‘Jonge ambtenaar niet de dupe pensioencrisis’

Bovenstaande wordt enigszins vertekent indien werkzaam bij oa de Gemeente (de 3,4% is allesbehalve vastgesteld). De FNV (en ook de CNV) kan zeggen op te komen voor alle doelgroepen, maar in reactie op vragen blijkt als maar weer dat zij vaak alleen voor jongeren opkomen als dit niet de oudere doelgroep schaadt.
Ik deel als 'jonge nieuwe ambtenaar' een deel van de standpunten van de heer Levie. De huidige regeling is 4 maal zo duur als de regeling welke ik op basis van eindloon had bij mijn oude pensioenuitvoerder. Deze regeling betrof in grote lijnen dezelfde verzekerde voorwaarden en premieverdeling, waarbij aanspraken hoger bepaald waren (obv eindloon, vergelijkbare franchise en NP op basis van kapitaaldekking en niet op risicobasis).
Binnen de ABP-regeling worden de ambtenaren indienst na 1-1-2006 als specifieke doelgroep extra zwaar belast. Zeker mbt de FPU-premie en het niet indexeren van de OP aanspraken. Alle deelnemers ABP krijgen voor het betalen van de premie FPU enige vorm van compensatie, alleen deze doelgroep niet. Deze premie wordt betaald tot 2023, waarbij de vraag gesteld moet worden of de financiering van het FPU in 2023 met de huidige middelen toereikend zal zijn (financiering versterkte OP-opbouw). Hiernaast zal het niet indexeren van de pensioenen voor deze doelgroep grote gevolgen hebben voor de toekomstbestendigheid van het pensioen (zeker gezien het feit dat de kans zeer groot is dat deze ruimte de komende jaren niet ingehaald gaat worden). Ook het feit dat deze doelgroep rond 2040 met pensioen gaat en de verhouding werkende/gepensioneerde op dat moment een ongunstige verdeling vertoond, zeker wat betreft de financiering van de AOW (en de mogelijke fiscalisering hiervan, waardoor de aanvullende pensioenen extra zullen worden belast).
Met het standpunt van de heer Levie wat betreft de aantrekkelijkheid als werkgever, is dit zeker de laatste jaren onder druk komen te staan (beloningsniveau overheid is lager, steeds hogere pensioenkosten en uitkleding regeling en de arbeidszekerheid zal de komende jaren ook afnemen). Hiernaast beoogt de Overheid de arbeidsmobiliteit te verhogen, maar zullen de kosten voor de verzekering en vergoedingen voortvloeiende uit de regeling dit eerder tegenwerken. Bij een wisseling naar het bedrijfsleven moet je je afvragen of je het NP wil laten vervallen en de versterkte OP opbouw vanuit de FPU-overgangsregeling wilt laten schieten (dit is een substantieel bedrag). Als nieuwkomer moet je je afvragen of je net zoveel premie FPU wilt betalen zonder compensatie als de totale premie voor het OP, NP, AP bij je vorige pensioenuitvoerder.
Hiernaast wordt de doelgroep welke van het FPU gebruik kan maken extra bevoordeeld door de doorwerkbonus via de inkomstenbelasting en kan de vraag gesteld worden of deze met de huidige economische recessie nog wel verstrekt moet worden (ivm stijgende jeugdwerkloosheid). Hiernaast blijf ik het schandalig vinden dat de overgebleven rechten van het FPU bij ingang 64,5 jaar volledig worden bijgestort in het OP. Indien geen of later gebruik FPU ? geen bijstorting meer in het OP (als solidariteit naar de deelnemers welke wel premie betalen maar weinig tot geen compensatie ontvangen).
Hiernaast vraag ik mij af waarom Dieten de 63 jaar ter discussie stelt. Vervroeging is in de huidige regeling mogelijk. Eventuele kosten voortvloeiende uit de actuariële herrekening van de vervroeging van het OP op 65 kan je verhalen op het individu welke de vervroeging aanvraagt. Dit kan weer een stimulans opleveren om door te werken tot 65 en indien wel gekozen om vervroegd met pensioen te gaan draagt het individu de kosten en wordt dit niet afgewenteld op de totale populatie. Het individu kan er ook voor kiezen op zelf extra te sparen, zowel bij het ABP als een particuliere instelling (extra pensioen, lijfrente voorzieningen en andere kapitaalverzekeringen), om vervroegd met pensioen te gaan.
Ook kan in het licht van deelnemersvertegenwoordiging worden afgevraagd waarom alleen de vakbonden leden mogen voordragen voor de deelnemersraad en verantwoordingsorgaan. Mij lijkt dat het ook mogelijk moet zijn om inspraak te hebben zonder lid te zijn van een vakbond. Beoogt door wetgever is inspraak van de doelgroepen: gepensioneerden, actieven en in-actieven. Een criteria geschiktheid voor de functie lijkt mij meer van toepassing zijn dan lidmaatschap en voordracht door een vakbond. Het licht gekleurde beeld dat de vakbonden toch al hebben komt dan ook weer bij de inspraakmomenten tot uitdrukking. Bij vragen aan vakbonden wat betreft de voorwaarden voor aanmelding als individu voor een dergelijk orgaan blijft een reactie vaak ook uit.
Als laatste kan het een optie zijn om de kosten voor de uitvoering en beleidsbepaling van het ABP en APG tegen het licht te houden en op deze wijze een kostenbesparing voor alle deelnemers te bewerkstelligen. Dit aspect blijft in de huidige discussie onderbelicht.