Waar je je oor ook te luister legt, vrijwel overal klinkt hetzelfde geluid: er moet meer worden geluisterd naar de burger. Zonder komen we in dit land hoegenaamd geen meter verder. En er moet nog zoveel: we moeten van het gas af, we moeten de auto uit, de fiets op. We moeten gezonder eten, langer doorwerken. Er moeten – snel, snel – meer huizen worden gebouwd. En windmolens. En zo is het moeten-rijtje moeiteloos verder aan te vullen.
Alles moet, niks mag
Tja, er moet van alles, maar er mag van de burger niks!
Ik kan beter minder gaan werken, want als burger ga ik het de komende jaren nog drukker krijgen dan ik het al had. Overal mag ik over meedenken, wordt er op mijn mening gewacht. Ik ben de beroerdste niet en zal me naar vermogen van mijn taak kwijten. Mijn linker buurman verdenk ik er ook van. Van mijn moeder weet ik het zeker: die vindt van alles, maar gaat haar mond houden. Maar niet getreurd, er zullen genoeg meningen te oogsten zijn.
En zal ik eens een wilde voorspelling doen: de meeste mensen willen geen verandering. Niet voor niets wint het nee-kamp het meestal dik van het ja-kamp bij referenda. Onderzoek van I&O Research in opdracht van Binnenlands Bestuur, gehouden in het kader van de special omgevingswet in dit nummer, geeft een soortgelijke uitkomst.
Een meerderheid van 68 procent mag dan wel de stelling betrekken dat de inrichting van onze woonomgeving duurzamer moet, maar als het gaat om het plaatsen van windmolens wil vrijwel geen hond ze in de buurt. Meer woningen? Zelfde verhaal. Zelfs voor het creëren van meer groen in de directe omgeving zijn de handen nauwelijks op elkaar te krijgen.
Tja, er moet van alles, maar er mag van de burger niks! Wat moet je als gekozen bestuurder of beleidsmaker met zo’n uitkomst? Als je ‘m negeert, dan valt je het verwijt ten deel dat je de kloof tussen politiek en burger vergroot. Als je er naar luistert, zoals beloofd, jaag je de woningnood aan of vertraag je de energietransitie.
Gelukkig kunnen we altijd nog terugvallen op zoiets als de representatieve democratie om daadwerkelijk richting duurzaam te gaan. Kan iedereen straks toch nog wonen op een droog stuk land.
Reacties: 4
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Aldus Hans Bekkers, chef cynisme bij Binnenlands Bestuur.
"representatieve democratie" mooie term, klinkt ook indrukwekkend, is dat "de helft + één"??
Inderdaad cynisch stukje, maar het beeld dat er meer moet dan dat er mag herken ik wel. Er wordt weinig speelruimte gelaten, de gunfactor is over het algemeen erg laag.
Heel herkenbaar ! Vooral over dat er van alles moet. Om die reden ben ik na 20 jaar trouwe dienst als ambtenaar geemigreerd naar een land waar bijna niks moet. Tja, dan komen daar natuurlijk ook wel weer klachten over want niks regelen is ieder voor zich en het recht van de sterkste.
Wat voor zin heeft het eigenlijk de mening van de burger te oogsten als er gezaaid wordt met de mening van het bedrijfsleven? (zie Unilever, dividendbelasting etc. en voorpagina NRC vandaag).