De raad hoort de presentatie in eerste instantie gelaten aan. ‘Is er in de visie ook aandacht voor mobiliteit?’, vraagt Paul Heijmerink (P21). Hij legt uit dat het belangrijk is voor mensen hoe ze voor voor hun werk de gemeente in-en-uit komen. Nick stamelt een beetje en gemeentelijk adviseur Frans springt zwaaiend met z’n armen naar voren. ‘We richten ons nu op kennis delen,’ meldt hij. ‘Dat komt pas later in het proces aan de orde, toch Rob?’ Wethouder Rob knikt kordaat ter bevestiging. Heijmerink haalt z’n schouders maar op. Een enkel gezicht gaat al hangen.
Mystery Burger: wel knoppen, geen kaders
De gemeente Bunnik werkt aan een nieuwe Woonvisie — pardon, een Visie op Wonen. ‘Dat is iets heel anders, want wonen…
‘Zullen we afspreken dat we vragen stellen tussen de blokjes van de presentatie doen?’ vervolgt Frans druk knikkend. ‘Is er ook gekeken naar starters als doelgroep?’, wil Nicky van der Voort (P21) aan het eind van het blokje Mensen weten. ‘Da’s meer een vraag voor Rob, hoor Nick,’ vindt Frans, als Nick er om een draait. ‘We hebben de doelgroepen gebaseerd op de strategische visie,’ antwoordt de wethouder. ‘Die heeft u zelf vastgesteld.’ Starters staan daar niet in.
‘Er komt toch wel een relatie met het sociaal domein?’ zegt Thea Schipper (P21) licht verontwaardigd aan het eind van het blokje Leefbaarheid. Tot nu toe ging dit deel van de presentatie alleen over de energielabels van woningen. ‘Daar voel ik wel wat voor,’ roept wethouder Zakee enthousiast uit. Maar ook dat komt later nog aan de orde, vindt hij.
Vol trots presenteert Frans de knoppen waar de raad aan kan draaien. Dat blijken er niet zo veel te zijn. Klaas Maijer (Liberalen) vraagt hoe het zit met de regionale knop. ‘Op dat niveau wordt tenslotte een heleboel bepaald’, vindt hij. ‘De rode contouren knellen, en de provincie is net bezig met een nieuwe structuurvisie,’ meent Maijer. ‘Ik ben blij met die opmerking,’ zegt wethouder Zakee. Hij belooft het onderwerp aan te kaarten. Maar nu blijkt ook dat nog niet aan de orde.
Frans neemt het weer over. ‘Dus dit zijn de negen knoppen waar u aan kan draaien,’ meldt hij met hij door zijn handmicrofoon. De raadsleden staren naar de limitatieve lijst, die ze als Duplo-blokjes is aangereikt. Veel van wat ze wilden, staat daar niet op. ‘Eigenlijk moeten we gewoon de woningvoorraad aanpassen aan de vraag in de maatschappij,’ zegt een van de adviseurs. Aha, zo simpel is het dus. Maar het is aan de raad zelf, als deze maar vooral blijft vasthouden aan hun lijn om daar vooral heldere kaders voor te scheppen — en zich niet te veel laat leiden door de ambtelijk voorgeschotelde knoppenkast.
Liesbeth Tettero en John Bijl
