De miljarden euro’s die straks bij de decentralisaties werk, jeugd en langdurige zorg naar gemeenten gaan, worden zonder beperkingen naar het gemeentefonds overgeheveld. Een motie hiertoe van VVD en D66 is deze week door de Tweede Kamer aangenomen.
Geen potjes en schotten bij decentralisaties
Gemeenten krijgen beleidsvrijheid om de miljarden euro’s voor de decentralisaties werk, jeugd en langdurige zorg te besteden. De gelden…
Geen overbodige regels
‘Gemeenten moeten lokaal die zorg gaan leveren waar mensen echt behoefte aan hebben. Daar moet Den Haag niet met overbodige regels en bureaucratie tussen gaan zitten’, stelt VVD-Kamerlid Bas van ‘t Wout. Samen met D66-Kamerlid Vera Bergkamp diende hij de motie die maximale beleidsvrijheid voor gemeenten regelt. De motie is met ruime meerderheid (VVD, PvdA, CDA, D66, ChristenUnie en GroenLinks) aangenomen.
Maatwerk
‘Door gemeenten in het sociale domein alle vrijheid te geven maken we het mogelijk om zorg dichtbij mensen te organiseren. Daarbij kunnen gemeenten kijken naar wat mensen zelf samen met hun omgeving kunnen organiseren. Gemeenten staan veel dichter bij de mensen die zorg nodig hebben en zijn daardoor beter in staat om maatwerk te leveren’, aldus ’t Wout.
Ontschotten
‘Voor het organiseren van creatieve oplossingen en maatwerk is het cruciaal om gemeenten zoveel mogelijk vrij te laten in de besteding van middelen’, stelt mede-indiener Bergkamp. 'Daarom heb ik samen met de VVD voorgesteld om de budgetten te ontschotten: we hoeven niet landelijk te regelen hoe elke euro lokaal besteed wordt.’
Beleidsvrijheid
Gemeenten dringen er bij kabinet en politiek al tijden op aan om de budgetten ontschot over te hevelen en hen voldoende beleidsvrijheid te geven. Ook de Algemene Rekenkamer, de Raad van State en de Raad voor het openbaar bestuur (Rob) hebben in (brief)adviezen aan minister Plasterk − coördinerend bewindspersoon decentralisaties − hierop aangedrongen.
Reacties: 11
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Ik hoop wel dat het geoormerkt is voor de sector, want anders gaan gemeenten hf. et geld gebruiken voor het dichten van de gaten in hun gronbedrijf. Dat gebeurt nu al met niet geoormerkte gelden voor onderwijs en armoedebestrijding. Uiteraard gaat dat via de "algemene reserve route". Het onderwijs en de mensen in de armoede zijn dus de klos. Het zou niet fraai zijn als daar de mensen met dringende zorgvragen daarbij komen.
Ik bedoelde "geoogmerkte" gelden voor onderwijs en armoedebeleid.
Wie regelt, is verantwoordelijk voor en betaalt de noodzakelijk bevonden ontschotting in de jeugdzorg?
Gemeenten kunnen deze kosten niet dragen ten laste van de al zwaar gekorte decentralisatie budgetten.
Kwaliteit van de jeugdzorg is een gezamenlijke zorg!
Prima, als het geld maar wél wordt besteed aan zaken waarvoor het is bedoeld en wie controleert dat? Een slager die in zijn eigen vlees moet snijden?
Er is de laatste tijd wat dit soort zaken betreft in Overheidsland héél veel misgegaan (woningbouwcorporaties, zorgsector, onderwijs e.d.). Staan we bij de gemeenten voor het volgende debacle?
De uitkering uit het Gemeentefonds is in beginsel een algemene uitkering. Dus als de raad het wil besteden aan een overdekt zwembad, dan is dat de verantwoordelijkheid van de GEKOZEN raad.
De gemeente krijgt de zorgplicht. Dus tekorten moeten ze opvangen uit de algemene middelen. Als ze voordeel hebben, kan dat dus omgekeerd ook aan andere zaken worden besteed. Het zou gek zijn als het geld geoormerkt moet worden. Dan zouden mensen die echt hulp nodig hebben pas echt gedupeerd wroden. Immers geoormerkt geld op is geen zorg meer. Geld over terwijl wel de nodige zorg is verleend, ongebruikt in een potje?
Maar uiteindelijk zal er eerder sprake zijn van geld uit de algemene middelen naar de nieuwe taken. Dus beste @Alfred e.a.: wat is jullie punt?
Twee bezwaren
a) als het minimaal geen doeluitkering is voor ( jeugd+Wmo+ Werk) dan wordt het wel erg verleidelijk om er als gemeente bv de grond exploitaties mee af te dekken.
b) hoe kan de Minister van Fin nu zijn ramingen opstellen en berekeningen maken op de behoefte aan voorzieningen voor jeugd, wmo en werk
Ontschotting en een integrale aanpak is het effectieve antwoord op bezuinigingen. Echter ongelabeld geld in de gemeentekas leidt onherroepelijk tot de verleiding om daar de huidige gaten in de gemeentebegroting mee te dekken. Ongelabeld geld is daarbij minder goed traceerbaar.
Een heel goed initiatief en gelukkig aangenomen. Het stelt gemeenten in staat integraal uit één ontschot budget de totale zorg in het sociaal domein te regisseren. Dat scheelt enorm veel (verantwoordings)werk aan instanties buiten de gemeenten en die er eigenlijk dan niet meer toie doen. Ontkokering begint gelukkig nu al daar.
Het is heel goed dat er eindelijk ontschotting is tussen de diverse budgetten van jeugdzorg, zorg en welzijn (wmo), onderwijs en arbeid en dat een integrale aanpak wordt voorgestaan.De ontschotting zal de gemeente eindelijk in staat stellen om de zaak anders en hopelijk minder ambtelijk te organiseren. Wat ik echter wel van het grootste belang vind is dat gemeentes de compensatieplicht naar hun burgers behouden en dat een vast percentage van het geld gelabeld blijft voor deze activiteiten. Mensen, jong of oud dienen binnen de gemeenschap deel te kunnen nemen aan werk, onderwijs en zorg en welzijn. Het ambtelijke kan er nu dus eindelijk vanaf. De vraag blijft of gemeentes wel direct in staat zijn om dit in zijn geheel goed te organiseren. Blijven vele burgers straks niet verstoken van hulp en ontstaan er niet opnieuw allerlei wachtlijsten. Is er een lange termijn visie bij gemeentes?? Veel vragen en veel ruimte vanuit de landelijke politiek brengt nog niet meteen alle antwoorden. Een lastige maar mooie uitdaging om mee aan de slag te gaan.
Het gevaar bestaat dat geld voor de zorg wordt besteed aan heel andere zaken dan zorg, zoals in het verleden ook al is gebeurd. Er werden bijvoorbeeld snoepreisjes gemaakt naar de Olympische Spelen in Londen terwijl er te weinig geld overbleef om bijvoorbeeld thuiszorgmedewerksters fatsoenlijk te betalen.