Advertentie

Gemeenten krijgen meer oog voor slavernijverleden

Ook buiten de Randstad kijken steeds meer gemeenten naar hun eigen aandeel in de trans-Atlantische slavenhandel. Tijd voor zelfonderzoek, herdenking en een stadsbreed gesprek.

21 augustus 2021
Jan-Pieterszoon-Coen--Hoorn-shutterstock-1618952848.jpg

Ook buiten de Randstad kijken steeds meer gemeenten naar hun eigen aandeel in de trans-Atlantische slavenhandel. Tijd voor zelfonderzoek, herdenking en een stadsbreed gesprek. Groningen en Haarlem kondigden onlangs een onderzoek aan naar hun eigen rol in het slavernijverleden, in Amersfoort vond een ‘verzoeningsoptocht’ plaats en tijdens de eerste officiële Arnhemse herdenking van de trans-Atlantische slavernij hield burgemeester Ahmed Marcouch een vlammend betoog tegen ‘de giftige erfenis van slavernij’: racisme.

Hoofdstad slavenhandel
Ook Vlissingen kijkt met een kritische blik naar zijn slavernijverleden. Begin dit jaar besloot de gemeenteraad om zijn rol in de trans-Atlantische slavenhandel te onderzoeken. ‘Zeeland heeft een prominente rol gespeeld in het koloniale en slavernijverleden’, zegt initiatiefnemer en raadslid Angélique Duijndam (Lijst Duijndam). ‘Het is belangrijk dat we dat verleden goed in kaart brengen. Niet om bestraffend met een vingertje te wijzen, maar om kennis te verzamelen en te zorgen dat deze periode niet wordt vergeten.’ Een ‘historiografische verkenning’ laat onder meer zien dat Vlissingen in de tweede helft van de achttiende eeuw de onbetwiste hoofdstad was van de Nederlandse slavenhandel. Tussen 1750 en 1780 vervoerden Vlissingse schepen maar liefst 60.000 tot slaaf gemaakte Afrikanen – zes keer zoveel als de toenmalige stadsbevolking. Duijndam: ‘Dat is een heel schokkend verhaal, dat duidelijk maakt dat onze stad een flink deel van haar rijkdom heeft vergaard door mensen als productiegoederen te gebruiken.’

Rellen
De onderzoeken in Vlissingen, Haarlem en Groningen illustreren de toenemende bereidheid tot zelfreflectie. Ook in Hoorn, vorig jaar prominent in het nieuws vanwege protesten en rellen rond het standbeeld van Jan Pieterszoon Coen, is zelfreflectie een belangrijk doel. De gemeente startte dit voorjaar een reeks ‘brede stadsgesprekken’ over inclusie, het koloniale en slavernijverleden. ‘De rellen rondom het standbeeld van Coen kwamen natuurlijk niet uit het niets,’ zegt Jan Nieuwenburg, burgemeester van Hoorn. ‘Wereldwijd richtten mensen op veel plaatsen hun agressie af op beelden uit het koloniale verleden. In die context hebben we ons afgevraagd wat er in onze samenleving aan de hand is en hoe we met elkaar een gesprek kunnen voeren over de vraag: hoe voelt iedereen zich thuis in onze stad? Zo is het idee ontstaan voor brede stadsgesprekken met bewoners, belangenorganisaties en buurtorganisaties.’  

Discriminatie
De burgemeester is blij dat de gesprekken niet beperkt zijn gebleven tot het koloniale -en slavernijverleden, maar ook actuele thema’s beslaan: discriminatie, racisme en inclusie. Nieuwenburg: ‘We hebben gezegd: alles mag aan tafel en óp tafel komen. Dus niet alleen Coen, maar ook vragen als: heeft iedereen in onze stad evenveel kansen en kan iedereen meedoen? Dat gaat net zo goed over de acceptatie van mensen op de werkvloer, als over de integratie van de 130 verschillende nationaliteiten die in Hoorn samenleven.’

Inclusief Hoorn
Nieuwenburg hoopt dat de uitkomsten van de Hoornse stadsgesprekken een plaats krijgen in het onderwijs en dat de gesprekken de gemeente helpen bij het formuleren van een nieuwe bestuursopdracht. ‘Discriminatie en inclusie zijn natuurlijk al jaren een belangrijk thema, maar achteraf moeten we vaststellen dat het gesprek over deze thema’s enigszins dreigde te verzanden. De stadsgesprekken dwingen ons om opnieuw met alle betrokken organisaties te kijken hoe we vormgeven aan een inclusief Hoorn. En hoe we ervoor zorgen dat mensen zich niet terugtrekken op een eiland, maar met elkaar in gesprek gaan.’

Politiek besluit
Waar Vlissingen en Hoorn zich richten op zelfonderzoek en -reflectie, kiest Tilburg een heel andere manier om stil te staan bij het slavernijverleden: herdenken. Vier jaar geleden kondigde burgemeester Theo Weterings de komst aan van een herdenkingsmonument voor ‘alle nazaten van slaaf gemaakten’. Het monument moet volgend jaar een plaats krijgen aan de noordkant van het station. Het Tilburgse gedenkteken wordt na Amsterdam, Rotterdam en Middelburg het vierde slavernijmonument in Nederland.

