Enquête
Dat blijkt uit het Nationaal Raadsledenonderzoek 2009 uitgevoerd door bestuurskundig onderzoeksbureau Daadkracht in Nijmegen. Het onderzoek richtte zich op de tijdsbesteding, werkzaamheden en vergoedingen van Nederlandse gemeenteraadsleden in het jaar 2009. Zo’n 2200 raadsleden (van de ca. 9425) vulden hiervoor een uitgebreide webenquête in.
Raadsleden onder minimum
Gemeenteraadsleden uit kleine gemeenten ontvangen een vergoeding die bijna de helft onder het wettelijk minimumloon ligt. Raadsleden…
Verschil
In 2009 ontvingen de raadsleden in totaal € 91.243.738,08 aan vergoedingen. Dat is een stijging met 9,6% ten opzichte van 2007. Het uurtarief dat raadsleden zelf aan vergoeding ontvangen is onevenredig verdeeld. Waar er theoretisch geen verschil zou zijn in de vergoeding per uur, moeten raadsleden in de kleinste gemeenten genoegen nemen met een vergoeding van € 4,40 per uur, terwijl raadsleden uit gemeenten met 250.000 tot 375.000 inwoners omgerekend € 27,31 per uur ontvangen. De vergoeding bij kleine gemeenten bedraagt slechts 57% van het minimum loon.
Tijd
Met ruim 11 uur per week besteden raadsleden van de kleinste gemeenten de minste tijd aan hun raadswerk. Raden van gemeenten tussen de honderdduizend en honderdvijftigduizend inwoners besteden met 22 uur per week de meeste tijd aan hun raadswerk. Gemiddeld besteedden raadsleden in 2009 14 uur per week aan hun raadswerk. Ruim een kwart (27,5%) van de raadsleden zou minder tijd willen besteden aan hun raadswerk. Vrouwelijke raadsleden besteden in 2009 gemiddeld 18% meer tijd aan het raadswerk dan mannelijke raadsleden.
Ontevreden
Een meerderheid van de raadsleden zegt ontevreden te zijn met de huidige tijdsbesteding. De meeste tijd besteden raadsleden aan het lezen van stukken (19,3%) en vergaderen (32%). De stuurgroep evaluatie dualisering stelde in 2004 de norm dat raadsleden minimaal de helft van hun tijd moeten besteden aan volksvertegenwoordigende taken. Uit het Nationaal Raadsledenonderzoek 2009 van Daadkracht blijkt dat raadsleden 64,5% van hun raadstijd aan bestuurlijke activiteiten besteden. In 2007 was dit nog 66,7%. Opvallend is dat er nauwelijks verschil is tussen raadsleden van coalitiepartijen en raadsleden van partijen die oppositie voeren.
Reacties: 20
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Ja, kom nou toch: het raadslidmaatschap is maar een nevenfunctie hoor, een soort vrijwilligerswerk, naast een normale baan of uitkering. Daarom krijgen raadsleden ook een raadsvergoeding en geen salaris. Die vergoeding is van oudsher bedoeld als compensatie voor eventueel gederfde inkomsten (bijvoorbeeld eens een uurtje eerder weg bij de baas vanwege een commissievergadering). Tegenwoordig denken die raadsleden dat het raadslidmaatschap een baan is. Naast hun raadsvergoeding krijgen ze overigens ook nog een vaste onkostenvergoeding en in veel gemeenten ook nog een gratis computer met toebehoren. Net als andere vrijwilligers zou 1500 euro belastingvrij per jaar genoeg moeten zijn.
U laadt wel erg de verdenking op u alleen links georiënteerde partijen in lijsttrekkers op campagne naar voren te halen.
Jan snapt/weet er als ambtenaar niets van.
Ik snap het juist heel goed en zie van nabij hoe het werkelijk is. Een paar raadsleden zetten zich in, de rest is alleen maar stemvee. En zeker met het dualisme hoeft de raad zich niet met allerlei details te bemoeien. Als de raadsleden dat ook niet doen, is in elke gemeente 10 uur raadswerk p.p. per week ruim voldoende. Veel andere vrijwilligers besteden veel meer tijd aan het helpen van hun medemensen. En dat dan nog bijna gratis ook.
Het stoort me inderdaad al jaren dat raadsleden (en wethouders) een betaling ontvangen naar rato van de omvang van hun gemeente. Het werk is immers volstrekt vergelijkbaar. Dat er in grotere gemeenten meer speelt wordt voldoende gecompenseert door het grotere aantal raadsleden en wethouders. En meer vergoeding en meer bestuurders is echt te veel van het goede. Wat mij betreft komt er één vergoeding voor alle raadsleden en één wedde voor alle wethouders ongeacht de grote van de gemeente (en provincie).
We moeten uitkijken dat de discussie niet op uitersten gevoerd gaat worden. Maar het zou mij te ver gaan als deze meest ultieme vorm van lekenbestuur (onder de naam van volksdemocratie ook nog meer zou worden vergoed dan een vrijwilligersvergoeding. En Jan heeft gelijk, het gaat vaak om 3 vergoedingsstromen.
