Wethouders moeten niet denken dat zijn na hun bestuurlijke carrière gemakkelijk weer bij een gemeente aan de slag kunnen. Sterker nog, bijna 70 procent van de gemeentesecretarissen ziet in hun gemeente geen loopbaanmogelijkheden voor oud-bestuurders. Dat blijkt uit een enquête onder 146 gemeenten door outplacementbureau LoopbaanNaPolitiek.
Gemeentesecretaris zit niet op oud-wethouder te wachten
Ex-wethouders zijn niet aantrekkelijk om als ambtenaar in dienst te nemen. Dat blijkt uit onderzoek. 70 procent van de…
Voor voeten lopen
Er is weliswaar veel waardering voor de kennis en kunde van oud-bestuurders, maar inzetten in de organisatie waar de oud-bestuurder vandaan komt wordt als onwenselijk ervaren; sterke twijfels zijn er dan met name aan het vermogen de bestuurdersrol los te laten en de nieuwe bestuurder niet voor de voeten te gaan lopen.
Veel kennis
‘En dat hardnekkige imago dat wethouders alleen maar kunnen besturen en verder niets, dat is natuurlijk volkomen onterecht,’ benadrukt Willem Ginjaar van LoopbaanNaPolitiek uit. ‘Kijk bijvoorbeeld eens naar wethouders die de zorgportefeuille hadden, die weten echt vreselijk veel van dat vakgebied. Gemeenten kunnen zoveel profiteren van die kennis, dan schakel je toch niet zomaar een externe adviseur in?’ vindt Ginjaar. Hij benadrukt dat een mobiliteitsplan nooit als doel heeft om gewezen bestuurders bij hun eigen gemeente in te zetten. 'Maar wel bij andere gemeentes, bij voorkeur in de regio.'
Talent op de bank
Uit het onderzoek blijkt verder dat 84 procent van de ondervraagde gemeenten aangeeft wachtgeldverplichtingen te hebben. Hoewel heel veel van die oud-bestuurders wel degelijk waardevolle competenties en veel kwaliteiten hebben zit er vaak verborgen talent werkeloos thuis op de bank. Tegelijkertijd huren veel gemeentes nog steeds dure projectmanagers of dure interim managers in. Hierdoor ontstaan dus dubbele kosten: aan de ene kant hoge wachtgeldverplichtingen, aan de andere kant de vaak hoge kosten voor die project- en interimmanagers.
Kwetsbaar beroep
Het beroep van wethouder is kwetsbaar. Eén politieke wending en je ligt eruit. Dat ondervond ook Jelle Berens, de kortst zittende wethouder ooit. Volgens de burgemeester van de Oude IJsselstreek verzweeg Berens, amper twee dagen wethouder, dat hij een journalist onder druk had gezet over een verzonden mail. Ook zou hij in een interview vertrouwelijke informatie hebben gelekt, die hij alleen kon weten omdat hij wethouder was geworden. Vanwege die laatste beschuldiging trok de SP zich terug uit de coalitie met Lokaal Belang en het CDA, zodat het nieuwe college binnen een week uiteen spatte. Berens hield vol dat alle beschuldigingen konden worden weerlegd. De gemeente Oude IJsselstreek liet later ook weten dat er niet is gelekt. Maar het kon niet meer teruggedraaid worden.
Beroemd in een dag
‘Dit ging me niet in de koude kleren zitten,’ aldus Berens. ‘Alle media berichtten over dit feit; ik werd in één dag beroemd en mijn verhaal was te volgen op televisie, radio, de kranten en de sociale media. Toen na enkele dagen bekend werd dat de beschuldiging onterecht was, heb ik zelf de media opgezocht om het recht te zetten. Maar het kwaad was geschied. Direct op straat, opdrachten voor mijn bedrijf plotseling terug naar nul.’
