van mensen met een arbeidshandicap vooral van belang dat er aandacht is voor goede uitvoering terwijl door de jaren heen vooral politiek getouwtrek over het stelsel heeft overheerst. Meer aandacht voor de uitvoering stelt volgens Van der Gaag een ‘kopgroep van intrinsiek gemotiveerde werkgevers’ in staat om gebruik te maken van de arbeidsmogelijkheden van mensen met een arbeidshandicap. Daarbij speelt de opgedane kennis en ervaring en de infrastructuur van de Sw-bedrijven volgens hem een onmisbare rol, maar er zou tot nu toe te weinig gebruik van zijn gemaakt. De voormalige Sw-bedrijven kunnen volgens Van der Gaag vaker worden ingezet om mensen te trainen en bij reguliere werkgevers te plaatsen.
Nadruk op structuren en beleid
‘Maar wat is er gebeurd?’, vroeg Van der Gaag retorisch aan de toehoorders. ‘SW-bedrijven werden uit kortzichtige bezuinigingsdrift opgeheven of zwaar gekort. Waar ze een BV waren, werden ze weer een gemeentelijke dienst. Waar ze een gemeentelijke dienst waren, werden ze een BV. De plaatselijke politiek, nog meer verdeeld dan de landelijke, kon de wonderlijkste beslissingen nemen. Zonder enig historisch besef, zonder de benodigde knowhow, enkel en alleen op basis van het gevoel dat alles anders moest. En vaak ook weer met de nadruk op structuren en beleid.’ Van der Gaag hekelde de ‘330 beleidsplannen’ die daaruit voortkwamen. ‘Schrijf er nu één, neem ze van elkaar over en richt je op de uitvoering’, luidde een aanbeveling. Ook uitte hij zijn zorgen over de rechtsongelijkheid die is ontstaan. Dat van iemands woongemeente afhankelijk is met welk instrument iemand kan worden geholpen, vindt hij onaanvaardbaar.
‘Verleid werkgevers’
Van der Gaag legde uit waarom volgens hem het bedrijfsleven in tegenstelling tot de overheid succesvol is met het realiseren van haar deel van de banenafspraak. Dat is volgens hem deels zo omdat de quotumregeling als zwaard van Damokles boven de markt hing. Hoewel Van der Gaag vindt dreiging een positief effect heeft gehad, pleitte hij er tegelijkertijd voor om werkgevers vooral te verleiden met de spreekwoordelijke wortel.
Reacties: 1
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Wat een onzin verhalen wederom.
Sociale werkplaatsen terug, geen verspilling op andere vlakken zoals we hebben gehad met werkkampen ala arbeidbureau, Kliq bijna 1 miljard, daarna 16 Kliq BV's, WorkFirst en andere kostbare onzin projecten, om ambtenaren aan het werk te houden.
Mensen zijn gedwongen om te werken als ZZP er, of voor een laag inkomen, met een nul uren contract, allemaal door de huidige politiek en werkgevers. Alle coalitie partijen zijn schuldig en zonder wettelijke verplichting en enorme boetes verandert er niets.
Zelfs zieken mensen komen door vals gedrag van de werkgevers niet meer in de WIA, omdat werkgevers een nul uren contract in stand houden en arbeiders bij het UWV dan geen rechten meer hebben. En de coalitie partijen hebben dit samen met de WIA wetswijziging niet voorzien? Kom op zeg, ze plukken de burger helemaal kaal en dit al jaren.
Voorstel: gooi ambtenaren met een totaal zinloze baan er uit, ongeveer 25%, daarna kan er 40% er uit door blockchain en algoritmen toe te passen, en als laatste, pak de jaarlijkse miljarden verspilling, fraude en diefstallen bij de overheid aan.
Kijk zo is er voldoende geld voor gehandicapten en de sociale werkplaats plus een behoorlijk salaris. U nog wat ambtenaren met ballen die niet bang zijn het baantje kwijt te raken. Ik vrees met grote vrees.