Lokaal bestuur is èn tijdrovend èn ingewikkeld geworden. Dit af te doen als lekenbestuur, is alleen daarom al een gotspe.
De lage vergoedingen èn het grote tijdsbeslag leiden er toe dat enkel nog mensen met veel vrije tijd (gepensioneerden, chronische uitkeringstrekkers, huisvrouwen/-mannen) te porren zijn voor het raadslidmaatschap. En dat leidt tot een eenzijdigheid in de samenstelling van de raden.
Door de vergoedingen te verhogen, wordt het ook voor anderen interessant. En dat verhoogt de kwaliteit en de veelzijdigheid.
Jan ambtenaar heeft waarschijnlijk niet in de gaten wat er met het geld gebeurt, dat het raadslid ontvangt. Een raadslid wordt geen politicus voor het geld. De vergoeding is eigenlijk alleen maar interessant voor mensen zonder baan. Zij houden er nog wat aan over. Voor mensen die naast hun raadslidmaaschap ook nog een baan hebben, moeten een groot deel van de vergoeding naar de belastingdienst brengen. Om dit te voorkomen worden er soms fiscale constructies bedacht, bijv. door de SP. Maar voor de meeste anderen geldt, dat het grootste deel van de vergoeding opgaat aan belasting, het in de lucht houden van een plaatselijke partijafdeling, afdrachten aan de landelijke partij en aan verkiezingscampagnes. Soms (als het erin zit) ook nog aan fractie-ondersteuning. Maar dat wordt veel veel fracties steeds moeilijker. Dus wat blijft er dan nog over? Privé erg weinig.
Daar doen raadsleden het niet voor! Ze zouden wel gek zijn.
De functie van de raad is om op hoofdlijnen aan te geven wat er zoal gedaan moet worden de komende vier jaar voor de betreffende gemeente.
Daarvoor is het wel nodig dat de raad bestaat uit kwalitatief goede vertegenwoordigers die in staat zijn hoofzaken van bijzaken te onderscheiden. Die ook in staat zijn een soortement van sociaal-maatschappelijke doorvertaling kunnen maken van het beleid dat door het College van B&W en daarachter (en dus niet daar vóór!!) de ambtenaren. Het is de taak van ambtenaren om door te vertalen wat de Raad aan het College opdraagt.
Op haar beurt is de raad als het ware het permanent luisterend oor naar en voor de gemeenschap, namens wie raadsleden gekozen zijn.
Dit alles geschreven hebbend, ben ik er persoonlijk voor dat er een 'vaste vergoeding' komt voor raadsleden. De vergoeding kan gezien worden als een 'kostenderving' voor andere aktiviteiten die niet gedaan kunnen worden, als een raadslid bezig is met de gemeentelijke politiek.
Iedereen die zich in wil zetten namens een bepaalde politieke partij, moet zich dus niet louter richten op singel issues, maar op het algemene belang, waarbij single issues soms heel belangrijk zijn om voor op te komen.
Het feit dat er in verhouding te veel raadsleden gekozen worden op single issues, waarna veelal blijkt dat deze 'issues' het in de gemeenteraad niet halen, leidt tot frustraties bij de betreffende raadsleden, maar nog meer bij de bevolking die 'dat raadslid nou juist daarom' hebben gekozen.
Als je dit in de breedte bekijkt en je beseft je dat er van alle Nederlanders slechts 2,4% lid zijn van een partij, dan noodzaakt dit tot 'bewuster omgaan met de samenleving'. Beter kijken wat echt nodig is, en daarover eerst maar eens regelmatig hearings en/o refenrenda houden, dan komt ook de politiek in brede lagen er beter achter wat de issues van/in de samenleving zijn.
Terug naar de betaling van raadsleden en het geldt ook voor Statenleden - ik was het 16 jaar - dan moet er een redelijke vergoeding betaald worden voor dit politieke werk.
Hierdoor neemt de kans toe dat ook zakenlui, mensen uit het MKB, mensen uit hogere regionen in het bedrijfsleven, gezondheidszorg, onderwijs, ouderenzorg zich gezamenlijk in willen zetten voor mens en maatschappij. Want dat dit de werkelijke drijfveren zijn van alle raadsleden, daarvan ben ik overtuigd.
Grappig
"...terwijl raadsleden uit gemeenten met 250.000 tot 375.000 inwoners omgerekend € 27,31 per uur ontvangen..."
Er is precies 1 gemeente met tussen de 250 en 375 duizend inwoners en dat is Utrecht.
Ach wat zei Vondel ook alweer?
Maar neen, men wenst telkenmale meer.
Als U eenmaal bent uitgerangeerd
dan is zelfs deelname aan de Raad niet verkeerd, ongeacht de vergoeding per keer.