Herdenken en excuses
De verschillende initiatieven om stil te staan bij het slavernijverleden, laten zien dat steeds meer gemeenten van hun verleden willen leren. Dat ziet ook slavernij-onderzoeker Karwan Fatah-Black, universitair docent koloniale geschiedenis aan de Universiteit Leiden. Fatah-Black: ‘Steeds meer gemeenten zijn bereid om hun eigen aandeel in de koloniale geschiedenis of de geschiedenis van de slavernij onder de loep te nemen. Ze gaan er terecht van uit dat je eerst gedegen empirisch onderzoek moet doen, voordat je het politieke besluit neemt om ruimte te maken voor herdenking of excuses. Als je niet goed scherp hebt wát je herdenkt, boet het herdenken zelf ook aan betekenis in.’

Lees het volledige artikel in Binnenlands Bestuur nr. 15 van deze week

Reacties: 10

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Hans / afdelingsmanager
Als het maar lekker woke en inclusief voor een kleine elite. Ondertussen gaat het WK Voetbal 2022 in Qatar gewoon door ondanks dat minstens 6.500 slaven gestorven zijn bij de bouw van stadions. Maar ga gewoon door met knielen en achterom kijken...
Ab / beleidsmedewerker
Gemeenten/overheid en ondernemers, twee handen op één buik, maken zich samen wederom schuldig aan slavenhandel, al vanaf de jaren ‘60 van de vorige eeuw. Toen trokken werkgevers naar het Rif gebergte in Marokko om daar de meest kwetsbare personen uit te zoeken om in Nederland te worden uitgebuit. De riffijnen waren de meest arme, moegestreden mensen in Marokko en liepen regelrecht in de armen van de Nederlandse ronselaars. Een groot deel van de in Nederland woonachtige Marokkanen is van oorsprong Riffijn. En nu doen we het weer, maar dan met kwetsbare mensen uit Oost Europa. Schandalig. Gemeenten gaan het werkgevers feestje, het verdienmodel, nu faciliteren door de huisvesting te regelen. Op kosten van de belastingbetaler, met de nieuwe handreiking arbeidsmigratie van het ministerie in de hand.
Eric Immink
Allemaal de mond vol over slavernij, maar wel kleding, schoenen en elektronica met containers vol importeren. Het is echt symbool politiek.
Fred Fens / Geen
Dan ook excuses voor het onderdrukken van Brabant en Limburg tijdens de Bataafse republiek en de rol van gemeenten in de Hoekse en Kabeljouwse twisten. Wat te denken van lijfeigenen in Nederland??
Paul / projectleider
Mooi dat er ook aandacht is voor de minder mooie verhalen uit de 'Vaderlandse' geschiedenis. En niet onbelangrijk, wat je er mee doet in het hier en nu
eric / ambtenaar
hé hé: WK voetbal uitzenden kan echt niet meer. Bovendien moet er volgens mij in elke gemeente beleid komen voor hoe om te gaan met tot pakjesbezorgersgemaakten, ook zij verdienen een standbeeld. Circulair, gewoon alle huidige standbeelden omsmelten? Met waterstof energie natuurlijk van Shell (gemaakt met fossiele brandstof), hé het is zo tof om in Nederland te wonen!
Karel / grote verbazer
Net terug uit Spanje. Heb de bevolking daar aangesproken op de 80-jarige oorlog. Ze hadden alle begrip en gingen met de pet rond.
Gerben
Benieuwd hoe men over dertig jaar terugkijkt op deze periode in het kader van niet goed werkgeverschap e.d.
Piet / Jeugdzorg
@Gerben over dertig jaar telt dit land een enorm reservoir arbeidskrachten en geen sociale zekerheid. Dat reservoir bestaat allemaal uit nazaten van Turken, Marokkanen en Oost Europeanen en niet te vergeten ook gewone Nederlanders. Als dat reservoir eenmaal groot genoeg is, dan hoeven de werkgevers geen arbeidskrachten meer uit het buitenland te halen. Prima. Een beetje stad in Afrika heeft ook een sloppenwijk ernaast als arbeidsreservoir voor de rijken. Wie weet gaan men zich dan afvragen hoe er zoveel armen zijn ontstaan. Al die mensen die in deze tijd geen pensioen opbouwen, zijn straks arm. Daarna kunnen we de verzorgingsstaat misschien weer gaan opbouwen, totdat we weer zo rijk zijn dat de werkgevers het personeel weer uit het buitenland moeten halen. Zo is de cirkel weer rond.
Toine Goossens
En niemand die zich interesseert voor de levensverwachting van degenen die al die verschrikkelijke misdaden op hun geweten hebben. Binnen 1 jaar ging 50% van de Europeanen aan de Afrikaanse slavernijkusten dood. Van de 2.000.000 Europeanen die de VOC naar de oost heeft getransporteerd kwam slechts 30% terug. De rest is ter plekke doodgegaan.



Een mensenleven was in die tijd van nul en generlei waarde. Gelukkig is dat in deze tijd volstrekt anders. Laten we daar van genieten.



En dag @Bertus, u hebt uw riedel weer kunnen afsteken.

Advertentie