Einde aan misbruik Wob
Mensen die uit geldbejag een beroep doen op de Wet openbaarheid van bestuur (Wob), maken vanaf 1 oktober geen schijn van kans meer. Dan treedt de wet tegen misbruik van de Wob in werking. De Eerste Kamer heeft dinsdag ingestemd met het wetvoorstel van minister Plasterk van Binnenlandse Zaken, waarmee een einde komt aan de ‘boete’ (dwangsom) die overheden moeten betalen als ze te laat op Wob-verzoeken reageren.
Tijdige beslissing
Met de nieuwe wet worden Wob-verzoeken uitgezonderd van de Wet dwangsom. Dit betekent niet dat bestuursorganen niet meer op tijd hoeven te reageren op een aanvraag of bezwaar, beklemtoont het ministerie. Bestuursorganen blijven verantwoordelijk voor een tijdige beslissing op Wob-verzoeken. Als dat niet gebeurt, kunnen burgers rechtstreeks een beroep op de rechter doen.
Miljoenen euro’s
De overheid is jaarlijks acht tot veertien miljoen euro kwijt aan de afhandeling van valse Wob-verzoeken. Het gaat indieners van die verzoeken niet om de informatie die ze bij overheden, waaronder gemeenten, opvragen, maar om het geld dat ze krijgen als die overheden niet op tijd op het verzoek reageren. De Wet dwangsom regelt dat indieners van een Wob-verzoek recht hebben op een geldbedrag dat kan oplopen tot 1.260 euro. Burgers en kleine bedrijfjes maken hier misbruik van, door bijvoorbeeld een Wob-verzoek te verbergen in een open sollicitatiebrief, ‘in de hoop dat het verzoek over het hoofd gezien wordt en geld geïnd kan worden’, aldus het ministerie van BZK.
Pleidooi VNG
Gemeentekoepel VNG heeft lange tijd bij de minister aangedrongen op de aanpak van misbruik. Gemeenten konden zonder wettelijke basis niet optreden tegen misbruik, terwijl de kosten volgens de VNG in de tientallen miljoenen lopen.
Reactie op dit bericht
.
Helaas is de dwangsom voor volstrekt legitieme WOB verzoeken ook vervallen en is de aandacht weer weg om wat op te gaan lossen..
Wij zijn in de afgelopen jaren heel weinig geld kwijt geraakt aan Wob-misbruikers. Maar toch blijven de valse Wob-verzoeken komen.
Wob-misbruikers doen hun pogingen om vooral de proceskosten te incasseren. Maar ook dat is op zichzelf slechts een deel van de kosten. Er zijn in de afgelopen jaren zeer veel ambtelijke uren gestoken in het beantwoorden van Wob-verzoeken van Wob-misbruikers. De namen van vele Wob-misbruikers, hun aliassen, stromannen, hun gevolmachtigden en volmachtgevers zijn bekend. Evenals de “Antillen-of Filipijnenroutes” die worden gebruikt.
En, toch moeten ook bij ontvangst van een verzoek van deze ‘bekenden’, duizenden ambtenaren in gemeentehuizen, provincies, andere overheidsinstellingen, bezwaarcommissies en niet te vergeten de rechtbanken enz. professioneel en zorgvuldig deze verzoeken afwikkelen of daarover rechtspreken.
Het misbruik vind plaats onder je ogen; frustrerend…
En ja, landelijk kom je dan al gauw aan grote bedragen met acht cijfers.
Overheidstransparantie mag inderdaad wat kosten omdat het belangrijk is maar waar ligt de grens?
Het lijkt mij in geval van bezwaar en beroep echter een kwestie van meningsverschil, in plaats van 'goed' of 'fout' werk. En de kans op meningsverschil neemt toe met het aantal mensen die belang hebben bij een besluit.
Zelden is iedereen het eens met besluiten of wat 'goed werk' is binnen een gezin, vriendengroep, vereniging, organisatie, straat of gemeente. Laat staan heel Nederland of Europa. Gelukkig mogen we dan ondanks afvragen en 'goed' werk toch bezwaar maken.
"De overheid is jaarlijks acht tot veertien miljoen euro kwijt aan de afhandeling van valse Wob-verzoeken."
de enige manier om een Wet aan te passen is een nieuwe Wet maken, waarmee de oude Wet wordt aangepast. Vaak heet zo'n Wet dan ook Wet tot aanpassing van...