Ecologische Hoofdstructuur
Het PBL deed onderzoek naar de stand van de natuur in Nederland. Woensdag overhandigde het de zogeheten natuurbalans aan minister Gerda Verburg (Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit). In 2018 moet er in Nederland een netwerk van aaneengesloten natuurgebieden ontstaan, de Ecologische Hoofdstructuur (EHS). Door de EHS ontstaan er meer recreatiegebieden en neemt de biodiversiteit toe.
'Overheid moet boeren vaker onteigenen'
De aankoop van grond voor nieuwe natuur stagneert. Sinds de jaren negentig zijn al veel hectares verworven, maar deze zogenoemde…
Laaghangend fruit
Voor het netwerk is in totaal 130.000 hectare grond nodig. Iets meer dan de helft is al aangekocht. De eerste aankopen gingen makkelijk omdat dit minder goede landbouwgrond is. 'Het laaghangende fruit is geplukt. Wil je je doelen realiseren, dan moeten moeilijke keuzes worden gemaakt.'
Uitkopen
Hajer benadrukt dat er nu actie moet worden ondernomen. De provincies zijn aan zet, bijvoorbeeld door de ruilgronden in te zetten. Het is geen makkelijke boodschap om van boeren 60.000 hectare goede landbouwgebieden af te nemen. Al kunnen zij weliswaar op de ruilgronden hun bedrijf op een andere plek voortzetten. 'Daarom moeten provincies hen op een goede en eerlijke manier uitkopen', vult Hajer aan. Nu koopt de overheid vaak gronden aan op basis van vrijwilligheid.
Deltanatuur
De ambities zijn hoog. 'We moeten de natuur in Nederland robuuster maken', aldus de directeur. Volgens het PBL moet de overheid prioriteit geven aan de deltanatuur, natuur waar droge en natte gebieden voorkomen en waar zoet en zout water elkaar soms raken. Dit soort unieke gebieden zie je in Europa bijna niet. 'Die moet je beschermen en andere gebieden even loslaten.' Dat ligt gevoelig, weet hij. Daarom stelt hij voor een goede discussie te voeren over welke natuurgebieden wel of niet moeten worden beschermd.
Reacties: 2
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Vooral de schadeloosstellen is het grootste probleem bij de overheden die willen niet betalen, anders deden de boeren niet zo moeilijk maar je kunt niet verlangen dat een boer de helf van zijn lang voor een dubbeltje weg doet terwijl overheden zelf gronden ver boven het normale aan projectonwikkelaars weer verkopen.
Dat is de nieuwe koehandel 2009
Het is een misvatting dat de overheid een slechte prijs wil betalen voor de grond.
De overheid maakt eerst plannen en koopt dan pas de benodigde grond. De grond is dan 'onmisbaar' om de gemaakte plannen te realiseren. Ten onrechte denken de eigenaren dat door de unieke ligging hun percelen meer waard geworden zijn: de rechter vindt dit voor realisatie van maatschappelijk belangrijke(re) doelen ook. Door deze verkeerde verwachtingen zijn sommige eigenaren teleurgesteld in wat hun 'goudmijn' uiteindelijk opleverd: vandaar de eerste reactie.
De overheid hanteert het redelijkheidsprincipe: zo taxeert ze de percelen op basis van de voor de eigenaar gunstigste huidige of nieuwe bestemming (dus als de agrarische grond natuur wordt, wordt van agrische bestemming uitgegaan. Als de agrarische grond woningbouw wordt, dan wordt de taxatie gebasseerd op woningbouw). Ook doet de overheid zijn best om zo wenselijk andere (ruil-)gronden aan te bieden: die zijn helaas niet altijd voorhanden.
Daarnaast is vermeldingswaardig dat met schadeloosstelling de totale prijs die de eigenaren ontvangen aanzienlijk hoger is dan de marktwaarde (dus wat je er bij andere partijen voor krijgt).
Indien de eigenaar rode ontwikkelingen verwacht hoewel de overheid zegt van niet, kan hij bij de verkoop een meerwaardeclausule in de verkoopakte opnemen, waardoor er bij een eventuele doorverkoop van overheid aan projectontwikkelaar de vorige eigenaar de volledige winst opstrijkt.