Het kabinet is gevallen. Nieuwe verkiezingen staan op til. Tot die tijd zitten we met een demissionair kabinet. Het parlement mag nu beslissen welke liggende wetsvoorstellen het wel en welke het niet behandelt.
Compromissen & campagnes
Commentaar van Eric de Kluis - Compromissen zijn nodig, maar in plaats daarvan gaan we campagnes krijgen.
Aan premier Rutte de taak om voor ieder afzonderlijk wetsvoorstel, ieder afzonderlijk agendapunt en ieder afzonderlijk besluit steun te gaan zoeken bij de oppositiepartijen. De kans bestaat dat het parlement veel onderwerpen controversieel zal willen verklaren. En daar zijn er momenteel nogal wat van. Neem de Wet werken naar vermogen, het alternatieve plan voor de Hedwigepolder, de nationale politie, de decentralisatie van Awbz-taken naar de Wmo.
De hoofdmoot is natuurlijk het vinden van steun voor alle bezuinigingsvoorstellen die in het Catshuis zijn opgesteld. Iedereen lijkt het er over eens dat er grootscheepse bezuinigingen nodig zijn, alleen over de inhoud van het pakket bezuinigingen bestaat minder eensgezindheid.
Rutte zei dat hij ervan overtuigd is dat door die noodzaak die iedereen voelt tot bezuinigen, dit mogelijk moet zijn er samen uit te komen. Ook PvdA-fractievoorzitter Diederik Samsom zag punten van overeenstemming in het bezuinigingsplan. Hij wil eerst zoeken naar maatregelen om ervoor te zorgen dat de economie niet verder in het slop raakt. Pas daarna kunnen de partijen zich op nieuwe verkiezingen gaan concentreren en op een beleid dat aansluit bij de coalitie die als winnaar uit die verkiezingen naar voren komt.
Maar daar wringt de schoen. Juist nu de regering feitelijk op zijn knieën ligt, juist nu de gelegenheid zich voordoet allerlei wetsvoorstellen en kabinetsbesluiten controversieel te verklaren, juist op dat moment zullen de verschillende partijen zich willen profileren. Er zijn immers verkiezingen op komst en iedereen weet dat.
Geert Wilders’ toespraak zaterdag gaf weinig blijk van een gevoel van nederlaag dat het niet was gelukt om na zeven weken onderhandelen een gezamenlijk bezuinigingsplan naar buiten te brengen of een regering, die hij gedoogde, daadwerkelijk in het zadel te houden. Het was niets minder dan een campagnetoespraak, bedoeld om vertrouwen te winnen bij de kiezer.
Het speerpunt van het nieuwe PVV-program, minder koopkrachtdaling voor AOW-ers, was onmiddellijk duidelijk en bleef hij tot in den treure herhalen. Andere fractievoorzitters volgden zijn voorbeeld en doken in tv-programma’s op en hebben binnen enkele uren de metamorfose van fractievoorzitter tot campagne voerende lijsttrekker doorgemaakt.
Momenteel is het hard nodig dat partijen compromissen sluiten om de economie niet stil te laten vallen. Maar compromissen verhouden zich slecht met campagnevoeren. Het eerste zou moeten gebeuren, het tweede is wat er gaat gebeuren.
Eric de Kluis
