Strakke deadline

Gemeenten krijgen een jaar extra tijd om het verkeer veiliger te maken. Krijgen een jaar extra tijd om ongezonde leefwijzen tegen te gaan. Krijgen een jaar extra voor het tegengaan van huiselijk geweld en kindermishandeling.

Krijgen zelfs twee jaar extra om de corona-achterstanden op scholen in te halen. Kregen negen maanden extra voor het opzetten van een expertisecentrum jeugdhulp. Kregen drie maanden extra voor toezicht op en handhaving van de coronamaatregelen. Kregen extra tijd voor volwassenenonderwijs. Extra tijd voor verduurzamen van de eigen gebouwen.

Het gaat allemaal om subsidies van het rijk aan de gemeenten, waarvoor de gemeenten extra tijd krijgen om het geld uit te geven. Want de oorspronkelijke deadlines die het rijk oplegde aan de gemeenten, waren te strak. Als dat een of twee keer zou gebeuren, dan haal je je schouders erover op.

‘Gemeenten kiezen niet voor efficiëntie’

Trage uitvoering van enkele gemeenten of optimistische raming van het rijk. Kan gebeuren. Niets aan de hand, toch? Maar het gebeurt de laatste tijd wel heel erg vaak. Alle voorbeelden die ik hierboven noem, zijn van het laatste jaar. En het zijn niet énkele gemeenten die de deadlines niet halen, maar veel. Dan ligt het niet aan de gemeenten maar aan de deadline.

En het is wel degelijk een probleem. De strakke deadlines kosten namelijk geld. Om twee redenen. Ten eerste doen gemeenten er eerst alles aan om die rijkssubsidies uit te geven vóór de eerste deadline. Want als ze het geld niet op tijd uitgeven, moeten ze het terugbetalen aan het rijk. Als de deadline heel strak is, kiezen de gemeenten niet voor een efficiënte manier van uitgeven, maar voor een snelle manier van uitgeven.

En ten tweede zit achter veel rijkssubsidies gemeentelijk beleid. Eerst moesten de gemeenten plannen maken om het geld voor de eerste deadline uit te geven. Na verschuiving van de deadline moeten de gemeenten hun plannen aanpassen. De kosten daarvan gaan ten koste van het echte doel van de subsidie.

Realistische deadlines voor de subsidies zijn dus beter voor het beleid dat die subsidies willen stimuleren. En daarmee ook voor de inwoners. Daarom verzoek ik het rijk om dat voortaan beter te regelen. Dat moet binnen een maandje wel lukken, denk ik. Of is die deadline te strak?