Geteisterd door het Chronisch ziek syndroom, beleed het Kabinet zijn geloof heel vroom.Maar nu de tering naar de nering moet worden gezet,nu komt er niemand meer vroeg uit bed en houdt Geert zichzelf nog net in toom.
Gewoon 15 % minder raadsleden, en allemaal het zelfde bedrag. Dat is kosten neutraal de kwaliteit verhogen.
Ik zie dat Jan (anonymus) ambtenaar deraad een hinderlijk obstakel vindt in de de besluitvorming. Het wordt voor Jan tijd een baan te vinden in het bedrijfsleven, kijken of hij het volhoudt.
De te besteden tijd is niet zo sterk afhankelijk van de grote van de gemeeente maar meer van de grote van de fractie.
Het is nogal een verschil of je het werk over 10 fractieleden kan verdelen of slechts een éénmansfractie bent. Bijzonder daarbij is natuurlijk dat oppositiefractes gemiddeld kleiner zijn dan de coalitie-fracties.
Ik zie de raad helemaal niet als een hinderlijk obstakel. Het is een groot goed dat de inwoners, waaronder ik, vertegenwoordigd worden in een controlerend, kaderstellend en volksvertegenwoordigend orgaan. Maar dat orgaan (de raad) moet niet overdrijven met het vragen van een ruime vergoeding en zelfs gaan aandringen op een echt salaris, en dat alleen omdat er teveel tijd besteed wordt aan detailzaken waar de raad zich helemaal niet mee behoort te bemoeien. Het moet vrijwilligerswerk blijven op grote lijnen en degenen die het voor het geld doen, horen er niet in thuis. Alleen wethouders zijn beroepspolitici op lokaal niveau. Zij verdienen wèl een salaris.
Als raadslid van een herindelingsgemeente ging er de afgelopen 3 jaar meer tijd in zitten dan voor mijn echte baan gezond was. Belangrijk vond en vind ik wel dat ik lol had in mijn raadswerk. Het aantal uren staat inderdaad niet in verhouding met de vergoeding maar is niet zoals hier door anderen wordt gezegd afhankelijk van de grote van je fractie. In een herindelingsgemeente spelen per definitie meer onderwerpen. Het zou eigenlijk net zoals het gemeentefonds na herindeling niet juist wordt gevuld. Immers het is geen 3x de dorpen maar 1x de nieuwe gemeente. Dit was beduidend lager. Zo ook ik als raadslid in de oude gemeente was het nog minder maar was het ook beduidend minder tijd. Overigens is het wel zo dat het ene raadslid er meer tijd in steekt dan het andere. Jammer vind ik dat ik zeker na gisteren het gevoel heb dat veel mensen die gaan stemmen absoluut niet weten waar partijen voor staan. Waarom zou een lokale partij de enige partij zijn die lokaal denkt. Het populisme is ernstig toegenomen. Waar je voor zelf heb gedacht veel inzet te hebben getoond krijgen partijen en mensen stemmen omdat men lid is van de plaatselijke vereniging en men de persoon kent. Het zal wel maar dan heb ik zo wel eens mijn bedenkingen over het algemeen kiesrecht.
Het is jammer dat Mevrouw Bal Verbeek niet verder kan kijken dan haar eigen beperkte ervaring in een herindelingsgemeente. Niet ziet dat hoe meer poppetjes er zijn, de beter men het werk kan verdelen. Mevrouw Bal Verbeek komt trouwens wel aanzetten met een ijzersterk argument om vooral niet over te gaan tot een gekozen burgemeester.
het lijkt mij wettelijk verboden dat raadsleden van kleine partijen een vergoeding krijgen beneden het wettelijk minimum loon m.i. behoort een uurloon voor alle raadsleden hetzelfde te zijn en betaalt naar aantal uren.
De vergoeding voor raadsleden staat, bij kleine gemeenten, totaal niet in verhouding tot hun werk. De raad is het hoogste orgaan in een gemeente en daarmee ligt een belangrijke taak op hun schouders, die ze in onze gemeente i.i.g. secuur oppakken. Dat betekent met lezen, vergaderen, burgeravonden bezoeken, partijvergaderingen bijwonen zeker een werkdag per week. Dat krijgt men niet vergoed. Ik ondersteun het idee van 'vergoeding als kostenderving' voor andere aktiviteiten die niet gedaan kunnen worden. En dat gelijk voor alle raadsleden, ongeacht de grootte van de gemeente. Terwijl ik op een vrije dag dit lees en schrijf, verbaast het mij dat een ambtenaar dit kennelijk onder werktijd doet... Zou ik in mijn gemeente niet op prijs stellen.
Mijnheer Werkendam. U hoort mij niet zeggen dat per definitie meer poppetjes niet meer werk verdelen. Wel is het het nog steeds zo en dat is niet alleen bij raadswerk ook bij gewoon werk. De een doet meer dan de ander. Het kan dus zijn dat drie personen beter het werk verdelen omdat ze al met weinig zijn dan zes personen die denken de ander doet het wel.