Eindigheid
Berens is niet de enige bestuurder die van de ene op de ander dag op straat komt te staan. Ginjaar adviseert wethouders dan ook om bewust te zijn van de eindigheid van het vak. ‘Ze moeten altijd na blijven nadenken over wat ze na deze carrière zouden willen en kunnen doen,’ aldus Ginjaar. ‘En beseffen dat het netwerk dat je als wethouder bezit, niet hetzelfde netwerk is als je wethouder-af bent. Vaak blijft daar maar weinig van over en komt het op jezelf aan.’
Goed gekomen
Met de recordhouder kortst zittende wethouder is het uiteindelijk met begeleiding van LoopbaanNaPolitiek weer goed gekomen. ‘Na een aantal sollicitatiegesprekken, die goed verliepen maar niet passend bleken, zijn we gaan kijken of ik mijn zakelijke netwerk kon benaderen. Met als resultaat een aantal nieuwe uitdagingen die ik heb opgepakt. Een bestuursfunctie bij een onderwijsorganisatie en een pittige uitdagende klus als interim-manager voor drie jaar op een school in ontwikkeling. Met uitzicht op meer.’
Reacties: 8
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Ik moet er ook niet aan denken, dat één van die voormalige wethouders(boeren, tuinders, ambtenaren schaal 7 en andere politieke gelukzoekers) zonder enige gerichte opleiding in onze organisatie terugkwam als collega. Merendeel blijft 'het baasje' spelen zonder de noodzakelijke inhoudelijke of juridische kennis. Daarnaast overdag ambtenaar en 's avonds fractieberaad met zijn partijgenoten; zie je dat al gebeuren? In ieder geval niet in dezelfde plaats!!!
Ik kan het me voorstellen, ambtenaar in dezelfde plaats waar je bestuurder bent geweest gaat denk ik niet werken. Dat geeft rol onduidelijkheid. Maar te gemakkelijk worden voormalig bestuurders als ongeschikt weggezet. Juist een gemeentesecretaris zou ook de potentie en de waarde voor de organisatie moeten kunnen beoordelen.
Henk-Jan,
Daarnaast is het ook een gruwel dat ambtenaren die de dienst hebben verlaten op korte termijn terugkeren als raadslid. Wat mij betreft zou er een wettelijke wachttijd moeten worden gehanteerd van minstens vier jaar
Bijzonder meestal staat er boven een dergelijk stuk "advertorial" .
Onze terugkerende grap is dat geen van de bestuurders als ambtenaar zou zijn aangenomen. De wethouders, ex ambtenaren, die we hebben gehad, waren nooit van het niveau waarnaar ze na het einde van de termijn hun sollicitatie op zouden afstemmen.
Geinig, mijn direct ervaring met ex-wethouders is juist positief. Ze hebben gevoel voor politiek en zijn inhoudelijk ook thuis in de materie. Beide zijn wel uit andere gemeenten, iets wat ook vanuit ex-wethouder optiek wenselijk zou moeten zijn.
Jammer dat dit onderzoek de (negatieve) beeldvorming ten aanzien van oud-wethouders versterkt. Mijn ervaring is dat er bij werkgevers in het publieke domein vaak koudwatervrees is ten opzichte van oud-bestuurders, maar dat ze vaak erg tevreden zijn als ze iemand in dienst hebben. Oud-wethouders hebben wel degelijk toegevoegde waarde, en het is zonde dat er er zo veel bestuurlijk talent onbenut wordt gelaten.
Waarom niet een keer positief berichten over de mogelijkheden van wethouders op de arbeidsmarkt? Het gegeven dat het percentage van wethouders die een passend vervolg aan hun loopbaan weet te geven bijna 25% boven dat van 2e kamerleden ligt wordt zelden naar voren gebracht. Veel afgetreden wethouders vinden hun plek weer na verloop van tijd, veelal buiten gemeentelijke organisaties. Het wordt tijd dat de positieve kant en successen nader belicht gaan worden in plaats van wederom de beperkingen te benadrukken.