De provincie Limburg mag beginnen met de aanleg van een deel van de Buitenring Parkstad, een 26 kilometer lange weg in de regio rond Heerlen. De Raad van State zette hiervoor woensdag het licht op groen, door een eerdere schorsing van het plan deels op te heffen.
Limburg mag beginnen met aanleg Buitenring
De provincie Limburg mag van de Raad van State beginnen met de aanleg van een deel van de Buitenring Parkstad, een 26 kilometer lange weg…
Langer wachten te duur
De Raad van State had in mei besloten de einduitspraak aan te houden omdat hij een uitspraak van het Hof van Justitie in Luxemburg in een vergelijkbare zaak wil afwachten. De provincie wilde niet wachten tot de Raad van State in 2015 een definitief oordeel velt. Langer wachten zou volgens de provincie de kosten nog verder opdrijven.
Deel van traject
Limburg mag beginnen met de aanleg van een deel van het tracé ten noordwesten van Brunssum en met de uitbreiding van een rotonde ten zuiden van Heerlen en Kerkrade. Volgens de Raad van State levert die aanleg geen onomkeerbare gevolgen op voor twee kwetsbare natuurgebieden. De provincie heeft toegezegd het nieuwe weggedeelte bij Brunssum niet in gebruik te nemen voor de definitieve uitspraak van de Raad van State.
Reacties: 3
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Wat mis ik nu De Slag om Nederland, het televisieprogramma dat dit soort megalomane projecten mooi kritisch volgde - helaas de nek omgedraaid "in het kader van de bezuinigingen" terwijl het met een fractie van het bedrag dat dit monstrum kost had kunnen blijven draaien. Wie oh wie gaat dit kritisch volgen?
Er is niets megalomaans aan de Buitenring, het is gewoon een weg die bijdraagt aan de verkeersproblemen binnen Parkstad. Dat mist een goede verbindingsroute aan de oostkant van de agglomeratie. Dat het duur is, wordt voor een belangrijk deel bepaald door de doorgeschoten milieueisen. Maar daar wordt nooit een punt van gemaakt.
Rogier geeft te kennen het dossier niet te beheersen.
De uitspraak van Staatsraad van Buuren om een gedeelte van de buitenring alvast aan te leggen zonder te wachten op de uitspraak in de bodemprocedure, is meer dan dubieus!
De stijging van kosten, het argument van de provincie, is geheel te wijten aan het afsluiten van risicovolle contracten met de aannemer en dus geheel aan de provincie zelf te verwijten.
In zijn uitspraak gaat Van Buuren in het geheel niet in op de contra-argumenten van tegenstanders van de buitenring en volgt hij klakkeloos de argumenten van de provincie.
Van Buuren schoffelt met zijn uitspraak een eerdere uitspraak van zijn collega-Staatsraden, die toen, na zorgvuldige afweging, vonden dat de buitenring parkstad niet in delen mochten worden aangelegd, onderuit.
Van Buuren heeft in deze regio al geen naam: Eerder gaf deze Staatsraad ook al in een voorlopige voorziening toestemming om de bomen te kappen in het beruchte Awacs-bos in Schinveld. In de uitspraak over de bodemprocedure werd hij toen gecorrigeerd door zijn collega-Staatsraden.
Ook nu moet de uitspraak in de bodemprocedure er nog komen en de algemene verwachting is dat toch het gehele inpassingsplan opnieuw vernietigd zal worden.
Zelfs van Buuren twijfelt in zijn uitspraak eraan dat , mocht het inpassingsplan buitenring vernietigd worden, het nu aan te leggen tracé ook ooit gebruikt planologisch mogelijk zal zijn.
Er wordt dus een 6 km lange weg aangelegd, 6 meter verdiept in het glooiende landschap, zonder de zekerheid te hebben dat daar ooit een auto overheen kan rijden!
Er zullen nog vele vergunningen moeten worden verleend en zolang het inpassingsplan niet onherroepelijk is lijkt het verdiept aanleggen van de weg te leiden tot conflicten met de Monumentenwet. Immers die bepaalt dat archeologische vondsten, en die zijn er, zo mogelijk "in situ" moeten blijven.
Anders gezegd: de weg is er nog lang niet!